Η δήλωση του Πούτιν έπρεπε να είχε γίνει πράξη τρία χρόνια πριν

Ιφικράτης Αμυράς

Στην πρόσφατη σύνοδο των Βρυξελλών μεταξύ Ρωσσίας και Ε.Ε. ο πρόεδρος Πούτιν φαίνεται να ξύπνησε απότομα από τον γραφειοκρατικό λήθαργο της ρωσσικής εξωτερικής πολιτικής.
Η ρωσσική ηγεσία επί πολλά χρόνια θεωρούσε ότι η Ε.Ε. δεν αποτελεί κίνδυνο για τα δικά της συμφέροντα στην Ανατολή. Είχε επικεντρώσει την προσοχή της

στην επέκταση του ΝΑΤΟ. Απειλούσε την Δύση όταν ένοιωθε ότι κάποια χώρα της Ανατολής θα άλλαζε στρατόπεδο συμμαχίας. Κατά ένα περίεργο τρόπο η οικονομική ενσωμάτωση χωρών της Ανατολής στην ΕΕ, δεν είχε δημιουργήσει σοβαρές επιπλοκές στις διπλωματικές σχέσεις Ρωσσίας-ΕΕ. 

Η εκτίμησή μας είναι ότι η ρωσσική εξωτερική πολιτική προσπαθούσε να προσεταιριστεί την Γαλλία και την Γερμανία με σκοπό την δημιουργία άξονος εις βάρος των ΗΠΑ. Ο αμερικανικός κίνδυνος προηγείτο έναντι της Ευρωπαϊκής πολιτικο-οικονομικής επεκτάσεως στις γεωπολιτικές ζώνες επιρροής της Ρωσσίας.  

Τα γεγονότα της Ουκρανίας απέδειξαν για μία ακόμη φορά ότι η Δύση έχει επεκτατικούς σκοπούς εις βάρος των ρωσσικών συμφερόντων. Η Ουκρανία δεν είναι Γεωργία. Αν η Ρωσσία χάσει την Ουκρανία τίθεται σοβαρότατο ζήτημα εθνικής ασφαλείας της Ρωσσίας. Ο ρωσσικός στόλος θα χάσει την στρατηγικής σημασίας ναυτική βάση στην Σεβαστούπολη.   

Ο πρόεδρος Πούτιν στην πρόσφατη σύνοδο στις Βρυξέλλες έκανε μία δήλωση που κατ' εμέ έπρεπε να είχε γίνει πράξη τρία χρόνια πριν. Δήλωσε ότι, "Μπορώ να φανταστώ τις (δυτικές) αντιδράσεις αν κατά την διάρκεια της κρίσεως στην Ελλάδα και στην Κύπρο, ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσσίας πήγαινε σε μία αντι-ευρωπαϊκή διαδήλωση και προέτρεπε τους διαδηλωτές να κάνουν κάτι". 

Το υπονοούμενο του κ. Πούτιν αποτελεί έμμεση απειλή στους διπλωμάτες της Ε.Ε. και των ΗΠΑ να σταματήσουν τις παρεμβάσεις τους στα εσωτερικά της Ουκρανίας. Όμως παραμένει μία απλή δήλωση την οποία φαίνεται να αγνοεί η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Λαίδη Άστον, η οποία επισκέπτεται την Ουκρανία για να στοιχηθεί με την ουκρανική αντιπολίτευση, προτρέποντάς την να σκληρύνει την στάση της και να αυξήσει τις απαιτήσεις της.

Επειδή στην κατοχή της Ελλάδος εμπλέκονται πολλές ξένες δυνάμεις, η αντικαθεστωτική αντιπολίτευση πρέπει να εκμεταλλεύεται κάθε ιστορική ευκαιρία που της παρουσιάζεται. 

Αν η Ουκρανία απαγκιστρωθεί από το ρωσσικό άρμα, είναι σίγουρο ότι η Ρωσσία θα προσπαθήσει να προξενήσει αντίποινα στην Ε.Ε. ενισχύουσα την αντικαθεστωτική αντιπολίτευση στην Ελλάδα και την Κύπρο. 

Στην διεθνή σκακιέρα η παράμετρος χρόνος είναι στρατηγικής σημασίας. Αυτή την στιγμή η αντικαθεστωτική αντιπολίτευση πρέπει να προξενήσει μαζικές αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις κατά της Ε.Ε. ζητώντας ταυτοχρόνως την μεσολάβηση της Ρωσσίας για να "εκτονωθεί" η κρίση, και να εξευρεθεί μία λύση μέσα σε "δημοκρατικά πλαίσια".

Αν διοργανωθούν τώρα δυναμικές διαδηλώσεις ενάντια στην κατοχική κυβέρνηση ήτις προεδρεύει στην Ε.Ε., θα αποτελεί τον τέλειο συγχρονισμό και τον τέλειο αντιπερισπασμό στα ανθελληνικά σχέδια των τροϊκανών.

Υπάρχει σοβαρή πιθανότης η ρωσσική ηγεσία να εκμεταλλευθεί για δικούς τους λόγους τις ελληνικές διαδηλώσεις, αναζωπυρώνοντας το επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα. 

Δικό μας σκοπός είναι η διεθνοποίηση του Ελληνικού προβλήματος. Εξ αρχής είχαμε προτείνει η σύγκρουση με την κατοχική κυβέρνηση να λάβει διεθνείς διαστάσεις ώστε να εξισορροπήσουμε την ενίσχυση που λαμβάνουν από το εξωτερικό οι κατοχικές κυβερνήσεις Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά. 

Τα γεγονότα στην Ουκρανία θα αποδείξουν αν η αντικαθεστωτική αντιπολίτευση έχει στρατηγικό σχέδιο διεθνοποιήσεως της εσωτερικής κρίσεως και αν η ρωσσική ηγεσία είναι άξιος παίκτης στην διεθνής σκακιέρα ικανός να προξενήσει αντιπερισπασμό στα ιμπεριαλιστικά σχέδια της Δύσεως στην Ουκρανία.