«Ε, όχι να τα λέμε αυτά και μεταξύ μας, Ηλία μου!»

Αγανάκτησε ο Παναγιώτης Γεννηματάς, στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, ακούγοντας τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών Ηλία Πλασκοβίτη να «επιχειρηματολογεί» υπέρ του βενιζέλειας εμπνεύσεως χαρατσίου, και να επαλαμβάνει, δίκην γραμμοφώνου, τις «κορώνες» της Πολιτικής (του) Ηγεσίας περί «πολέμου», περί της τραγικότητος των στιγμών, περί του υποχρεωτικού φοροεισπρακτικού μονοδρόμου, και περί άλλων παρομοίων τρομολαγνικών διλημμάτων… Αγανάκτησε ο κύριος Γεννηματάς και ανεφώνησε πολλάκις, διακόπτων επανειλημμένως τον υψηλό συνομιλητή του: «Ε, όχι να τα λέμε αυτά και μεταξύ μας, Ηλία μου!». Ο κύριος Γραμματεύς εθίγη, που δεν τον «προστάτευσε» ο οικοδεσπότης της εκπομπής, και …ώχετο απιών!
Έμεινε, έτσι, με την απορία ο κύριος Γενικός: γιατί να μην κατανοούν οι ομότεχνοί του τον λόγο του; γιατί να μην πείθει η «στιβαρότητα» των επιχειρημάτων του; Όπως μένουν με την ίδια απορία και οι Πολιτικοί Προϊστάμενοί του: γιατί η
πανθομολογούμενη ευφράδειά τους δεν μπορεί να τιθασσεύσει τον λαό; γιατί δεν συγκινούνται οι ψηφοφόροι από τις «σωτηριώδεις» πρωτοβουλίες τους; γιατί δεν τους καταλαβαίνει ο κόσμος;
Κι όμως η απάντηση είναι τόσο απλή: «Λέω ότι κάθε γλώσσα, με την οποία δεν μπορούμε να γίνουμε κατανοητοί στον συγκεντρωμένο λαό, είναι γλώσσα δουλική. Δεν είναι δυνατόν ένας λαός να παραμένει ελεύθερος και να μιλάει αυτή την γλώσσα» (Ζαν Ζακ Ρουσσώ, Δοκίμιο για την καταγωγή των γλωσσών, κεφ. ΧΧ).
οπωπητήρ