σύμφωνα με απόρρητη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος που κατατέθηκε στη Βουλή. Οι εκτιμήσεις της ΤτΕ είναι πως το ποσό αυτό ανερχόταν το 1963 σε 32 δις δρχ.
Μάλιστα στελέχη της ΤτΕ κατέστησαν σαφές ότι το ποσό αυτό είναι το ακριβές υπόλοιπο καθώς έχουν αφαιρεθεί οι 13 δόσεις που έχουν καταβάλει οι Γερμανοί.
Εξήγησαν ακόμη πως το συγκεκριμένο χρέος παραμένει απολύτως διεκδικίσιμο καθώς πρόκειται για εγγεγραμμένες πιστώσεις, οι οποίες βάσει Διεθνούς Δικαίου δεν διαγράφονται και τις οποίες άλλωστε έχουν αναγνωρίσει οι Γερμανοί καταβάλλοντας τις πρώτες δόσεις.
Βεβαίως απαιτείται σύσταση ειδικού κλιμακίου που θα έχει πολιτική κάλυψη για την τεχνική επεξεργασία των στοιχείων ώστε να υπολογιστεί το ποσό με τις σημερινές ισοτιμίες.
Διαβάστε τι κατέγραψαν τα επίσημα πρακτικά της επιτροπής που για «εθνικούς λόγους» αποφάσισε τότε να μη δημοσιοποιηθεί η συγκεκριμένη έκθεση:
Κωνσταντίνος Τζαβάρας (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ε, τώρα; Θα κάνουμε μια συνετή διαχείριση εν πάση περιπτώσει, κατά το δυνατόν.
Υπάρχουν σχόλια Βουλευτών εκτός μικροφώνου που αναφέρονται περί του απορρήτου και της δημοσιοποίησης του εγγράφου.
Μιχαήλ Μιχαλόπουλος (Διευθυντής Εργασιών Δημοσίου και Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού της Τράπεζας της Ελλάδος): Καλό είναι για λόγους εθνικούς και για το ύψος της απαίτησης. Υπάρχουν λοιπόν πρωτότυπα στοιχεία, όπως είπαμε παραστατικά, δεν έχουμε που να συνθέτουν το σύνολο της απαίτησης, έχουμε επιμέρους παραστατικά όπου και επισυνάπτονται μέσα στη μελέτη, όπου φαίνεται 2 πράγμα, πρώτον, ότι η Γερμανία ξεχώριζε τα έξοδα Κατοχής από τις πιστώσεις, όπως τις ονόμαζε, και ένα δεύτερο πράγμα, έχουμε κάποια έγγραφα στα οποία η Γερμανία έδινε πίσω, πίστωνε τους λογαριασμούς του Ελληνικού Δημοσίου, έναντι των απαιτήσεων των πιστώσεων που έπαιρνε.
Σε άλλο σημείο, ο κ. Μιχαλόπουλος ανέφερε πως το 1944 λίγο μετά την απελευθέρωση, «η ΤτΕ συνέταξε μελέτη με πίνακες για τον Διοικητή, όπου εμφανίζονται οι μηνιαίες απολήψεις ανά λογαριασμό». Αυτό είναι και το μόνο επίσημο στοιχείο, βάσει του οποίου η ισοτιμία το 1947 ήταν 3.670.610 χρυσές λίρες Αγγλίας ή 258 εκατ. δολάρια. «Οι κύριοι του '63 στη μελέτη» όπως είπε «μετατρέψανε το ποσό – γιατί το 1 τετράκις είναι με πληθωριστική επίδραση - λαμβάνοντας υπόψη ως έτος βάσης το Νοέμβριο του 1941, σε δραχμές του Νοεμβρίου του 1941 και το ποσό ανερχόταν σε περίπου 32 δισεκατομμύρια».
Από την πλευρά του, ο Β. Μανεσιώτης (Ειδικός Συνεργάτης, πρώην Διευθυντής Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών της Τράπεζας της Ελλάδας) εξήγησε ότι «η μετατροπή του ποσού του 1 τετράκις τρισεκατομμυρίου 530 τρισεκατομμύρια κ.λπ., έγινε σε σταθερές τιμές Νοεμβρίου 1941, με μηνιαίο τιμάριθμο. Ξέραμε δηλαδή τις απολήψεις των Γερμανών κάθε μήνα, τις εγγραφές στα βιβλία της Τράπεζας Ελλάδος και ξέραμε και τον τιμάριθμο κάθε μέρα, γιατί οι τιμές άλλαζαν τόσο γρήγορα που δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ετήσιο τιμάριθμο. Άρα, είναι μια πολύ καλή δουλειά και αυτό καταλήγει στα 32 δις».
Πηγή: topontiki.gr
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις