Η πολιτική της κυβέρνησης βάφτηκε με αίμα.

Η πολιτική της κυβέρνησης βάφτηκε με αίμα.

Δεν είναι η πρώτη φορά

Οπως δεν είναι η πρώτη φορά που ορισμένοι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αντιεξουσιαστές αποδεικνύονται τα καλύτερα τσιράκια της εξουσίας.
Και πάλι χτες οι τύποι αυτοί -κατά κόσμον «μπάχαλοι»- χτύπησαν τη μαζική και μεγάλη διαδήλωση των πολιτών μπροστά απ’ το Κοινοβούλιο στο Σύνταγμα.
Το έχουν ξανακάνει, αλλά αυτήν τη φορά το διέπραξαν ευθέως χωρίς καν το πρόσχημα των ΜΑΤ -δεν υπήρχαν μπροστά τους ΜΑΤ, υπήρχαν διαδηλωτές- και τους διαδηλωτές χτύπησαν! ευθέως και χωρίς κανένα πρόσχημα.
Εκτός κι αν το πρόσχημα είναι το… ΠΑΜΕ!
(Κι εδώ θα μου επιτρέψετε μια παρένθεση που αφορά στην ενδοαριστερή μιζέρια: όταν το ΠΑΜΕ περιφρουρεί τους διαδηλωτές κατηγορείται ότι «καταλαμβάνει το χώρο» κι εμποδίζει τη… διάβαση, ίσως και την «αβλαβή διέλευση», όλων των άλλων. Οταν το ΠΑΜΕ περιφρουρεί τον «εαυτό του» και
διαδηλώνει στα απόσκια, κατηγορείται ότι πάει «απ’ αρόδο». Να σοβαρευτούμε! Ομως
κλείνω εδώ την παρένθεση διότι η μετάθεση του προβληματισμού από την κριτική στην κυβερνητική πολιτική είναι ένας αποπροσανατολισμός πολύ χρήσιμος στην εξουσία των τοκογλύφων).
***
Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα, έχει κάνει ακόμα και τη δεδηλωμένη ρόμπα. Κουρέλι, κόσκινο (όπως άλλωστε έχει κάνει και το Σύνταγμα). Βγαίνουν
βουλευτές, όπως η κυρία Βάσω Παπανδρέου, κι ομολογούν από το ίδιο το Βήμα της Βουλής τον ψυχολογικό και πολιτικό εκβιασμό που υφίστανται προκειμένου να υπερψηφίσουν
το Κωσταλέξι που πάει να κάνει την Ελλάδα η κυβέρνησή τους.
Ντροπή!
Και για τους βουλευτές που ανέχονται να εκβιάζονται.
Και για την κυβέρνηση που τους εκβιάζει.
Ομως, άλλο να κάνει αυτή η κυβέρνηση παρά να εκβιάζει, δεν ξέρει. Την κοινωνία: κάντε αυτό, αλλοιώς θα μας κόψουν τη δόση. Κάντε το άλλο, αλλοιώς θα γίνουμε Αργεντινή. Εκβιάζει
τα κόμματα: συναινέστε, αλλοιώς δεν είσθε πατριώτες.
Κι όχι μόνον!
Αλλά εμφανίζουν ως ηρωισμό, ως σταυρό του μαρτυρίου τους την ίδια τους τη συνεργασία με τους ξένους Επικυρίαρχους, την ίδια τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, το ίδιο το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου…
Θυμίζει κατά τούτο η κυβέρνηση υποκρισία επιπέδου κυρίας Μπακογιάννη, όταν σκληρίζει υπέρ των απολύσεων από το δημόσιο, ενώ η ίδια έχει διορίσει όπου μπορούσε (όπως στον 9,84) την άμμο της θάλασσας.
Ομως ο λαός πια βρίσκεται στους δρόμους. Στις πλατείες των πόλεων. Οχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά παντού στην Ευρώπη -ως και στην ίδια τη Γουώλ Στρητ.
Η κυβέρνηση αυτή θα πέσει.
Οπως θα πέσει κι όποια επόμενη κυβέρνηση ακολουθήσει την ίδια πολιτική. Οπως επίσης θα πέσουν και στην Ευρώπη κυβερνήσεις (ήδη έχουν πέσει ορισμένες, ήδη παραπέμπονται σε δίκη ορισμένοι πρωθυπουργοί) -θα πέσουν κι άλλες.
Αυτή η διεθνής πολιτική της νέας τάξης, που προσπαθεί να ξανακάνει τους πολίτες υπήκοους και τους εργαζόμενους σκλάβους, έχει πια ξεγυμνωθεί στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
Ούτε οι μπάτσοι ούτε οι κουκουλοφόροι ούτε τα εξωνημένα εκ των ΜΜΕ ούτε τα ακυρωμένα εκ των κομμάτων μπορούν πια να τη στηρίξουν. Οχι επί μακρόν…
ΥΓ. Η θλίψη της στήλης για τον συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ που δέχθηκε δακρυγόνο κι ύστερα πέθανε, είναι βαθειά. Το κράτος των μπάτσων και το παρακράτος των κουκουλοφόρων προσέθεσε στους τρεις νεκρούς της Μαρφίν έναν ακόμα. Αυτή τη φορά διαδηλωτή. Η κυβέρνηση αυτή έχει αναγάγει την έτσι κι αλλοιώς εγκληματική καταστολή σε έγκλημα του κοινού ποινικού δικαίου- οι σμπίροι της με τις μολότωφ υπάρχει πιθανότης να περάσουν στο ανώτερο στάδιο των κουκουλοφρόνων με τα καλάσνικωφ…
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 21.Χ.2011
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=21/10/2011&id=319679