Διοικητικού παραλογισμού ψήγματα, σοσιαλιστικού ήθους δήγματα, διαλύσεως και χάους (ελάχιστα) παραδείγματα…

<1> Τον Απρίλιο του σωτηρίου έτους 1988 (με τα κουμπούρια της αεροσυνοδού να ανεβάζουν στον έβδομο ουρανό τον πατέρα του Γεωργάκι, και τον κουτσογιωργισμό στο ζενίθ της ισχύος του), το Υπουργικό Συμβούλιο παραχώρησε έκταση 530 στρεμμάτων (τεμάχιο του αγροκτήματος Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης) στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, με σκοπό την ίδρυση εγκαταστάσεων και τη λειτουργία Ελληνικού Ιπποδρομίου από τον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος. Έκτοτε… οι μεν βορειοελλαδίτες «αλογομούρηδες» έμειναν με την όρεξη, είναι δε παντελώς άγνωστο αν ποτέ ανελήφθησαν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την εκπλήρωση του σκοπού (αν, π.χ., εκπονήθηκαν μελέτες, αν έγιναν σχέδια, αν προσελήφθησαν σύμβουλοι, αν παρασχέθηκαν υπηρεσίες διαμεσολάβησης, αν ανετέθησαν προπαρασκευαστικές εργασίες, αν διεξήχθησαν έρευνες αγοράς, αν ετοιμάστηκαν επενδυτικοί φάκελοι, αν διακινήθηκαν ερωτηματολόγια, αν παρήχθη (άϋλο) διαφημιστικό, συμβουλευτικό και λοιπό υλικό, αν έγιναν «βαπτίσεις» -γιατί νόμοι και προγράμματα με ονοματεπώνυμο πάντοτε υπήρχαν: δεν θα μπορούσε, ας πούμε, κατά το πρότυπο του «Καλλικράτη», ένα Ιπποδρόμιο στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης να ονομάζεται «Βουκεφάλας»;). Έκτοτε… πέρασαν πάνω από 22 χρόνια! Και στις 14 Δεκεμβρίου 2010 ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εισηγείται (πιθανότατα ορθώς!) ότι ο σκοπός αυτής της παραχώρησης «δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, γιατί τμήμα της έκτασης που παραχωρήθηκε εμπίπτει σε ζώνη υψηλής προστασίας της λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου». Και το Υπουργικό Συμβούλιο (όχι του λιανοπλήκτου πατρός, αλλά του αεικινήτου υιού), με την Πράξη 1 της 12.1.2011, δημοσιευθείσα στο υπ’ αριθμ. 4 φύλλο του Α΄ τεύχους του ΦΕΚ της 17ης Ιανουαρίου 2011, ανακαλεί την παραχώρηση! Δεν (επι)κρίνουμε την ανάκληση. Την 23ετή καθυστέρηση επισημαίνουμε. Το βραδυφλεγές της κρατικής μηχανής αναδεικνύουμε. Την προχειρότητα των διοικούντων καταγγέλλουμε. Την ραθυμία των «αρμοδίων» υπηρεσιών παρουσιάζουμε. Και ευχόμεθα αυτή η ραθυμία να είναι η μόνη αιτία της σωτηρίας της προστατευόμενης περιοχής – χωρίς (ελπίζουμε) να πίνουν τώρα κάποιοι «εις υγείαν των κορόιδων»…
<2> Απόφαση Διοικητή Δημόσιου Φορέα («Αναρτητέα στο διαδίκτυο») αναθέτει «καθήκοντα χειριστή φωτοτυπικού μηχανήματος» σε δυο υπαλλήλους: ο εις αναλαμβάνει «την αναπαραγωγή των εγγράφων των Διοικητικών υπηρεσιών», και εις τον έτερον απονέμεται η αρμοδιότης της «αναπαραγωγής των εγγράφων των Οικονομικών Υπηρεσιών». Μα, τι Κράτος είναι αυτό κύριε Παπανδρέου και κύριε Ραγκούση; Μόνοι τους οι «χειριστές» θα κρίνουν και θα αποφασίζουν για την προέλευση των εγγράφων; Δεν πρέπει να συσταθεί μια Επιτροπή (αμειβόμενη φυσικά, με τακτικά και αναπληρωματικά μέλη, και «εξοπλισμένη» με την ανάλογη γραμματεία), που θα εξετάζει και θα κατανέμει τα προσκομιζόμενα προς φωτοτυπία έγγραφα; Δεν πρέπει να συγκροτηθεί και μια Δευτεροβάθμια Επιτροπή (επίσης αμειβόμενη κλπ-κλπ), ώστε να επιλύονται τυχόν διαφωνίες σχετικές με την προέλευση των εγγράφων και με τα όρια της δικαιοδοσίας των «χειριστών»; Διότι είναι ορατός ο κίνδυνος να παρουσιασθούν φαινόμενα εισπήδησης φωτοτυπά! Και τότε… Άρα, ανάγκη πάσα να συμπληρωθεί η απόφαση του σεβαστού κυρίου Διοικητού. Και μια που θα συμπληρωθεί, ας μεριμνήσει για την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού (να χαρούν και οι επιβέποντες «τροϊκανοί»): Τι πρόχειρη ανάθεση καθηκόντων είναι αυτή, με την οποία ένας και ο αυτός υπάλληλος καθίσταται αρμόδιος να φωτοτυπεί ΚΑΙ τις μονές ΚΑΙ τις ζυγές σελίδες των εγγράφων; Πού οδεύομεν μ’ αυτή την ανοργανωσιά;
οπωπητήρ