Τι φάρσες σκαρώνει η ιστορία. Ακριβώς 30 χρόνια πριν…

Ακριβώς 30 χρόνια πριν.
Παραμονές των εκλογών του 1981, που άνοιξαν, για την Ελλάδα, τις Πύλες του Παπανδρεϊκού «Παραδείσου».
Η Κυβέρνηση παραπαίει.
Ο πρωθυπουργός Γεώργιος (τουπίκλην Ράλλης), υιός και εγγονός Πρωθυπουργών, αντιλαμβάνεται την επερχόμενη ήττα, αλλά ακολουθεί δογματικά το δρόμο του.
Στους οπαδούς του «Ηρακλέους», που διαμαρτύρονται για τον άδικο υποβιβασμό της ομάδας τους, απαντάει ψυχρά: «Πρέπει να σας πληροφορήσω ότι εγώ είμαι Παναθηναϊκός».
Η παρουσία του στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης προαναγγέλλει το Βατερλώ του.

Δίπλα του, αναμένει να αναλάβει το τιμόνι του Κόμματος, ο Αντιπρόεδρός του Ευάγγελος (ονομασθείς Αβέρωφ-Τοσίτσας), διατελέσας Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και ήδη Εθνικής Αμύνης, που ανέλαβε την Αντιπροεδρία τον Ιούνιο του 1981, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να «συμμαζευτεί» το μέγεθος της επικείμενης εκλογικής καταβαράθρωσης.
30 χρόνια μετά.
30 χρόνια ανελέητης πορείας στις εσχατιές του Παπανδρεϊκού Παραλογισμού.
Η Κυβέρνηση παραπαίει (ἤ μήπως τώρα πια με «ε»;).
Στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Πρωθυπουργός Γεώργιος (της Μαργαρίτας), υιός και εγγονός Πρωθυπουργών, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται τίποτε.
Επαναλαμβάνει, σαν μαθητής νηπιαγωγείου, τα ποιηματάκια που του δίδαξαν, παπαγαλίζει ότι ακολουθεί «αδιαπραγμάτευτα» το δρόμο του, και αγνοεί επιδεικτικά τους οπαδούς του «Ηρακλέους», που διαμαρτύρονται για τον άδικο υποβιβασμό της ομάδας τους. Δεν καταδέχεται καν να απαντήσει, επειδή αγνοεί και τον Παναθηναϊκό.
Η παρουσία του προαναγγέλλει την καλπάζουσα συντριβή.
Δίπλα του, καραδοκεί για την κομματική πρωτοκαθεδρία, ο Αντιπρόεδρός του Ευάγγελος (ονομασθείς Βενιζέλος), που, τον Ιούνιο του 2011, άφησε το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης για το Οικονομικών, αναλαβών ταυτοχρόνως και την Αντιπροεδρία, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να «περισώσει» τον κυβερνώντα θίασο, υποσχόμενος «κολασμένους μήνες», με τους οποίους κορυφώνεται η 30ετής πορεία στα έγκατα του Παπανδρεϊκού «Παραδείσου».
Τι φάρσες σκαρώνει η Ιστορία, όταν λείπουν οι Ηγέτες που την γράφουν, και «κυβερνούν» οι Ανθυ-πατοι…
οπωπητήρ