Η προσπάθεια ανάκτησης της αξιοπιστίας μας από τον Στουρνάρα έπεσε σε τοίχο

“Το πολιτικό θέμα σήμερα είναι με ποιους όρους θα μείνουμε ή με ποιους όρους θα φύγουμε”

Ήταν 20 Αυγούστου όταν ο Στουρνάρας μιλούσε για  “Την ανάγκη να επανέλθει το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής σε σωστή τροχιά, εντός του 2012, προκειμένου να ξεκινήσει στη συνέχεια η συζήτηση για πιθανές τροποποιήσεις και παράταση των δημοσιονομικών στόχων” 

Η δήλωση είχε γίνει λίγο πριν τη λήξη του Συμβουλίου Ecofin. Με αυτή την φράση τελείωνε την φιλολογία για την “επαναδιαπραγμάτευση” και άδειαζε τους κυβερνητικούς εταίρους.

Μετά ήρθε η τρόικα  και κατάλαβε και ο ίδιος ότι μαζί τους δεν ήταν τόσο απλό.   Σήμερα 6 -10

υποτίθεται πώς  ακόμη πλακώνεται με την Τρόικα για να φτιάξουν μέτρα που δεν θα βγουν. Οι αρχικές δοξασίες  του για την αξιοπιστία της χώρας μας έχουν πάει περίπατο και οι πολιτικές εκτιμήσεις του Στουρνάρα  τελικά ήταν όλες…  της πλάκας.

Ο Στουρνάρας δεν είναι ο πρώτος ούτε ο μοναδικός στην σειρά. Πρόκειται για έναν ακόμη οικονομολόγο που αναλαμβάνει πολιτικά καθήκοντα σε αυτή την έρμη  την ευρώζωνη. Ένας από αυτούς που αδυνατούν να δουν το πρόβλημα στην πλήρη έκταση του άλλα μόνο στενά οικονομοτεχνικά.  Αν κάποιοι από αυτούς τελικά το δουν  προσπαθούν να το κρύψουν κάτω από το χαλί ελπίζοντας ότι σε τρεις μήνες  τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Και κάθε τρεις μήνες απλώς όλα χειροτερεύουν.

Δυστυχώς όλοι αυτοί  δεν μπορούν να  δουν τα πολιτικά χαρακτηριστικά της κάθε στιγμής και μένουν στο να “μάχονται” για μερικά ευρώ περικοπών.  Είναι οικονομολόγοι που  υιοθετούν κάθε παρόλα οικονομολόγου που παριστάνει τον πολιτικό διεθνώς, Κάποιες φορές  εκστομίζουν και αυτοί μια την οποία υιοθετούν άλλοι. Και έτσι η οικονομία έχει γίνει πολιτική.

Μάλιστα ο Στουρνάρας  εδώ και ενάμισι μήνα είναι μονοδιάστατα πλέον βυθισμένος στο μπακαλοτέφετερο προσπαθεί να κλείσει μια υπόθεση χαμένη από χέρι.

Αν δούμε το πολιτικό επίπεδο  βλέπουμε καθαρά ότι η κατάσταση της χώρας και η βλάβη που έχει υποστεί είναι μη αναστρέψιμη.  Κυριολεκτικά πρόκειται για συμφορά. Βλέπουμε ακόμη ότι τίποτα δεν είναι στο χέρι μας και ότι το θέμα  μας είναι ήδη πολιτικό. Βλέπουμε ότι από τον Ιούνιο που το Μνημόνιο καταποντίστηκε εκλογικά- το όλο ελληνικό θέμα- έγινε πολιτικό καταγεγραμμένο και επισήμως. O Στουρνάρας  και οι οικονομολόγοι της Ευρωζώνης επιχείρησαν να το κάνουν οικονομοτεχνικό εκ νέου, αλλά απέτυχαν γιατί απλώς δεν υπάρχουν λεφτά για να κόψουν, αλλά και γιατί κανείς δεν θα μείνει άπραγος στην εφαρμογή μιας πολιτικής που δεν ψήφισε

Ας τελειώσουμε όμως με τις διαπιστώσεις καθώς πρέπει κάθε φορά να βλέπουμε μπροστά ώστε να προετοιμαζόμαστε για αυτά που έρχονται.

Το πολιτικό θέμα σήμερα  δεν είναι  η προσπάθεια για να μείνουμε στο ευρώ καθώς αυτή τελείωσε και δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε αυτά που μας ζητούν.  Τρεις μήνες το ψειρίζουμε το θέμα και είδαμε ότι ο πήχης σηκώθηκε πολύ και δεν έχουμε άλλες δυνάμεις. Έχουμε περάσει από αυτό το σημείο  που γίνονταν η προσπάθεια. Παρόλα τα μέτρα τον Νοέμβριο  ίσως και να βγούμε από το ευρώ κι αν όχι τον Νοέμβριο λίγους μήνες μετά.

Το πολιτικό θέμα σήμερα δεν είναι ούτε  το  αν θα βγούμε από το ευρώ. Στην κοινωνία στις παρέες και στα  καφενεία ήδη συζητούν για  την έξοδο και μάλλον το κάνουν “χαλαρά”.  Σε όλους φαίνεται μάλλον μονόδρομος Μόνο οι πολιτικοί μας  έχουν πολωθεί – ο διάλογος έχει μπλοκάρει σε κραυγές- και δεν τολμούν ούτε να το ψελλίσουν.

Το πολιτικό θέμα σήμερα είναι με ποιους όρους θα μείνουμε ή με ποιους όρους θα φύγουμε. Στην κοινωνία αναζητούν σχέδιο  είτε για την μία είτε για την άλλη περίπτωση. Στο κόσμο αναζητούν  να δουν που πάει η χώρα.

http://papaioannou-giannis.net/