ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΦΡΑΣΗ «ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΣ ΠΡΙΝ ΤΗ 2α ΙΟΥΛΙΟΥ 2011»;

Καινά δαιμόνια εισάγει η «νέα» σοσιαλιστική Κυβέρνηση Βενιζέλου (της οποίας την ψιλή πρωθυπουργία φέρεται να διατηρεί μυστακοφόρος τις δήμιος της ελληνικής γλώσσης – και όχι μόνον αυτής). Ένα των δαιμονίων χορεύει στην «μικρή περιοχή» του (και Καθηγητού της Νομικής) πληθωρικού πρωθυπουργεύοντος Αντιπροέδρου, και ενεφανίσθη στην ακροτελεύτια διάταξη (άρθρο 3) του «φρεσκότατου» Προεδρικού Διατάγματος 68/2011, το οποίο αναφέρεται στην «απελευθέρωση» του επαγγέλματος του δικαστικού επιμελητού, και το οποίο, ως ευπειθείς μνημονιοφύλακες, έσπευσαν να προωθήσουν οι νέοι Υπουργοί Οικονομικών (Βενιζέλος) και Δικαιοσύνης (Παπαϊωάννου). Το ως άνω Διάταγμα φέρει ημερομηνία 1 Ιουλίου 2011 και
δημοσιεύεται στο υπ’ αριθμ. 153 φύλλο του Α΄ τεύχους του ΦΕΚ της 1ης Ιουλίου 2011, εκυκλοφορήθη δε παρά του (νυχθημερόν εργαζομένου) Εθνικού Τυπογραφείου την εσπέραν προς το μεσονύκτιον της 5ης Ιουλίου 2011. Ποιο είναι όμως το «δαιμόνιον»; Μα, η διάταξη του άρθρου 3, όπου αυτολεξεί αναγράφεται: «Οι διατάξεις του παρόντος ισχύουν από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και πάντως πριν τη 2α Ιουλίου 2011». Κύριε Καθηγητά, εμβριθέστατε Συνταγματολόγε, ευφραδέστατε Απεραντολόγε, πείτε μας, σας παρακαλούμε, -έτσι να χαρείτε την πρωθυπουργική σας επικαρπία-, τι σημαίνει η φράση «και πάντως πριν τη 2α Ιουλίου 2011»; Μήπως και αυτή η «ακροβασία» αποτελούσε αγαπημένο σας θέμα στις εξετάσεις τω καιρώ εκείνω (όταν ασφυκτιούσατε στη Νομική Σχολή), μήπως ιππονοούνται «ρυθμίσεις» άγνωστες στους κοινούς θνητούς, ή μήπως -απλώς- η «ευνομία» βρίσκεται στον πυρήνα της κυβερνητικής σας «αξιοπιστίας»;
οπωπητήρ