Με πέντε λέξεις

Tου κ. Στεφάνου Κασιμάτη

Πώς ήταν η παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ... Αυτό είναι το θέμα για σήμερα, αλλά πώς να τολμήσω να το πιάσω, όταν για κάθε λέξη που θα ήθελα να χρησιμοποιήσω πρέπει να επινοήσω και μια περίτεχνη περίφραση, ώστε να μη σοκάρω; Γι’ αυτό, λοιπόν, έως ότου συνέλθω πλήρως ώστε να μπορώ να καταπιαστώ με το θέμα χωρίς να εκφύγω των ορίων της ευπρεπείας, θα συμπυκνώσω τις εντυπώσεις μου σε πέντε λέξεις: Νοστάλγησα τον Καραμανλή του 2008. Βέβαια, μόλις συνειδητοποίησα τι τρομερή φράση ήταν αυτή που είχε περάσει από το νου μου καθώς έβλεπα τη συνέντευξη,
έκανα αμέσως ένα κρύο ντους, έπειτα απίθωσα και μια σακούλα με παγάκια επί της φαλακρής κεφαλής μου και συνήλθα.
Δεν μου κάνει όμως καμία εντύπωση που το σκέφθηκα, ούτε αισθάνομαι την παραμικρή ντροπή. Μας περιμένει μια περίοδος, όπου όλοι μας, νομίζω, θα σκεφθούμε, θα πούμε, ίσως ακόμη και να κάνουμε πολλά, τα οποία υπό άλλες συνθήκες ούτε που θα τολμούσαμε να διανοηθούμε. Είναι, βλέπετε, η ψυχολογία της κατάρρευσης...