Κάντε πέρα το λαϊκισμό του Μνημονίου για να μιλήσουμε.

Έχει επικρατήσει η άποψη ότι οι αντιμνημονιακοί είναι  λαϊκιστές καθώς  “χαϊδεύουν αυτιά και προτείνουν εύκολες και ανέξοδες λύσεις όπως χρεοκοπία, στάση πληρωμών κλπ οι οποίες  όμως είναι λύσεις καταστροφικές”.

Την ίδια στιγμή όμως που ένας αντιμνημνιακός λαϊκιστής προτείνει  τις εύκολες και ανέξοδες λύσεις  που έχει κατά νου, εμφανίζεται ο λαϊκιστής του μνημονίου και  τον ρώτα:

 «Τι θα τρώμε την Δευτέρα, που θα βρούμε φάρμακα, καύσιμα, τρόφιμα,  μισθούς συντάξεις; Τα ράφια θα αδειάσουν, οι καταθέσεις θα

εξαϋλωθούν και οι περιούσιες θα χαθούν…»

Καταλήγοντας αυτός ο Μνημονιακός λαϊκιστής θα προτείνει την μοιρολατρεία και  την μνημονιακή εύκολη και ανέξοδη δική του λύση η οποία  όμως είναι λύση καταστροφική και αυτό αποδεικνύεται με το τεκμήριο της ύφεσης πολεμικής περιόδου.

Η παρούσα πόλωση λαϊκισμών είναι στείρα  και επικίνδυνη και  δημιουργεί οριακές συνθήκες. Αυτό νομίζω ότι το καταλαβαίνει ο καθένας.

Όλοι μας θα πρέπει να αναρωτηθούμε κάποια στιγμή μήπως αυτό που προτείνουμε  για να εφαρμοστεί ή αυτό που εφαρμόζεται είναι  καταστροφικό για τα παιδιά μας. Μήπως παραμένοντας βολικά στην ακινησία μας, καταστρέφουμε το δικό τους μέλλον. Να αναρωτηθούμε μήπως αν κάνουμε στροφή 180 μοιρών καταστρέψουμε από αλλού το δικό τους μέλλον; Και να αφήσουμε τα ιδεολογικά σχήματα και οικοδομήματα  κατά μέρος

Αν καταφέρουμε να στήσουμε διάλογο σε αυτό το σημείο όχι με κραυγές αλλά με στοιχεία, θα έχουμε εμβαθύνει αυτομάτως  στο θέμα Εθνική Αυτογνωσία και πλέον θα είναι τυπική διαδικασία η δημιουργία  του  πολυπόθητου εθνικού  σχεδίου.

Θα πρέπει λοιπόν  με όρους αληθείας να δούμε από πού ερχόμαστε που ήμαστε και που πάμε. Να αναρωτηθούμε τι θα συμβεί στην χώρα  αν απλώς αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχτούν σε ευθεία γραμμή και τι θα παράξουν οι επαναστατικές προσεγγίσεις της στροφής  των 180 μοιρών ή  άλλες στροφές λιγότερο ή περισσότερο ριζοσπαστικές.

Τι θα παράξουν Και όχι για εμάς  ατομικά, ούτε για το άθροισμα των συμφερόντων της παρούσας πλειοψηφίας που αισχρά αποκαλούμε «δημόσιο συμφέρον»,  αλλά για τα παιδιά μας ή ύπαρξη και το  ευ ζην των οποίων είναι το δημόσιο συμφέρον.

Η πόλωση λαϊκισμών  δεν πρέπει να μείνει έτσι πάντως γιατί θα μας διαλύσει…

http://papaioannou.wordpress.com/