Η προδοσία του ιού της Μαργαρίτας με έγγραφα

Αυτό είναι το απόρρητο έγγραφο που αποκάλυψε ο Μιχάλης Ιγνατίου
Από απόρρητα έγγραφα του ΔΝΤ προκύπτει η οργή τού τότε επικεφαλής, Ντομινίκ Στρος Καν όταν ο Γιώργος Παπανδρέου αρνήθηκε την πρόταση για κούρεμα στο ελληνικό χρέος. Η απόφαση του κ. Παπανδρέου κόστισε επιπλέον 110 δισ. ευρώ στον ελληνικό λαό, ενώ πολύ απλά θα είχαμε πάρει ένα δάνειο μόλις 30 δισ. ευρώ.
Το Έθνος της Κυριακής και ο δημοσιογράφος
Μιχάλης Ιγνατίου, φέρνει στο φως ντοκουμέντα που αποδεικνύουν πως ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αρνήθηκε την πρόταση για κούρεμα στο ελληνικό χρέος που ζητούσε επίμονα το ΔΝΤ εως και τον Οκτώβριο του 2010.
Το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα από δηλώσεις του Όλι Ρεν στον οποίο ο κ. Παπανδρέου επιτέθηκε με δριμύτητα, μέσω βέβαια των συνεργατών του.
Πιο συγκεκριμένα:
Ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, προφανώς ενοχλήθηκε από τις δηλώσεις του καταστροφέα της Ελλάδας, Όλι Ρεν και αισθάνθηκε την ανάγκη να δικαιολογήσει με ανακρίβειες και «σενάρια καταστροφής» την ανύπαρκτη διαπραγματευτική του τακτική τους κρίσιμους μήνες πριν την υπογραφή του Πρώτου Μνημονίου, αλλά και μετά, για το μείζον θέμα του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους. Η τοποθέτησή του έγινε μέσω «πύρινης» ανακοίνωσης του στενού του συνεργάτη κ. Γιώργου Ελενόπουλου.
Την απόλυτη ευθύνη για το συγκεκριμένο θέμα, έχει μόνο ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, και ουδείς άλλος. Διότι την απόφαση για να μην ζητηθεί το «κούρεμα», όπως απαιτούσε ο τότε γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, την έλαβε ο κ. Παπανδρέου, που δεν άκουσε καν την επιχειρηματολογία των στενών συνεργατών του, οι οποίοι γνώριζαν καλύτερα τα θέματα της οικονομίας και είχαν ήδη κάνει συζητήσεις με αξιωματούχους των Βρυξελλών και του Ταμείου.
Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα και να δώσει αποδείξεις και στοιχεία. Γνωρίζω ότι εκείνες τις μέρες το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο είχε πάρει …φωτιά –και τα e-mails είναι πλέον αποδεικτικά στοιχεία, που αποδέχονται και αναγνωρίζουν και τα δικαστήρια:
1). Ο πρώην πρωθυπουργός επιμένει ότι η κυβέρνησή του είχε θέσει από την αρχή το θέμα της αναδιάρθρωσης χρέους. Δεν λέει την αλήθεια…
- Στη σελίδα 49 της έκθεσης αξιολόγησης του ΔΝΤ που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2013 αναφέρεται ρητά ότι «η ίδια η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι ήταν αντίθετοι με την αναδιάρθρωση του χρέους λόγω ανησυχιών σχετικά με το πολιτικό κόστος στο εσωτερικό, επιπτώσεων στα συνταξιοδοτικά ταμεία και επιμολύνσεις…»
- Στη σελίδα 27 της ίδιας έκθεσης υπογραμμίζεται ότι «τις παραμονές του προγράμματος οι (ελληνικές) Αρχές απέκλεισαν την αναδιάρθρωση του χρέους ως μια κόκκινη γραμμή (red herring)».
- Στα απόρρητα πρακτικά του Δ.Σ. του ΔΝΤ ημερομηνίας 10 Μαΐου 2010, αναφέρεται ότι:
- Κατά την διάρκεια της συζήτησης οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου, απαντώντας σε επικρίσεις μελών του Δ.Σ. για την τυχόν αποτυχία του προγράμματος αν δεν συνδυαστεί με «κούρεμα» του χρέους, δήλωσαν ότι «η αναδιάρθρωση του χρέους απορρίφθηκε από τις ίδιες τις Ελληνικές Αρχές». (Φωτοτυπία του σχετικού εγγράφου του ΔΝΤ δημοσιεύει σήμερα το «ΕτΚ»)*.
Με δηλώσεις τους στον Τύπο, τόσο ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου (στην Ουάσιγκτον στις 25 Απριλίου 2010) όσο και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου (στις 28 Ιανουαρίου 2011) υπογράμμισαν ο μεν πρώτος ότι η Ελλάδα δεν έθεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους, ο δε πρώην πρωθυπουργός ότι αν η Ελλάδα επιθυμούσε κούρεμα του χρέους θα το είχε θέσει στο τραπέζι από την αρχή. Ο κ. Παπακωνσταντίνου εξέφρασε με ακρίβεια τη θέση του τότε πρωθυπουργού, με τον οποίο συνομιλούσε συνέχεια (μέσω τηλεφώνου και e-mail) και λάμβανε εντολές.
Γνωρίζουμε ότι και μετά την υπογραφή του Μνημονίου ο Ντομινίκ Στρος Καν πίεζε τον κ. Γιώργο Παπανδρέου να ζητήσει το γρηγορότερο δυνατό την αναδιάρθρωση του χρέους ώστε αυτή να πραγματοποιηθεί το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο του 2010. Ο τότε πρωθυπουργός απέφυγε συστηματικά και με διάφορες έωλες δικαιολογίες να διεκδικήσει το δικαίωμά του αυτό. Οπως είμαι σε θέση να γνωρίζω, η τακτική του αυτή θύμωσε πολύ τον τότε ισχυρό άνδρα του ΔΝΤ.
Μέχρι τον Ιούλιο του 2011 -και πριν το πρώτο PSI- η ελληνική κυβέρνηση δήλωνε ότι δεν υπήρχε θέμα αναδιάρθρωσης χρέους (σ.σ. έκανε δηλώσεις και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με εντολή του κ. Παπανδρέου απάντησε on air στο δελτίο του Mega για να διαψεύσει πληροφορίες που μετέδωσα και αφορούσαν το κούρεμα). Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο τότε πρωθυπουργός είχε απαγορεύσει να γίνεται αναφορά στο θέμα αυτό στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
2). Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να απαντήσει στο κρίσιμο σημείο των δηλώσεων του Όλι Ρεν ότι «στο ξεκίνημα της κρίσης την άνοιξη του 2010 και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχαμε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Άρα ήταν λογικό να αγοράσουμε χρόνο και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο»
Η δήλωση αυτή αποδεικνύει ότι οι κερδισμένοι από την καθυστέρηση αυτή ήταν, όπως υποστηρίζει στη σελίδα 18 της έκθεσής του και το ΔΝΤ (Ιούνιος 2013), οι ιδιώτες πιστωτές (κυρίως οι ξένες τράπεζες) που κατάφεραν να μειώσουν σημαντικά την έκθεση τους (σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου). Χαμένη ήταν η Ελλάδα, που αντί να δανειστεί 30 δισεκατομμύρια ευρώ, της προστέθηκαν 110 δις. ευρώ σε δανεικά.
3). Ο κ. Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι το μονομερές κούρεμα εκ μέρους της Ελλάδας θα οδηγούσε σε χρεοκοπία της χώρας. Ομως, η κυρία Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2013 ότι «συζητήσαμε τότε (το 2010) αν η Ελλάδα έπρεπε να βγει από την Ευρωζώνη και πιστεύω ότι αν αυτό συνέβαινε θα έπρεπε όλοι να την εγκαταλείψουμε σε μια δεύτερη φάση» (Δημοσίευμα εφημερίδας Monde στις 23 Δεκεμβρίου 2013).
Δεν κατάλαβε άραγε τότε ο κ. Παπανδρέου αυτό το διαπραγματευτικό χαρτί που κρατούσε στα χέρια του; Προφανώς όχι…
Τέλος αναφέρω ότι για το θέμα του «κουρέματος» έγινε συζήτηση σε συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου. Ας δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά εάν βέβαια δεν έχουν καταστραφεί;
 Με μακροσκελές σχόλιό του απαντά το γραφείο Τύπου του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, σε ένα προς ένα τα επιχειρήματα του κ. Ιγνατίου, αφήνοντας, ταυτόχρονα, ορισμένους υπαινιγμούς για τα κίνητρα του δημοσιογράφου.
Απαντώντας στην αναφορά του κ. Ιγνατίου ότι ο κ. Παπανδρέου «ψεύδεται» μέσω σχολίου του συνεργάτη του, το γραφείο Τύπου απαντά ότι ο πρώην πρωθυπουργός όχι μόνο «δεν ψεύδεται», αλλά είχε θέσει το θέμα και μάλιστα συνεπικουρούμενος από τον Ντομινίκ Στρος Καν, αλλά, βεβαίως, όπως είναι ευνόητο, το θέμα αυτό δεν συζητήθηκε δημοσίως. Και προσθέτει ότι η ΕΕ και η ΕΚΤ ήταν απολύτως αντίθετες στο ενδεχόμενο της αναδιάρθρωσης.
Ο Γιώργος Παπανδρέου καταλογίζει στον κ. Ιγνατίου ότι αντιπαρέρχεται την αναφορά στο σχόλιό του, στο οποίο τονίζει ότι κάθε αναφορά στο ενδεχόμενο της αναδιάρθρωσης εκτόξευε τα ελληνικά επιτόκια και απορρίπτει τον ισχυρισμό του, σύμφωνα με τον οποίο «αν ο Γιώργος Παπανδρέου ”έπαιζε” με το χαρτί της αναδιάρθρωσης, οι ευρωπαίοι εταίροι μας θα υποχωρούσαν έντρομοι».
«Η ιστορία», τονίζει ο συνεργάτης του κ. Παπανδρέου, «απέδειξε ότι ο κ. Ιγνατίου έχει, το λιγότερο, άδικο».
Συνεχίζοντας την επιχειρηματολογία του, το γραφείο Τύπου του Γιώργου Παπανδρέου αναφέρει:
«Μόλις προ ολίγου καιρού, στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2013, ο κ. Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μέχρι το 2011, επιβεβαιώνει αυτό που όλοι γνωρίζαμε, αλλά οι γνωστοί συνομωσιολόγοι παρέκαμπταν – και συνεχίζουν να το πράττουν -, ότι πολλοί στη ΕΕ ήθελαν την Ελλάδα εκτός Ευρώ. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στις 13 Σεπτεμβρίου 2013 και στις εφημερίδες Ημερησία και Έθνος, του Ομίλου στον οποίο γράφει ο κ. Ιγνατίου, ο κ. Σμάγκι αποκαλύπτει στο βιβλίο του «Πεθαίνοντας από λιτότητα» ότι:
«Η Kαγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ πίστευε μέχρι και το 2012 ότι η Ελλάδα μπορούσε να βγει από την ευρωζώνη χωρίς μοιραίους κλυδωνισμούς για το κοινό νόμισμα».
Και προσθέτει ο κ. Σμάγκι: «Η Άνγκελα Μέρκελ ήταν πεπεισμένη μέχρι και το φθινόπωρο του 2012 ότι οι επιπτώσεις ενός Grexit ήταν διαχειρίσιμες τόσο για τη Γερμανία όσο και για το κοινό νόμισμα και την ΕΚΤ».
Το γνωρίζει ο κ. Ιγνατίου; Το γνωρίζει.
Όπως γνωρίζει και ότι, την περίοδο στην οποία αναφέρεται, η ΕΕ ήταν απολύτως αρνητική στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους.
Όπως γνωρίζει επίσης ότι, είχε προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις η δήλωση Τρισέ, τότε πρόεδρου της ΕΚΤ, σύμφωνα με την οποία μόνο πάνω από το πτώμα του θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Τη θέση του αυτή επαναλαμβάνει και σήμερα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Καθημερινή.
Τρίτον. Ευρισκόμενος πέραν του Ατλαντικού, ο κ. Ιγνατίου όφειλε να γνωρίζει ότι, άβυσσος χώριζε – και συνεχίζει να χωρίζει – τις αντιλήψεις μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του χρέους. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2013, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφερόμενος στο 2010, αποκαλύπτει: «Έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Τίμοθι Γκάιτνερ – τότε υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ – ο οποίος μου λέει: ”Το ξέρεις ότι δεν θα είχαμε πάρει την απόφαση ν’ αφήσουμε τη Lehman Brothers να χρεοκοπήσει αν μας είχαν ρωτήσει 24 ώρες αργότερα, δεν το ξέρεις;”»
Μάλιστα, όπως σημείωνε το δημοσίευμα του περιοδικού, «ένα βασικό δίλημμα που κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει ο κ. Σόιμπλε είναι αν η Ελλάδα θα έπρεπε να εξωθηθεί σε έξοδο από την Ευρωζώνη το 2010. Το ενδεχόμενο είχε συζητηθεί στο υπουργείο Οικονομικών, αν και αυτές οι συζητήσεις ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκαν».
Τέταρτον. Ας αποφασίσει ο κ. Ιγνατίου και οι πάσης φύσεως θιασώτες των αποκαλουμένων «εύκολων λύσεων», ποια είναι τελικώς η άποψή τους περί ΔΝΤ. Είναι θετική ή αρνητική η παρουσία του στην Τρόικα. Δεν είναι δυνατόν κάποιες φορές να μιλούν με τον έναν τρόπο και κάποιες με τον άλλον. Για να τον διευκολύνουμε στην απόφασή του, εμείς ούτε ΔΝΤ θέλαμε, ούτε Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτε και ΕΚΤ, αλλά η χώρα έπρεπε να σωθεί από μια εθνική καταστροφή, για την οποία άλλοι είναι υπεύθυνοι, αλλά για αυτούς δεν τολμά να πει ούτε μια λέξη ο κ. Ιγνατίου. Θα έχει τους λόγους του.
Ο λόγος του κ. Ιγνατίου λοιπόν, απέναντι στην πραγματικότητα.
Α, και για να μην ξεχνιόμαστε. Κύριε Ιγνατίου, πρώτα τα χρήματα πάνω στο τραπέζι και μετά η μπλόφα».
http://www.makeleio.gr