Επαναστατική αρχισυνταξία

Tου Πάσχου Μανδραβέλη

Κουίζ: Σε τι διαφέρουν τα αποσπάσματα των παρακάτω δύο ανακοινώσεων; Ανακοίνωση πρώτη: «Με αφορμή την κινητοποίηση των απλήρωτων εργατών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, οι καλοταϊσμένοι παπαγάλοι των αστικών ΜΜΕ ξεδίπλωσαν για μια ακόμη φορά το ταλέντο τους στην εξαπάτηση του λαού και την προκλητική διαστρέβλωση της αλήθειας...».

Ανακοίνωση δεύτερη: «Το Γενικό Συμβούλιο... αποδοκιμάζει εκείνους τους δημοσιογράφους οι οποίοι, με τη στάση και την πρακτική τους, μετατρέπονται συνειδητά σε “παπαγαλάκια” των Μνημονίων, των αντιλαϊκών πολιτικών, της κυβέρνησης και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Οσα έγιναν τις προηγούμενες μέρες για τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά αποτελούν ένα χαρακτηριστικό
δείγμα επικίνδυνα ελεγχόμενης ενημέρωσης».

Απάντηση: η πρώτη ανακοίνωση είναι του ΠΑΜΕ-Τύπου-ΜΜΕ που εκδόθηκε στις 5.10.2012. Η δεύτερη είναι της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), δηλαδή της ΓΣΕΕ των δημοσιογράφων, κι εκδόθηκε στις 6.10.2012. Θα περίμενε κανείς τα συνδικαλιστικά όργανα των δημοσιογράφων να αντικρούουν τις αναίσχυντες επιθέσεις κατά δημοσιογράφων, από μια οργάνωση που είναι δορυφόρος ενός μικρού πολιτικού χώρου. Φευ! Η συνομοσπονδία των δημοσιογράφων δεν υιοθετεί μόνο τη λογική ενός σταλινικού κόμματος, αλλά και τη φρασεολογία του. Κι αυτό δεν είναι καν το χειρότερο...

Γράφαμε προ ημερών για μια παραδοξότητα που είχε η απόφαση της Ενωσης Συντακτών η οποία προκήρυξε 4ωρη στάση εργασίας την ημέρα της τελευταίας γενικής απεργίας, αλλά «από τη στάση εργασίας εξαιρούνται ΜΟΝΟ οι δημοσιογράφοι οι οποίοι θα καλύψουν και θα προβάλουν τις απεργιακές εκδηλώσεις των συνδικάτων κατά τον χρόνο πραγματοποίησής τους». Σημειώναμε τότε ότι «η εξαίρεση μετατρέπει τη στάση εργασίας σε άσκηση αρχισυνταξίας. Το Δ.Σ. του συνδικαλιστικού σωματείου δεν καθόρισε την απουσία ενημέρωσης (λογικό σε μια συνδικαλιστική κινητοποίηση), αλλά την ουσία της. Κάποια από τα συμβάντα εκείνης της χρονικής περιόδου μεταδίδονται από τα ΜΜΕ και κάποια όχι» («Καθημερινή» 27.92012).

Τώρα η ΠΟΕΣΥ προχώρησε την «επαναστατική αρχισυνταξία» ένα βήμα παραπέρα. Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, το Γενικό Συμβούλιο της ομοσπονδίας των δημοσιογράφων καλεί «τις Ενώσεις [Συντακτών] να ανταποκριθούν στο λαϊκό αίσθημα [κατά της Μέρκελ] και να παροτρύνουν τους δημοσιογράφους να απόσχουν από την κάλυψη των κινήσεων και δηλώσεων της Γερμανίδας».

Ας προσπεράσουμε το «της Γερμανίδας» με το οποίο τελειώνει η παράγραφος της ανακοίνωσης -«της Γερμανίδας» τι; Εργάτριας; Υπηρέτριας; Ή κάτι πιο προσβλητικό;- κι ας δούμε την ουσία της παρότρυνσης. Οι δημοσιογράφοι καλύπτουν τις πτυχές της πραγματικότητας που ανταποκρίνονται στο (κατά την ΠΟΕΣΥ) «λαϊκό αίσθημα»; Υπάρχουν κι άλλες πτυχές της πραγματικότητας που η ομοσπονδία των δημοσιογράφων δεν θα ήθελε να δημοσιεύονται; Το ρωτάμε γιατί προ ημερών συνελήφθη η γνωστή αντικαθεστωτική μπλόγκερ Γιοάνι Σάντσες και ο σύζυγός της δημοσιογράφος Ρεϊνάλντο Εσκομπάρ από τις κουβανικές αρχές. Μια τέτοια είδηση πρέπει να καλύπτεται ή μήπως είναι κι αυτό ενάντια στο «λαϊκό αίσθημα», όπως τουλάχιστον το μετράει η ΠΟΕΣΥ;