Παραλογισμός και ιδιοπροσωπία

Του Στέφανου Κασιμάτη

Να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή, ώστε να ξέρουμε για τι μιλούμε: τι ορίζεται ως ληστεία βάσει του νόμου; Ανατρέχουμε στο άρθρο 380 του Ποινικού Κώδικα και διαβάζουμε ότι ληστεία είναι η πράξη κατά την οποία κάποιος «με σωματική βία εναντίον προσώπου ή με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής αφαιρεί από άλλον ξένο (ολικά

ή εν μέρει) κινητό πράγμα ή τον εξαναγκάζει να του παραδώσει για να το ιδιοποιηθεί παρανόμως». Με απλά λόγια, αυτό που λέμε: «Το πορτοφόλι σου ή τη ζωή σου».

Πέρυσι, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως (συγγνώμη, αλλά μου είναι αδύνατο να το λέω «Προστασίας του Πολίτη»...), κατεγράφησαν 5.992 ληστείες κάθε τύπου: από ληστείες χρηματαποστολών και τραπεζών ώς κινητών τηλεφώνων. Συνολικά, ήσαν κατά τι λιγότερες εν σχέσει με το 2011. Ατυχώς, η καταγραφή γίνεται με κριτήριο το ποινικό αδίκημα και, ως εκ τούτου, δεν διαθέτουμε ακριβή στοιχεία για τον αριθμό των ληστειών στις οποίες χρησιμοποιείται πυροβόλο όπλο. Εντούτοις, είναι κοινός τόπος ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αισθητή αύξηση ληστειών με τη χρήση πυροβόλων όπλων, σύμφωνα δε με ανεπίσημους υπολογισμούς αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων, στην Περιφέρεια Αττικής, ένα ποσοστό 70%-80% των ληστειών εκείνων που καταλήγουν στον φόνο ή τον σοβαρό τραυματισμό του θύματος γίνεται με πυροβόλα όπλα. Δεν πέρασε πολύς καιρός αφότου ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Δένδιας, με αφορμή τη θρασεία απόδραση των 20 από τα Τρίκαλα, παραδέχθηκε ότι «η χώρα έχει γεμίσει καλάσνικοφ».

Η νομοθετική εξουσία της χώρας, πασίγνωστη για την ευαισθησία και την αμεσότητα με την οποία ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών, αντελήφθη τη νέα πραγματικότητα και μερίμνησε (με τον νόμο 4139/2013) ώστε να αναθεωρηθεί το άρθρο 380 του Π.Κ., με τον σκοπό να γίνει αυστηρότερη η αντιμετώπιση όσων διαπράττουν ληστεία με τη χρήση όπλου. Προσέξτε, παρακαλώ, τη διατύπωση: «Αν ο υπαίτιος της πράξεως αυτής (σ.σ.: της ληστείας) ενήργησε με καλυμμένα ή αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ή αν έφερε πολεμικό τυφέκιο ή πυροβόλο όπλο που φέρει φυσίγγιο των 40 χιλιοστών και άνω ή πολυβόλο ή υποπολυβόλο ή χειροβομβίδα ή εκρηκτικό μηχανισμό ή βαρύ όπλο ή όπλο πυροβολικού, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών». Αν από την πράξη προκληθεί «ο θάνατος κάποιου προσώπου ή βαριά σωματική βλάβη ή αν η πράξη εκτελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα εναντίον προσώπου ή αν ο δράστης έκανε χρήση πολεμικού τυφεκίου ή πυροβόλου όπλου που φέρει φυσίγγιο των 40 χιλιοστών και άνω», καθώς και των άλλων τύπων όπλου που αναφέρονται παραπάνω -ας μην τα επαναλαμβάνω-, τότε επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη.

Συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά αξίζει να σταθούμε και να θαυμάσουμε τη σχολαστική κάλυψη που παρέχει η διατύπωση των πολλαπλών οπλικών επιλογών τις οποίες έχει στη διάθεσή του ένας επίδοξος ληστής. Ποιος θα τολμήσει να επιχειρήσει ληστεία με πυροβόλο άνευ οπισθοδρομήσεως, με μπαζούκα, με κατευθυνόμενο αντιαρματικό πύραυλο ή με το ανυπέρβλητο 8,8 cm Flak 37, όταν ξέρει ότι τον περιμένει τουλάχιστον δεκαετής κάθειρξη; Να παραδεχθώ ότι, πράγματι, ο νομοθέτης δεν διαλαμβάνει την περίπτωση όπου ο ληστής χρησιμοποιεί άρμα μάχης. Ομως οι πρακτικές δυσκολίες που συνεπάγεται ο όγκος του συγκεκριμένου όπλου, σε συνδυασμό με τη μάλλον ανύπαρκτη προσφορά του στη μαύρη αγορά και, βεβαίως, με την απροσμέτρητη ηλιθιότητα του ληστή που θα το επέλεγε, καθιστούν την περίπτωση όλως απίθανη.

Με τέτοια αξιοθαύμαστη σχολαστικότητα, όμως, είναι απορίας άξιο γιατί ο νομοθέτης παραλείπει εκείνο τον τύπο του πυροβόλου όπλου που είναι και το πρακτικότερο από κάθε πλευράς, καθώς κρύβεται και μεταφέρεται πολύ ευκολότερα από τα πολεμικά τυφέκια, αλλά μπορεί να είναι εξίσου θανατηφόρο με αυτά. Εννοώ το περίστροφο ή το αυτόματο πιστόλι. Ο νόμος αναφέρει φυσίγγια των 40 χιλιοστών (μήκους, προφανώς), περιλαμβάνει, δηλαδή, μόνον περίστροφα τύπου Magnum 357 που δέχονται φυσίγγια αυτού του μήκους. Ομως, όλα τα άλλα περίστροφα και πιστόλια, που δέχονται φυσίγγια μικρότερου μήκους και, ενδεχομένως, ιδίου διαμετρήματος, δεν σκοτώνουν και δεν προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς; Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι τρελό (για να μην πω, σκανδαλώδες...) ο νόμος ουσιαστικά να εξαιρεί διά της παραλείψεως σχεδόν κάθε τύπο πιστολιού ή περιστρόφου που διατίθεται σήμερα στην αγορά;

Σε τι πρέπει να αποδώσουμε τη (σκόπιμη ―δεν αμφιβάλλω καθόλου) παράλειψη; Υποθέτω, στη μέριμνα για τη διατήρηση κάποιας πλευράς αυτού που ο Μακαριστός (αχ-βαχ!) έλεγε «ιδιοπροσωπία» μας και την οποία ο Κίσινγκερ και οι άλλοι σοφοί της Σιών και κακοί της Μπίλντερμπεργκ θέλουν να αλλοιώσουν. Μάλλον αυτό πρέπει να είναι, αν κρίνω από το γεγονός ότι πέρυσι στην Αλβανία σημειώθηκε μόνον μία ληστεία μετά φόνου και αυτή -κατά σύμπτωση- στο υποκατάστημα της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος στα Τίρανα. Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη το οποίο με πείθει ότι ο λόγος είναι η περιλάλητη «ιδιοπροσωπία»: πληροφορούμαι από κυβερνητική πηγή ότι η εξαίρεση των «ατομικών όπλων» οφείλεται στην πίεση του λόμπι της λεβεντογέννας μεγαλονήσου, ένθα η κατοχή και η χρήση (σε εορταστικές και όχι μόνον περιστάσεις) περιστρόφων και πιστολιών είναι μέρος της παράδοσης, για την οποία είναι τόσο περήφανοι οι λεβένταροι κάτοικοί της! Κάτι μου διαφεύγει... Η αντίληψή μου μάλλον υπολείπεται του μεγαλείου του υπαρκτού Ελληνισμού... Ισως η εξαίρεση περιστρόφων των 0,38 ιντσών και πιστολιών των 9 mm να σχετίζεται κάπως με τη μεσογειακή δίαιτα... Ξέρω ’γώ;