Ραντεβού στα τυφλά, ο τελευταίος εκβιασμός στους βουλευτές

Σοφία Βούλτεψη

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν υπ’ αριθμόν 2. Την ώρα που η χώρα βρίσκεται επί ξυρού ακμής και τα μέσα ενημέρωσης απεργούν, οι επικεφαλής της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτής της άτυχης χώρας που λέγεται Ελλάς συναντήθηκαν χθες χωρίς κανένα αποτέλεσμα!
Όπως συνέβη και την προηγούμενη φορά, κατά την τηλεφωνική τους επικοινωνία της 15ης Ιουνίου, η συνάντησή τους (στο πρωθυπουργικό γραφείο στη Βουλή) έγινε και πάλι χωρίς
ατζέντα και χωρίς να είναι γνωστό το ζητούμενο.
Επρόκειτο για άλλο ένα χρονικό προαναγγελθείσας αποτυχίας, που, όπως και χθες γράψαμε, εντάχθηκε σε ένα κυβερνητικό επικοινωνιακό παιχνίδι και, μαζί με την προηγηθείσα προχθές επίσκεψη του πρωθυπουργού στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, συνέβαλε στην δημιουργία ενός πέπλου μυστηρίου περί «διεργασιών».
Βασικός σκοπός, η άσκηση πίεσης στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να υπερψηφίσουν αύριο το πολυνομοσχέδιο.
Μια πίεση που αιχμή του δόρατος έχει πάντα τις πρόωρες εκλογές – και συνεπώς τον κίνδυνο της μη επανεκλογής αφ’ ενός και την απόδοση ευθυνών αφ’ ετέρου – στις οποίες θα οδηγούσε η καταψήφιση του νομοσχεδίου.
Είχε προηγηθεί η ομιλία του πρωθυπουργού στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, όπου επανέλαβε τις γνωστές κοινοτυπίες περί πατριωτισμού και περί «πάλης» για να μην ζήσει η ελληνική οικογένεια την χρεοκοπία.
Μια συνεδρίαση που ξεκίνησε με καθυστέρηση… δύο ωρών, γεγονός που οδήγησε στην κατά 45 λεπτά μετάθεση της ώρας συνάντησης του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και μόνο αυτό (οι αλυσιδωτές καθυστερήσεις) αρκεί για να εξαχθούν τα αναγκαία συμπεράσματα περί της σοβαρότητας που αποδίδει ο κ. Παπανδρέου στις ίδιες του τις πρωτοβουλίες.
Έχει δε τόσο πολύ εθιστεί στην αντιστροφή της πραγματικότητας, που έφθασε στο σημείο να παρουσιάσει τις επιχειρησιακές συμβάσεις ως… επιτυχία, θέτοντας ήδη τον επόμενο στόχο, δηλαδή την προστασία των εργαζομένων από τις ατομικές συμβάσεις (αφού δεν μπόρεσε να τους προστατεύσει από τις επιχειρησιακές)!
«Ενισχύουμε τον θεσμό των επιχειρησιακών συμβάσεων», είπε, ως εάν επρόκειτο για μεγάλη κατάκτηση που τώρα θέλει και να την ενισχύσει!
Στο ίδιο ύφος, ο κ. Παπανδρέου εμφανίζει τώρα το «κούρεμα» ως ελάφρυνση του χρέους, διατυπώνοντας την ευχή… «να πετύχουμε την ελάφρυνση του χρέους».
Υποτίθεται, όμως, ότι αυτήν την πέτυχε στις 21 Ιουλίου και γι’ αυτόν τον λόγο τον χειροκροτούσαν την επομένη στο υπουργικό συμβούλιο.
Επομένως, μιλά πλέον για περαιτέρω «ελάφρυνση», δηλαδή για κανονική χρεοκοπία με όλες τις συνέπειες, την οποία θέλει να παρουσιάσει ως μια ακόμη «επιτυχία»!
Τέλος, εκβίασε για άλλη μια φορά τους βουλευτές του, λέγοντας – όπως επίσης είχαμε προβλέψει χθες – πως η στήριξή τους θα βοηθήσει στην διαπραγμάτευση της Κυριακής.
Κι’ αυτό σημαίνει πως τους κάλεσε να ψηφίσουν ώστε να μην πάει αποδυναμωμένος και ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός στην διαπραγμάτευση.
Και το πιο αποκρουστικό: Παραδέχθηκε ότι… έλαβε μαθήματα πατριωτισμού από τους Γερμανούς βιομηχάνους. Τα οποία μάλιστα «μαθήματα» τα αποδέχθηκε και τα θεώρησε φυσιολογικά, ενστερνιζόμενος για λογαριασμό της χώρας του αυτές τις κατηγορίες περί έλλειψης πατριωτισμού!
Κατηγόρησε μάλιστα και τις τράπεζες – ως παράδειγμα έλλειψης πατριωτισμού – επειδή όπως είπε, χρηματοδότησαν ένα κανάλι, αλλά όχι τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις!
Επ’ αυτού μάλιστα, άφησε και πάλι να εννοηθεί πως θα αποδεχθεί το νέο «κούρεμα», στρέφοντας πάλι τα πυρά του στις τράπεζες, οι οποίες, όπως είπε, «έρχονται και λένε πως αν μειώσουμε εμείς το χρέος θα καταρρεύσουν οι τράπεζες».
Πρόσθεσε πως οι τράπεζες δεν θα καταρρεύσουν «γιατί εμείς θα το εγγυηθούμε»!
Προφανώς, όπως εγγυήθηκαν ότι θα καθαρίσουν τη χώρα από τα σκουπίδια για να καταλήξουν να επιστρατεύσουν τα απορριμματοφόρα και τους οδηγούς τους, αλλά… όχι και τους εργάτες που μαζεύουν τα σκουπίδια.
Όσο για την συνάντηση Παπανδρέου – Σαμαρά, όπως ήταν αναμενόμενο, οι πληροφορίες που διοχετεύθηκαν μιλούν για γενικόλογες αναλύσεις περί της κατάστασης της οικονομίας, των διαφόρων σεναρίων περί του ύψους του «κουρέματος» και της ανάγκης για κοινή στήριξη των ελληνικών διαπραγματευτικών θέσεων.
Ένα αίτημα που πλέον διατυπώνεται για να διατυπώνεται και αποτελεί κενό γράμμα, αφού μόλις μια ώρα νωρίτερα, ο κ. Παπανδρέου είχε διερωτηθεί αν «είναι πατριώτης αυτός που ξεχνά πώς φτάσαμε ως εδώ και προσφέρει καλές υπηρεσίες στην πατρίδα αυτός που δεν αναγνωρίζει ούτε μια επιτυχία στην χώρας μας;», κατηγορώντας την αντιπολίτευση πως «θέλουν να ποντάρουν και να προπαγανδίζουν την αποτυχία και εδώ και στο εξωτερικό».
Και όλο αυτό το αλαλούμ και οι πομφόλυγες την ώρα που ο οίκος Moody’s έστειλε ένα ακόμη πισώπλατο χτύπημα στην Ελλάδα, κατηγορώντας χθες τη Γαλλία ότι δαπανά άσκοπα κεφάλαια για να σώσει άλλα μέλη της Ευρωζώνης και απειλώντας τη με υποβάθμιση – ένα κάθε άλλο παρά θετικό μήνυμα ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Κυριακής.
Η προειδοποίηση του Moody’s εκτίναξε τα ασφάλιστρα κινδύνου των γαλλικών ομολόγων στη μεγαλύτερη ιστορικά τιμή τους, από τη δημιουργία της Ευρωζώνης, την ώρα που – όπως επισημαίνει το πρακτορείο Ρόιτερ’ς - οι ηγέτες της ΕΕ προετοιμάζουν νέα δέσμη μέτρων, ώστε να προστατευθεί η Ευρωζώνη από μία πιθανή (potential) χρεοκοπία της Ελλάδας. Παράλληλα, αυξήθηκαν σε τιμές-ρεκόρ τα spreads των δεκαετών γαλλικών ομολόγων.
Κάθε άλλο παρά τυχαία, αμέσως μετά, ο Γάλλος Υπουργός Οικονομικών, Φρανσουά Μπαρουέν, δήλωσε στο κρατικό κανάλι France2: «Θα κάνουμε τα πάντα, ώστε να αποφύγουμε την υποβάθμιση».
Από την πλευρά του, ο γνωστός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, μιλώντας σε συνέδριο στο πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, προειδοποίησε πως «η κατάρρευση ή άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας θα είχε επιπτώσεις παρόμοιες με την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008».
Επισήμανε επίσης πως αυτή τη στιγμή, οι πιθανότητες διάδοσης της κρίσης στην υπόλοιπη Ευρωζώνη είναι πάνω από 50%, ενώ απαιτείται τετραπλασιαστούν τα σημερινά κεφάλαια του EFSF, ύψους 440 δισ. ευρώ.
Με λίγα λόγια, ο κόσμος είναι άνω – κάτω και εδώ κλείνουμε άσκοπα ραντεβού, την ώρα που δεν μπορούμε να μαζέψουμε τα σκουπίδια…