Σήμερα, 11 Ιουλίου 2014, μάθαμε ότι…

--- Καταψηφίστηκε η πρόταση συμπάσης της αντιπολιτεύσεως για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την «μικρή ΔΕΗ».

Δεν βαρυέστε,  εδώ που φθάσαμε ίσως είναι καλύτερα. Τι νόημα θα είχε η παράταση του βασανιστηρίου των Ελλήνων με ατέρμονες συζητήσεις, κοινοβουλευτικούς εξυπνακισμούς και άκριτους τηλεοπτικούς διαλόγους; Αποφασίσαμε στις ευρωεκλογές να ξαναδώσουμε ψήφο ανοχής, αν όχι κεκαλυμμένης εμπιστοσύνης, στο ευρώ, στην

ευρωκράτειρα Μέρκελ και στα εγχώρια ενεργούμενά της... 
Ας κάνει λοιπόν η συγκυβέρνηση ό,τι έχει να κάνει σύμφωνα με τις εντολές και της υποδείξεις και να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα με το μαρτύριο της αναμονής μιας ανάπτυξης που έτσι κι’ αλλιώς ούτε τα δισέγγονά μας θα γνωρίσουν. Όσο για το φως στην άκρη του τούνελ είναι βέβαιο ότι υπάρχει μόνο που εμείς βλέπουμε τον αντικατοπτρισμό του όπως συμβαίνει με αυτούς που έχουν χαθεί στην έρημο και εξαθλιωμένοι και διψασμένοι βλέπουν οάσεις με τρεχούμενα νερά.

Προδοθήκαμε από τις επιλογές μας και τώρα οι συνέπειες είναι αναπόφευκτες και, δυστυχώς, μοιραίες. Ας τελειώνουμε λοιπόν μια ώρα αρχύτερα…    

--- Επέστρεψε η τρόϊκα και το σήριαλ «ο καλός μπάτσος και ο κακός μπάτσος» άρχισε να προβάλλεται ξανά στους τηλεοπτικούς δέκτες. Οι κακοί τροϊκανοί ζητούν θυσίες, οι καλοί συγκυβερνήτες μας διαπραγματεύονται για να τις αποτρέψουν. Οι κακοί ζητούν εκατό, οι καλοί τους δίνουν μόνον 90 και αυτό είναι μεγάλη επιτυχία. Θα έρθει ο χειμώνας, θα περάσει, τα χρόνια θα κυλάνε και εμείς θα πνιγόμαστε καθημερινά στην χάρτινη θάλασσα των σκισμένων σελίδων του μνημονίου που θα πετάει από τα παράθυρα του Μαξίμου ο Σαμαράς.

Καλό Σαββατοκύριακο...

Δ.Κ.