ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΟΣΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ

Κάποιος γνωστός μου είχε κάνει προ καιρού ένα ταξίδι στο εξωτερικό και πήγε στην Ιταλία, στην Ελβετία, στη Γερμανία, και στο Βέλγιο. Όταν επέστρεψε τον ρώτησα πώς πέρασε και μού απάντησε:: «Κοίταξε, πήγα να πάρω λίγο καθαρό αέρα στους βάρβαρους τους βορειοευρωπαίους». Απόρησα που τους αποκάλεσε «βαρβάρους» και μού εξήγησε ότι χρησιμοποίησε την έκφραση που έχουν στο στόμα τους οι διάφοροι «ελληνάρες» όταν συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους βόρειους λέγοντας «όταν εμείς κάναμε Παρθενώνες αυτοί ήσαν βάρβαροι
πάνω στα δέντρα»….Θυμήθηκα αυτή τη διαφορά πολιτιστικού επιπέδου μεταξύ ημών
και των «βαρβάρων» τώρα με τα όλα όσα συμβαίνουν με τους ιδιοκτήτες ταξί. Διότι, πράγματι, πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς παρά μόνον «υψηλού πολιτιστικού επιπέδου» συμπεριφορά τα όσα κάνουν οι κύριοι αυτοί, αν μπορεί κάποιος να διανοηθεί να τους αποκαλέσει κυρίους. Και εάν, όπως πιστεύεται, είναι μόνον μία μειοψηφία αυτή που κατά τόπους δημιουργεί όλα αυτά τα έκτροπα, τότε η πλειοψηφία φέρει πολύ μεγάλη ευθύνη που συνεχίζει να τους δέχεται ακόμη στους κόλπους των Σωματείων τους. Αντ’ αυτού, όμως, βλέπουμε μία προσπάθεια, ακόμη και από τα ηγετικά στελέχη των Σωματείων και της Ομοσπονδίας τους, να δικαιολογήσουν αυτές τις απίθανης «ευγένειας» και «ήθους» ενέργειες της μειοψηφίας.
Και τι δεν βλέπουμε αυτό το τελευταίο δεκαπενθήμερο : καταλήψεις και αποκλεισμούς αεροδρομίων και λιμανιών, αποκλεισμούς εθνικών οδών, καταλήψεις διοδίων, αποκλεισμούς εφοριών, ρίψη λαδιών στο οδόστρωμα για να γλιστρήσουν οι «Ζητάδες» της ΕΛΑΣ και να μην πλησιάσουν, προπηλακισμούς και ξυλοδαρμούς ξένων τουριστών, ξυλοδαρμούς άλλων επαγγελματιών όπως οδηγοί τουριστικών λεωφορείων, βανδαλισμοί γραφείων βουλευτών, καταλήψεις αρχαιολογικών χώρων και μουσείων και Κύριος οίδε τι θα δούμε και θα ζήσουμε τις επόμενες ημέρες. Όλα αυτά τα απίθανα αίσχη και εγκληματικά, λοιπόν, συνθέτουν την εικόνα μιάς υπερπολιτιμένης κοινωνίας, ενός ευνομούμενου κράτους, που…. φυσικό είναι να μας δίνει το…. Δικαίωμα να αποκαλούμε όλους τους άλλους βαρβάρους.
Οι βάρβαροι, όμως, μας λένε (τι να γίνει, «έπεσα» στο επίπεδό τους για να τους ρωτήσω για όλα αυτά που συμβαίνουν εν Ελλάδι…) ότι κάποιοι άλλοι έκτισαν τους Παρθενώνες και εγκαθίδρυσαν τη Δημοκρατία, ενώ εμείς, εκτός από ελάχιστες φωτεινές περιπτώσεις, δεν έχουμε να επιδείξουμε κάτι….
Όποια δίκαια και εάν έχουν αυτοί οι κύριοι των ταξί, με αυτά που κάνουν τα χάνουν. Όποια υποστήριξη από τον κόσμο αποζητούσαν, μάλλον δεν θα την έχουν. Πολλοί αναρωτιούνται για ποιο λόγο οι ιδιοκτήτες ταξί δεν αποφάσισαν απλώς να απεργήσουν, χωρίς το «αλατοπίπερο» των βανδαλισμών και των έκτροπων, των οποίων γίναμε μάρτυρες όχι μόνον εμείς οι Έλληνες, αλλά η διεθνής κοινότητα χάρη στην τηλεόραση και τα άλλα μέσα ηλεκτρονικής επικοινωνίας και διαδικτύωσης. Ανεξήγητο για όσους σκέπτονται ομαλά.
Αλλά, πολύ περισσότερο ανεξήγητο είναι το γεγονός της κυβερνητικής απάθειας σε όσα τραγελαφικά συμβαίνουν το τελευταίο15νθήμερο. Απλές δηλώσεις ότι ο νόμος θα εφαρμοσθεί, ή ότι η απελευθέρωση του επαγγέλματος θα γίνει οπωσδήποτε δεν ωφελούν σε τίποτε. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, τεράστια ευθύνη για την κωμικοτραγική εικόνα που παρουσιάζει η χώρα μας φέρει και η κυβέρνηση. Η οποία μας έχει συνηθίσει πλέον να επιτρέπει στον καθένα να αυθαιρετεί στο όνομα της δημοκρατίας και των δημοκρατικών ελευθεριών. Τελικά, το ΠΑΣΟΚ μας διδάσκει ότι δικαιώματα έχουν μόνον όσοι διαμαρτύρονται καταφεύγοντας σε έκτροπα, βανδαλισμούς, προπηλακισμούς και άλλες τέτοιες «πολιτισμένες» μεθόδους. Και ούτε καν ενδιαφέρεται για το τεράστιο πλήγμα που δέχεται η χώρα ως σύνολο, η οικονομία και ιδιαίτερα ορισμένοι επαγγελματικοί κλάδοι.
Ευθύνες, όμως, έχει και ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό, σε όποιον χώρο και αν ανήκει. Καθώς είχαν συνηθίσει επί σειράν ετών να «χαϊδεύουν» διάφορους επαγγελματικούς κλάδους, να σιγοντάρουν τους συνδικαλιστές τους. Και αυτό με σκοπό την άγραν ψήφων. Αντί να τους νουθετούν όπως έπρεπε να κάνουν. Για παράδειγμα, οι ιδιοκτήτες ταξί γνώριζαν εδώ και μία 12ετία ότι θα απελευθερωθεί το επάγγελμα και αντί, μαζί με τους πολιτικούς και το κράτος να προετοιμασθούν για αυτή την εξέλιξη, προτίμησαν να ζουν και να πορεύονται με την σχεδόν βεβαιότητα (την οποία αναζωπύρωναν διάφοροι πολιτικοί) ότι το καθεστώς που ήξεραν επί τόσα χρόνια θα συνεχιζόταν.
Είναι, λοιπόν, να μην τρέφει κάποιος σοβαρότατες αμφιβολίες για το εάν ποτέ αυτή η χώρα, αυτή η κοινωνία θα μπορέσει να πάει μπροστά;;
ΣΝΕΒΕΜΠΤ