Ελληνικά όπλα εναντίον του Καντάφι;;

Του κ. Θανάση Αργυράκη,
απεσταλμένου του “Ελεύθερου Τύπου” στη Λιβύη
Όπλα στους αντικανταφικούς έστειλε η Ελλάδα, όπως φαίνεται από έγγραφα, τα οποία βρέθηκαν στην έδρα της μυστικής υπηρεσίας του Καντάφι, στην Τρίπολη. Στα ίδια γραφεία βρέθηκαν, επίσης, εκθέσεις που έστελνε η μυστική υπηρεσία της Λιβύης, LESO, στην ελληνική ΕΥΠ, καθώς και ευχετήριες κάρτες -de visite- που έστειλαν στελέχη υπηρεσιών του ελληνικού υπουργείου
Δημόσιας Τάξης στην ηγεσία της μυστικής υπηρεσίας της χώρας. Ως γνωστόν, επικεφαλής της επί σειρά πολλών ετών ήταν ο Μούσα Κούσα, ο οποίος αυτομόλησε στη Βρετανία λίγο μετά την εξέγερση στην Ανατολική Λιβύη και την έναρξη του πολέμου στη χώρα. Προηγουμένως ο Καντάφι τον είχε χρίσει υπουργό Εξωτερικών της χώρας.
Τα στοιχεία αυτά αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου και είναι από τα ελάχιστα στα οποία είχαν πρόσβαση μέλη διεθνών οργανώσεων και δημοσιογράφοι που βρέθηκαν πρόσφατα στην Τρίπολη, αμέσως μετά την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι. Σύμφωνα με υψηλόβαθμους κύκλους των αντικαθεστωτικών, τα αρχεία της μυστικής υπηρεσίας γίνονται φύλλο και φτερό και, κατά τους ίδιους, προκύπτουν εντυπωσιακά και ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα στοιχεία, κυρίως για τις σχέσεις Ελλάδας-Καντάφι στο παρελθόν. Θεωρούν, δε, ότι είναι εντυπωσιακά και έχουν να κάνουν με οικονομικά δούναι και λαβείν μεταξύ Τρίπολης και Αθήνας.
Από τα μέχρι τώρα στοιχεία που έχουν διαρρεύσει φαίνεται ότι η Ελλάδα στην περίοδο της λιβυκής κρίσης έπαιξε διπλό παιχνίδι. Από τη μια μεριά δεν τοποθετείτο ανοιχτά κατά του Καντάφι και, σε πολλές περιπτώσεις, λειτουργούσε ως διαμεσολαβητής και μεταφορέας μηνυμάτων της Δύσης προς την Τρίπολη, και, από την άλλη, έστελνε όπλα στους αντικαθεστωτικούς. Η αναφορά για τη μεταφορά ενός τέτοιου φορτίου όπλων υπάρχει σε χειρόγραφη έκθεση, γραμμένη στα αγγλικά, που βρέθηκε στα γραφεία του Μούσα Κούσα. Περιλαμβάνεται, δε, στα δεκάδες ντοκουμέντα που «έπεσαν στα χέρια» του Peter Bouckaert, απεσταλμένου στη Λιβύη αυτές τις ημέρες της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Human Rights Watch. Ειδικότερα, στο έγγραφο αναφέρεται: «Στις 15 Μαρτίου 2011, ένα πλοίο με όπλα έφτασε στο λιμάνι του Τομπρούκ (σ.σ.: πόλη της Ανατολικής Λιβύης, όπου είχαν επικρατήσει από την πρώτη στιγμή της επανάστασης οι αντικανταφικοί). 
Η προέλευση αυτών των όπλων είναι η Ελλάδα». Στη συνέχεια, στην έκθεση καταγράφεται πλειάδα άλλων αποστολών όπλων με πλοία και αεροσκάφη προς τους εξεγερμένους. Στη συντριπτική πλειοψηφία, γράφουν οι συντάκτες της έκθεσης, τα όπλα αυτά προέρχονται είτε από το Κατάρ είτε από άλλες χώρες, που μεταφέρονται, όμως, με μέσα τα οποία έχει μισθώσει το Κατάρ. Ως γνωστόν, το πάμπλουτο, λόγω των ενεργειακών πόρων, κρατίδιο του Περσικού Κόλπου συνέβαλε με κάθε τρόπο, και ιδιαίτερα με πλουσιοπάροχη χρηματική βοήθεια, στη στήριξη των επαναστατών της Ανατολικής Λιβύης και στην ανατροπή του Καντάφι.
Από την άλλη, παραμένει άγνωστο με ποίου την εντολή στην Αθήνα εστάλησαν ελληνικά όπλα στους εξεγερμένους της Βεγγάζης από τις πρώτες εβδομάδες της επανάστασης (17 Φεβρουαρίου ξεκίνησαν οι πρώτες διαδηλώσεις στη Βεγγάζη και 15 Μαρτίου, σύμφωνα με την έκθεση, εστάλησαν τα ελληνικά όπλα). Εξίσου άγνωστο είναι τι είδους όπλα εστάλησαν και εάν αυτό έγινε κατόπιν «προτροπής» προς την ελληνική κυβέρνηση από τις μεγάλες δυτικές χώρες (ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία), που ήταν η αιχμή του δόρατος του ΝΑΤΟ στους βομβαρδισμούς των κανταφικών δυνάμεων. Να σημειωθεί πως, σύμφωνα με πληροφορίες, εδώ και μήνες εστάλησαν στις επαναστατημένες περιοχές της Λιβύης Ελληνες «ειδικοί», οι οποίοι εκπαίδευαν τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες στα οπλικά συστήματα και στις τεχνικές της μάχης. Αγνωστο, ωστόσο, είναι εάν εστάλησαν μυστικά από την ελληνική κυβέρνηση ή πρόκειται για ιδιώτες «μισθοφόρους», οι οποίοι προσελήφθησαν γι’ αυτή τη δουλειά. Αυτές οι άγνωστες πτυχές της παρασκηνιακής πολιτικής της Ελλάδας έρχονται να προστεθούν στις φανερές κινήσεις που έκανε η Αθήνα υπέρ των εξεγερμένων. Μια τέτοια είναι η συμφωνία για μεταφορά σε μεγάλο ιδιωτικό νοσοκομείο της Ελλάδας Λίβυων τραυματιών, προκειμένου να τύχουν ιατρικής παρακολούθησης. 
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τόσο για τη μεταφορά όσο και για τη νοσηλεία, μεγάλα χρηματικά ποσά πλήρωσε στην Ελλάδα το Κατάρ. Παρότι ήταν γνωστή η μεταφορά τραυματιών στην Ελλάδα, είναι πολύ περίεργο ότι η πρωτοβουλία αυτή δεν διαφημίστηκε και ότι άπαντες φρόντισαν να κρατήσουν σχεδόν μυστική την παραμονή εκατοντάδων τραυματιών, Λίβυων αντικαθεστωτικών στη χώρα μας, με το πρόσχημα των μέτρων ασφαλείας. Οπως και να ’χει, βέβαιο θεωρείται ότι οι στενές σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί ανάμεσα στο Κατάρ και την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έπαιξαν πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτές τις κινήσεις της Αθήνας υπέρ των Λίβυων αντικαθεστωτικών.
Δεξαμενόπλοια με καύσιμα στο καθεστώς
Ανεξαρτήτως όλων αυτών πάντως, η εικόνα της Ελλάδας στους Λίβυους αντικαθεστωτικούς εξακολουθεί να είναι αρνητική. Οχι μόνον διότι γνωρίζουν τις στενές σχέσεις που διατηρούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Μουαμάρ Καντάφι στη δεκαετία του 1980, αλλά και επειδή δύο δεξαμενόπλοια με καύσιμα εστάλησαν στο καθεστώς της Τρίπολης κατά τη διάρκεια του πολέμου. Και τα δύο δεν έφτασαν στον προορισμό τους, αφού έπεσαν στα χέρια του ΝΑΤΟ και των αντικαθεστωτικών. 
Το ένα εξ αυτών μάλιστα, το «Anwar Afrikiya» (ιδιοκτησίας ενός γιου του Καντάφι), «πιάστηκε», σύμφωνα με πληροφορίες, από τις ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ και δόθηκε στους αντικαθεστωτικούς. Οι τελευταίοι πήραν τα καύσιμα και το «έδεσαν» για αρκετούς μήνες στο λιμάνι της Βεγγάζης. Οταν τα νέα για την αποστολή καυσίμων στον Καντάφι από ελληνικά διυλιστήρια έγιναν γνωστά στους εξεγερμένους, κυριάρχησε ένα έντονα ανθελληνικό κλίμα, που, σε μεγάλο βαθμό, υπάρχει έως σήμερα.
http://www.antinews.gr