Οι μαζορέτες δεν βρήκαν τον δάσκαλό τους !!!

γράφει ο οπωπητήρ

Ήταν μια Φιλαρμονική.
Και ήθελε δασκάλους.
Για τα Όργανα.
Και για τις Μαζορέτες.
Μόλις τέλειωσαν τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα, υπέβαλε ευσεβάστως το αίτημα: «Παρακαλούμεν όπως εγκρίνητε…» - και τα τοιαύτα. 5 Ιανουαρίου η αίτηση «χορήγησης βεβαίωσης για σύναψη σύμβασης μίσθωσης έργου» είχε κατατεθεί. Στο ΑΣΕΠ. Που, φαίνεται, ζαλίστηκε από τον καταιγισμό των γενικών πτώσεων. Και από πτώση σε πτώση, καθυστέρησε να διατυπώσει την πρότασή του. Αλλά στις 4 Απριλίου είπε το «ναι». Και εδέησε να στείλει την πρότασή του στο «αρμόδιο» Υπουργείο.
Τα Όργανα, φιμωμένα, περίμεναν τους δασκάλους τους. Το ίδιο και οι Μαζορέτες.
Αλλά τι είναι 3 μήνες σιωπής μπροστά στη
σοσιαλιστική αιωνιότητα; Μπροστά στο τιτάνιο έργο της σωτηρίας της Πατρίδας; Εκεί ήταν απορροφημένο το Υπουργείο. Που σιγοέψησε την αίτηση της Φιλαρμονικής και την θετική πρόταση του ΑΣΕΠ άλλους 5 μήνες. Για να ευδοκήσει στις 6 Σεπτεμβρίου να εκδώσει την υπουργική απόφαση. Με την οποία εγκρίνεται η σύναψη μίσθωσης έργου για 6 δασκάλους Οργάνων και 1 δάσκαλο Μαζορετών.
«Εγκρίνεται», ναι – αλλά πώς εγκρίνεται;
 Εγκρίνεται μέχρι την 31η Δεκεμβρίου «υπό την προϋπόθεση έγκρισης των αντίστοιχων θέσεων με την διαδικασία της ΠΥΣ 33/06»! Τι εστί «ΠΥΣ 33/06»; Πρόκειται για μια Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, που αναθέτει την έγκριση προσλήψεων σε Διϋπουργική Επιτροπή, κτλ, κτλ. «Ζήσε μαύρε μου…». Ώσπου να κινηθεί η «διαδικασία», κι ώσπου να αποφασίσουν για τις Μαζορέτες αυτοί που δεν μπορούν να χωρίσουν δυο (με το συμπάθειο κύριε Πετσάλνικε!) γομαριών άχυρο, θα έχουν έλθει τα επόμενα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα, οπότε λήγει και η προθεσμία που παρέχεται στη Φιλαρμονική για να συνάψει συμβάσεις μίσθωσης έργου! Άρα; Οι νόμοι ετηρήθησαν, οι «διαδικασίες» εφαρμόζονται αυστηρά, οι αιτήσεις εχαρτοσημάνθησαν, οι αποφάσεις επρωτοκολλήθησαν, οι εγκρίσεις παρεσχέθησαν, αλλά … τα  Όργανα μουγγά!
Και οι Μαζορέτες άπραγες, ανενεργές, απογοητευμένες, στα παρασκήνια. Έτοιμες για απόσυρση. Αντί να αφεθούν να ανθίσουν, υποβάλλονται σε κούρα γεροντοκορισμού. Αντί να αφεθούν να σκορπίσουν αισιοδοξία, ενθουσιασμό, ρυθμό στα πλήθη, καθηλώνονται στα μετόπισθεν. Όπου ακούν το παραμύθι για την «έξοδο από την κρίση».
Για τη «δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος το 2012».
Για τις «δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις».
Για το «αίσθημα ευθύνης» και άλλες παρόμοιες παπανδρεϊκές κορώνες, βενιζελικές σοφιστείες, παγκαλικές αθλιότητες… Και βιώνουν, οι χωρίς δάσκαλο Μαζορέτες, την ανικανότητα μιας «Κυβέρνησης», που επιμένει να «σώζει» τον τόπο. Που, ενώ δεν μπορεί ούτε ένα δάσκαλο για Μαζορέτες να εξασφαλίσει, πλημμυρίζει (την ίδια στιγμή) τα Γραφεία των Υπουργών και των Υφυπουργών της με ορδές άσχετων και ανειδίκευτων «συμβούλων» - κι ανάμεσά τους, δεν μπορεί!, όλο και κάποιος δάσκαλος Μαζορετών θα υπάρχει… Και να δεις που, εκεί μέσα, θα ‘χει και μαθήτριες…
οπωπητήρ