«Ανδρός πεσούσης πας ανήρ ανδρεύεται»

Tου Στεφάνου Κασιμάτη

 Πάλι τα κατάφερε!

Συγχωρήστε μου τη θριαμβολογία, αλλά από την πρώτη στιγμή που εμφανίσθηκε αυτό το παιδί στη σκηνή εγώ το είπα ότι είναι τεράστιο ταλέντο! Εννοώ τον Γιάννη («ανδρός πεσούσης πας ανήρ ανδρεύεται») τον Μιχελογιαννάκη, ο οποίος το περασμένο Σαββατοκύριακο, στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ πέτυχε αυτό που μέχρι πρότινος -μέχρι δηλαδή να το κατορθώσει αυτός ο ίδιος- θα το λέγαμε «ακατόρθωτο». Συγκεκριμένα, έθεσε

προς ψήφιση από την Κ.Ε. μία πρόταση (να διαδηλώσει σήμερα η ΔΗΜΑΡ έξω από τη γερμανική πρεσβεία), η οποία δεν έλαβε καμία ψήφο: ούτε καν τη δική του. Βέβαια, δεν θα απέκλεια την εκδοχή ο ίδιος ο βουλευτής να νόμισε ότι ψήφισε την πρότασή του, αλλά τελικά να μπερδεύτηκε και να ψήφισε άλλα αντ’ άλλων. (Αλλωστε, τον έχω ικανό για πάρα πολλά και πολύ μεγάλα πράγματα. Δεν βλέπετε, φερ’ ειπείν, ότι εδώ και τόσο καιρό ο άνθρωπος νομίζει ότι ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην πραγματικότητα έχει εκλεγεί με τη ΔΗΜΑΡ;) Ο Γιάννης ο Μιχελογιαννάκης έχει μπροστά του λαμπρό μέλλον. Με λίγη τύχη -ή, μάλλον, με πολλή τύχη, διότι αυτός είναι ικανός να αυτοτραυματισθεί ακόμη και προσπαθώντας να γράψει το όνομά του με ένα πολύ καλά ξυσμένο μολύβι- ο Γιάννης μπορεί μια μέρα να γίνει ακόμη και πρόεδρος της Βουλής - γιατί όχι και Πρόεδρος της Δημοκρατίας...