Ευρώ κουραφέξαλα

Η ευρωζώνη δεν έχει το ιδεολογικό υπόβαθρο που χρειάζεται για να προστατέψει οτιδήποτε κοινό σε περίπτωση που αυτό βρεθεί σε κίνδυνο. Η ευκολία με την οποία η θεωρία των PIIGS σάρωσε την Ευρώπη δημιουργώντας στερεότυπα, δείχνει ότι είμαστε πολύ κοντύτερα στο φυλετικό ρατσισμό πάρα στην ενωμένη Ευρώπη. Από τότε αυτό αποδείχτηκε πολλές φόρες με πλήθος δηλώσεων.
Την στιγμή που διατυπώθηκε για πρώτη φορά η θεωρία των PIIGS θα πρέπει να την καταγράψουμε ως ημερομηνία λήξης του πειράματος του ευρώ. Εκείνη την στιγμή το
ευρώ εξωπετάχτηκε από την ιδεολογική του σφαίρα και άρχισε να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα. Για την ακρίβεια πάντα ήταν πρόβλημα αλλά το ιδεολογικό περίβλημα της «ευρωπαϊκής οικογένειας» και του κοινού νομίσματος- οράματος έκρυβε το πρόβλημα.
Ένα ιδεολογικό περίβλημα που έντεχνα στήνονταν από τις κατά τόπους elite. Όχι τυχαία ο ευρωπαϊσμός ήταν ποιο έντονος -βάση του ευρωβαρομέτρου- στις χώρες που τραβούσαν και το περισσότερο κουπί, βρισκόμενες σχεδόν συνεχώς σε κάποιου είδους λιτότητα ή επιτήρηση. Μάλιστα στην Ελλάδα έχει γίνει τόσο καλή δουλειά που ακόμη υπάρχει ταύτιση του ευρώ και της ευρωπαϊκής ένωσης.
Αυτό μας δείχνει ότι το κυρίαρχο πρόβλημα είναι η εκ νέου πολυδιάσπαση της ευρωπαϊκής elite. Η απογύμνωση των ευρώ από ιδεολογία ήρθε από πάνω και όχι από τους λαούς. Στην πράξη το ευρώ απειλείται από τον κατακερματισμό της ευρωπαϊκής elite και όχι από αντιδράσεις των φοβισμένων λαών. Άλλωστε στο DNA των ευρωπαϊκών λαών για χιλιάδες χρόνια είναι καταγεγραμμένη η αποδοχή κάποιων elite και το 1789 επιβεβαιώνει τον κανόνα.. Το μόνο που κατάφεραν οι ευρωπαίοι από την εποχή των Νεάντερνταλ είναι να κατακτήσουν το στερεότυπο του Λαού ως σύνολο διαχωρισμένο και σε σύγκρουση με τις elites. Ένα σύνολο που η ίδια η δυναμική της δράσης του και ο εχθρός που επέλεξε να συγκρουστεί, δεν το άφησε ποτέ να καταστεί elite. Τελικά ο λαός απόκτησε φυσικές ιδιότητες τέτοιες που η συστολή ήταν η μοιραία κατάληξη. Σήμερα ο λαός από φόβο είναι περισσότερο διεθνιστής από τις elites
Επανέρχομαι….
Με τον κατακερματισμό την ευρωπαϊκής elite στην πρώτη δυσκολία το ευρώ απέμεινε γυμνό από ιδεολογία και εκεί τρύπωσαν δεκάδες χιλιάδες τεχνοοικονομικοί οροί που απόκτησαν αρμοδιότητες δικαστή, Χρησιμοποιήθηκαν δηλαδή αυτοί οι όροι για να αποδώσουν δικαιοσύνη εντός μιας σπαρασσομένης οικογένειας. Έτσι σήμερα η Ελλάδα κάνει παζάρι για το πόσο % η ύφεση οφείλεται στην ορθή ή όχι εκτέλεση του μνημονίου.
Το δίκαιο ή το άδικο της Ελλάδος και των PIIGS δεν είναι σε επίπεδο ιδεών αλλά σε επίπεδο δεικτών. Ευρώ-κουραφέξαλα.
Μόνο οι elites μπορούν να δώσουν την λύση και να σώσουν το ευρώ και αυτό ίσως να συμβεί αν αποφασίσει ο Ευρωπαϊκός Λαός να το διαλύσει. Αυτή είναι η δυναμική της Ευρώπης από το 1945 μέχρι τώρα.
Όμως ας μην μας διαφεύγει ότι η διάσπαση των ευρωπαϊκών elite είναι γεγονός, οπότε αντιστρέφοντας το παραπάνω σχήμα…
Αν οι λαοί θέλουν να κρατήσουν το ευρώ που οι elites δεν θέλουν τότε το ποιο πιθανό είναι να σφαχτούν οι λαοί. Και αυτή είναι η Ιστορία της Ευρώπης πριν το 1939.
http://papaioannou.wordpress.com