Όταν το καράβι βουλιάζει...

Από τις φιλανδικές εγγυήσεις και την οικονομική κρίση μέχρι τους αγανακτισμένους και την αυξανόμενη κοινωνική οργή, όλα τα είχε αυτή η κυβέρνηση και μόνο οι εσωτερικές τριβές της λείπανε. Κανονικά, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να είχε αποτρέψει με κάθε τρόπο την παραίτηση Παμπούκη. Το γεγονός ότι δεν έγινε δυνατό ούτε καν αυτό, είναι μια ακόμη απόδειξη της ταχύτατης φθοράς της κυβέρνησης.
Το υπουργείο Ναυτιλίας είναι μια πονεμένη υπόθεση. Η κατάργηση του αποφασίστηκε μετά τον εκλογικό θρίαμβο του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2009, χωρίς καμία προετοιμασία και σχεδιασμό: Απλώς έπρεπε να μειωθεί ο αριθμός
των υπουργείων, επειδή ο κ. Παπανδρέου το είχε υποσχεθεί. Από την κυρία Κατσέλη μέχρι τον κ. Χρυσοχοϊδη, κανείς από τους υπουργούς που κλήθηκαν να διαχειριστούν τα απομεινάρια του δεν ήταν σε θέση να υπερασπιστεί με επιχειρήματα την κατάργηση του.
Η υπαγωγή των υπηρεσιών του καταργηθέντος υπουργείου στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης είχε αποφασιστεί επίσης στο πόδι και δεν ήταν καθόλου λειτουργική: Τι δουλειά έχουν οι ναυπηγοί, που απασχολεί ένα υπουργείο Ναυτιλίας, στην Κατεχάκη;
Οι μηχανισμοί του υπουργείου Ναυτιλίας καλούνται να αντιμετωπίσουν έκτακτα περιστατικά, όπως π.χ. ένα ναυτικό ατύχημα., από έναν θάλαμο επιχειρήσεων που δεν έχει καμία σχέση με αυτούς της αστυνομίας που χειρίζονται κακοποιούς ή συνηθέστερα διαδηλωτές.
Μετά τον ανασχηματισμό του Σεπτεμβρίου του 2010, όταν ο κ. Παπανδρέου απεμπόλησε τις όποιες εκσυγχρονιστικές διακηρύξεις επιστρέφοντας σε ένα πολυπληθές υπουργείο σχήμα αντάξιο των καλύτερων παραδόσεων του Μαυρογιαλούρου, το υπουργείο Ναυτιλίας θα έπρεπε να είχε ανασυσταθεί. Αυτό προσπάθησε να κάνει ο κ. Παμπούκης, ο οποίος δήλωνε στους συνομιλητές του ότι «η κατάργηση αποτελούσε τεράστιο λάθος» και υποσχόταν ότι θα εκφράσει τη θέση του και δημόσια.
Αυτό ακριβώς έκανε, αφού είχαν εξαντληθεί όλα τα υπόλοιπα μέσα και ο πρωθυπουργός επέμενε να μην καταλαβαίνει ότι η κατάργηση ήταν μια μεγάλη ανοησία, στη τηλεοπτική του συνέντευξη. Με τη σειρά της, η τελευταία προκάλεσε την αντίδραση του κ. Παπουτσή, ο οποίος παραπονέθηκε στο υπουργικό Συμβούλιο ότι τον υπονομεύουν. Από την στιγμή που τόσο ο κ. Χρυσοχοϊδης όσο και ο πρωθυπουργός άδειασαν τον κ. Παμπούκη, ο οποίος απουσίαζε από την συνεδρίαση, ο νεότευκτος αναπληρωτής υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης δεν είχε άλλη επιλογή από την παραίτηση.
Συγχρόνως, το υπουργείο Ναυτιλίας αποτελεί και μια αφορμή. Ο κ. Παμπούκης, που δείχνει να έχει μια καλύτερη αντίληψη της πραγματικότητας από τον κ. Παπουτσή για παράδειγμα, βρήκε μια καλή ευκαιρία για να αποχωρήσει από μια κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση η οποία δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις επερχόμενες θύελλες. Όχι μόνο στο χώρο της Ναυτιλίας (όπου ο τάθελες-και-τάπαθες Παπουτσής, θα κληθεί να αντιμετωπίσει τους ναυτεργάτες και το ΠΑΜΕ) αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία που βαδίζει ασταμάτητη προς την έκρηξη. Με άλλα λόγια, όταν όταν το καράβι βουλιάζει δεν ιδρύεις υπουργείο Ναυτιλίας. Παίρνεις ένα, από τα ακόμη διαθέσιμα σωσίβια, και πηδάς.
http://tvxs.gr/
http://www.kourdistoportocali.com/