Πινελιά και κατοστάρικο…

Δυο χιλιάρικα και ενενήντα ένα ευρώ (ήτοι το ισόποσον τριών ἤ τεσσάρων μηνιαίων συντάξεων με τις οποίες ψευτοπορεύονται απόμαχοι της βιοπάλης και της αγροτιάς στην αλβανοκρατούμενη ύπαιθρο χώρα, ἤ -για να το εκφράσουμε με όρους βουβουζέλειας επικαιρότητας- το ισόποσον με την διετή έκτακτη εισφορά ολόκληρου λαϊκού συνοικισμού) - 2.091 ευρώ εκόστισε στο πτωχεύσαν ελληνικό δημόσιο ο ελαιοχρωματισμός 133 (ναι! μόλις εκατόν τριάντα τριών) τετραγωνικών μέτρων μιας αιθούσης (του Γενικού Γραμματέα) του Υπουργείου Εσωτερικών. Αλήθεια, πώς προέκυψε η ανάγκη ελαιοχρωματισμού ενός μόνον Γραφείου, άμα τη αφίξει του καστανίδειου εκλεκτού; Τόση ανάγκη έκτακτης (και μεμονωμένης) "απολυμάνσεως" είχε ο χώρος μετά την αποχώρηση των ραγκουσείων υπολοίπων; Αλλά, κύριε Χάρη μας, ποιος σας το ελαιοχρωμάτισε, και πληρώνετε χρυσή την κάθε πινελιά; Κι αν όντως οι πινελιές τ' αξίζουν τα λεφτά τους, γιατί δεν παραγγέλνετε του αναδόχου να περάσει ένα χέρι και τα νομοσχέδιά σας;
οπωπητήρ