>>> Μην με παρεξηγήσετε >>> αλλά ο τρόπος παρουσίασης από τα ΜΜΕ >>> του πολέμου στην Ουκρανία και των επιπτώσεών του >>> θυμίζει τηλεοπτική εκπομπή, με τοποθέτηση προϊόντος >>> και το προϊόν είναι το αμερικανικό LNG >>> το "καλό", το ακριβό, το αμερικάνικο LNG....
__________________________________________________________________________________________________
__________________________________________________________________________________________________
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτει τους Νεφελίμ
Tου Στεφάνου Κασιμάτη
Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό,τι μπορούσε, μέσω της βίας των ομάδων
που ελέγχει, για να εμποδίσει τη διεξαγωγή εκλογών στα πανεπιστήμια, τώρα, που
η διαδικασία έχει πλέον ολοκληρωθεί ομαλά χάρη στη μέθοδο της ηλεκτρονικής
ψηφοφορίας, τι νομίζετε ότι κάνει; Σας το μεταφέρω κατευθείαν από την
ανακοίνωση της Γραμματείας του κόμματος: «Καταδικάζει απερίφραστα τη συνταγματική
εκτροπή που εμπεριέχεται στην προσπάθεια εφαρμογής της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας
για τα Συμβούλια
Ιδρύματος. Θεωρεί ότι η εξέλιξη αυτή, όπου κανείς δεν
γνωρίζει, εκτός από τον υπεύθυνο διαχειριστή του ηλεκτρονικού συστήματος Ζευς,
ποιος ψηφίζει, αν ψηφίζει, πού και πότε ψηφίζει, συνιστά κατάφωρη παραβίαση
δημοκρατικών δικαιωμάτων, ακύρωση της ακαδημαϊκής αυτοτέλειας και οριστική
κατάργηση της συμμετοχικής και δημοκρατικής διοίκησης των πανεπιστημίων»!
Προσπερνώ το απύθμενο θράσος που τους επιτρέπει ανερυθρίαστα
να επικαλούνται τα δημοκρατικά δικαιώματα, όταν οι ίδιοι εμποδίζουν με
σφαλιάρες και τραμπουκισμούς την εκλογική διαδικασία και στέκομαι σε ένα άλλο
σημείο της ίδιας ανακοίνωσης, όπου εκφράζουν ανησυχίες «γιατί αύριο ο
τεχνοφασισμός (sic), με τον οποίο πειραματίζονται μέσω της ηλεκτρονικής
ψηφοφορίας στα πανεπιστήμια σήμερα, μπορεί να επεκταθεί σε κάθε δημοκρατική
εκλογή εκπροσώπων για τη διοίκηση της χώρας». Με τέτοιες ασύλληπτες ανοησίες,
επιπέδου μεταμεσονύκτιας τηλεοπτικής συνωμοσιολογίας, για πρώτη φορά μπορώ να
φαντασθώ το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα βρεθεί μια ηγετική φυσιογνωμία κοινής
αποδοχής για τη θέση του πρωθυπουργού. Να πάρω το θάρρος να προτείνω τον
Δημοσθένη Λιακόπουλο;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις