Κλασσική περίπτωση πασοκογενούς φαυλότητος

Tου κ. Στεφάνου Κασιμάτη

Δεν είχε περάσει μία εβδομάδα αφότου ψηφίσθηκε το νέο Μνημόνιο και η βουλευτίνα Λαρίσης του ΠΑΣΟΚ Βάσω Αλεξανδρίδου, παρότι το υπερψήφισε, διαλαλεί τώρα ότι δεν πρέπει να καταργηθεί ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας, θεωρώντας, προφανώς, ότι απευθύνεται σε άτομα οριακής νοημοσύνης. Επειδή όμως είναι ευέλικτη και αντιλαμβάνεται ότι ίσως το ευκταίο να μην είναι και εφικτό, αφού έχει συμφωνηθεί στο ανώτατο επίπεδο, διαθέτει και εναλλακτική πρόταση: Ας καταργηθεί, λέει, αλλά να μην απολυθεί κανείς και η κρατική
χρηματοδότηση των προγραμμάτων του να συνεχίσει κανονικά. (Λες και δεν καταργείται ο ΟΕΚ επειδή κοστίζει, αλλά έτσι, για πλάκα...)
Θυμίζω ότι η εν λόγω κυρία κατέλαβε τη βουλευτική έδρα πέρυσι, λόγω της αξιοπρεπούς στάσης του Εκτορα Νασιώκα, ο οποίος όταν διαφώνησε με την αβελτηρία της κυβέρνησης Παπανδρέου παραιτήθηκε. Οσοι απορούν με το θράσος της στάσης της σήμερα, ας λάβουν υπ’ όψιν ότι τον Απρίλιο του 2010 ο τότε υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης είχε υποχρεώσει την κυρία Αλεξανδρίδου σε παραίτηση από τη θέση της περιφερειάρχου Ιονίων Νήσων, όπου είχε διορισθεί κομματικά, διότι της καταλογιζόταν ότι περνούσε στις δαπάνες της περιφέρειας προσωπικά έξοδά της ύψους 20.000 ευρώ (για την επίπλωση της κατοικίας της στην Κέρκυρα). Η περίπτωσή της κρίνεται ως όντως αξιοσημείωτη, καθώς συγκεντρώνει τα στοιχεία εκείνα τα οποία έχουν κάνει τους πολιτευόμενους τελείως απεχθείς στην κοινή γνώμη..