Το ευφυές σχέδιο αντιμετώπισης του εμπάργκο :Λυπηθείτε μας....

Ο λαλίστατος ΕΓΩ ο Βενιζέλος, πριν λίγους μήνες εμφανιζόταν στα κανάλια και με στόμφο, ως προεδρεύων (τρομάρα του) του συμβουλίου υπουργών εξωτερικών της Ε.Ε., πρωτοστατούσε στις δηλώσεις καταδίκης της Ρωσίας, με αφορμή τα γεγονότα στην Ουκρανία ενώ παράλληλα στήριζε την αιματοβαμμένη κυβέρνηση του Κιέβου. Έκανε μάλιστα και ταξιδάκι-αστραπή μέχρι το Κίεβο, για να φωτογραφηθεί με την τότε κυβέρνηση και να διαβεβαιώσει τους Ουκρανούς ότι η Δύση βρίσκεται στο πλευρό τους.

Όμως όταν άρχισαν οι πρώτες επαφές μεταξύ

των ευρωπαίων για να συζητήσουν ενδεχόμενες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, έγιναν συναντήσεις μεταξύ Μέρκελ-Ολλάντ και του πρωθυπουργού της Πολωνίας και αγνόησαν επιδεικτικά τον Βενιζέλο ενώ θα έπρεπε να μετέχει και αυτός στις συζητήσεις, ex officio, ως προεδρεύων του συμβουλίου υπουργών εξωτερικών της Ε.Ε.

Ο Βενιζέλος λοιπόν, σε ρόλο «αυτοφωράκια» των Δυτικών αφεντικών, με ανταμοιβή την καρέκλα του εξετέλεσε την αποστολή του, κομμάτια να γίνει, θα έπρεπε όμως –και αυτός άλλωστε είναι ο στοιχειώδης ρόλος ενός πολιτικού– να έχει προετοιμάσει το κατάλληλο σχέδιο για την Ελλάδα για την αντιμετώπιση της επερχομένης κρίσεως που από χιλιόμετρα μακρυά μύριζε οικονομικές κυρώσεις εκ μέρους των ρώσων..  

Αντ΄ αυτού, σήμερα, τρέχουν και δεν φτάνουν με  πολύωρες καθημερινές συσκέψεις, πρωθυπουργός, υπουργοί και παρατρεχάμενοι για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες του εμπάργκο, και όπως μας πληροφορούν τα κανάλια ο διπλός …στρατηγικός στόχος της κυβερνήσεως είναι  αφ’ ενός  ικεσίες προς τον Πούτιν, να μας λυπηθεί και αφ’ ετέρου προς την Μέρκελ, να μας δώσει ελεημοσύνη.

Αυτούς τους ανθρώπους, με την δική μας ψήφο ακόμη και προσφάτως, στις ευρωεκλογές, νομιμοποιήσαμε να μας κυβερνούν και το χειρότερο, να διαπραγματευθούν το χρέος και βεβαίως το μέλλον της Ελλάδος.

Ειλικρινά, πολύ μας λυπάμαι αλλά όπως γνωρίζετε ο εξ οικείου πταίσματος ζημιούμενος, ου δοκεί ζημιούσθαι.

Δ.Μ.