Γιατί τέτοιος ραγιαδισμός;;

Κάποτε, στις παλιές και καλές ελληνικές ταινίες, η Γεωργία Βασιλειάδου, περίμενε το θείο από την Αμερική, με τα "ντόλλαρς", για να την προικίσει και το διαλαλούσε, τρέχοντας στις ρούγες.
Σήμερα δεν υπάρχουν θείοι.
Σήμερα υπάρχουν επίτροποι και μας φέρνουν ευρώ.
Σήμερα τα ΜΜΕ, όπως η αείμνηστη Γεωργιάδου, χαίρονται και το διαλαλούν μέσω του διαδικτύου.
Η διαφορά όμως είναι μεγάλη.
Η Γεωργιάδου περίμενε τα δολλάρια για να βρεί γαμπρό.
Σήμερα τα ευρώ δεν είναι προίκα.
Σήμερα βάλαμε υποθήκη την προίκα μας, τον
 εθνικό πλούτο.
Σήμερα μας δανείζουν για να πληρώνουμε τις δόσεις των παλαιοτέρων δανείων.
Σήμερα οι δανειστές και οι επίτροποι μας θεωρούν γιουσουφάκια.
Σήμερα δεν έχουμε αξιοπρέπεια. Όπως εκείνοι οι ψηφοφόροι του Βενιζέλου, που πλήρωσαν 10 ευρώ για να τον ψηφίσουν 5 φορές.
Σήμερα καταντήσαμε ραγιάδες, το διαλαλούμε,  και από ΄πάνω μας αρέσει...
Τάσος Καρ.