Οι «βενιζέλειοι» λεονταρισμοί υπέρ μιας δήθεν «πολιτικής» συμφωνίας

Της Ζέζας Ζήκου

Υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο, που λέει ότι ο μόνος λόγος που οι οικονομολόγοι προβαίνουν σε προβλέψεις είναι προκειμένου να έχουν οι μετεωρολόγοι με κάποιον να γελάσουν. Ομως, δεν πρόκειται για ανέκδοτο στη δική μας περίπτωση. Η ελίτ της παγκόσμιας οικονομικής σκέψης δεν διστάζει να διατυπώσει με πλήρη σαφήνεια και περισσή ειλικρίνεια τις δυσοίωνες προβλέψεις της για την τύχη της χώρας μας. Χωρίς ενδοιασμούς και με κυνικό ρεαλισμό, τα
διασημότερα ονόματα που έχει να επιδείξει η σύγχρονη οικονομική ανάλυση περιγράφουν όλα τα σενάρια για πραγματική καταστροφική: έξοδος από το ευρώ... κ.λπ.
Η κοινωνία ασφυκτιά επειδή η οικονομική συνταγή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που επελέγη για να τη σώσει, έχει αποτύχει πλήρως, όπως προειδοποιούν στο κύριο άρθρο τους, προχθές Δευτέρα, οι Financial Times. Μια χώρα θα έπρεπε να οργανώνει ορθολογικά τα δημόσια οικονομικά, είτε τελεί σε κατάσταση πτώχευσης είτε όχι. Το κάναμε; Δεν το κάναμε. Μας το επέβαλαν οι εταίροι δανειστές μας. Δεν τρέφω αυταπάτες ότι τέτοια ζητήματα θα μπορούσαν να συζητηθούν στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και στην ιθύνουσα τάξη.
Ακόμα και αν όλες οι μεταρρυθμίσεις πετύχουν (που δεν πρόκειται να γίνει), είναι δύσκολο να τα καταφέρει η Ελλάδα. Το κράτος διαλύθηκε και η κοινωνία υποφέρει! Οι όροι που συνοδεύουν τα δάνεια των Μνημονίων κλονίζουν τις κοινωνίες. Οι σωστικές παρεμβάσεις δεν έχουν μειώσει τους κινδύνους χρεοκοπίας. Από την άνοιξη του 2010, οπότε εισήλθαμε στον αστερισμό του Μνημονίου, του πλήρους οικονομικού ελέγχου από την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, τι βλέπουμε; Βροχή τα χαράτσια, οι φόροι είναι αλλεπάλληλοι και εξοντωτικοί, οι μισθοί έχουν πέσει σε έσχατο σημείο, η ανεργία αυξάνεται με ιλιγγιώδη ρυθμό, η αγορά τελείωσε, η ακρίβεια εξολοθρεύει το ήδη πενιχρό εισόδημα του καθενός. Ο κοινωνικός ιστός της χώρας βρίσκεται σε διαδικασία αποσύνθεσης.
Πόσοι συναγερμοί χρειάζονται για να το καταλάβουμε; Ολες οι δηλώσεις των ξένων ηγετών και του διεθνούς Τύπου δείχνουν ότι «οι ξένες δυνάμεις προετοιμάζονται συστηματικά για τα χειρότερα ενδεχόμενα στην Ελλάδα». Τι έγινε μέχρι σήμερα για να μη γίνει η χώρα βαλκανική με μέσο μισθό των 300 ευρώ, ανεργία στο 30% και μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό; Τίποτε...
Και τώρα ο Ευ. Βενιζέλος κήρυξε ανοικτό πόλεμο κατά της κυβέρνησης και εμμέσως κατά της τρόικας, υπερασπιζόμενος με λεονταρισμούς την επίτευξη μιας δήθεν «πολιτικής» συμφωνίας... Η ομιλία του στην Κ.Ο. ήταν στοχευμένη. «Εχουμε αναλάβει δυσανάλογο πολιτικό και εκλογικό κόστος. Δεν έχουμε ενδώσει στην αντι-μνημονιακή δημαγωγία και στον λαϊκισμό. Κανείς δεν έχει υπερασπιστεί περισσότερο από εμάς την παραμονή της χώρας στο ευρώ», είπε ο κ. Βενιζέλος.
Επίσης, θέλοντας να δικαιολογηθεί για τα μέτρα που φέρνουν τη δική του υπογραφή, είπε ότι από πέρυσι άλλαξε το κλίμα στην Ευρώπη, γι’ αυτό και οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Παράλληλα, επιχείρησε να στρέψει τα βλέμματα στην επαναδιαπραγμάτευση, θέλοντας και πάλι να δείξει ότι μόνον αυτός σκέφτεται τις προγραμματικές δηλώσεις και τη λαϊκή εντολή της 17ης Ιουνίου. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υπογράμμισε, επιπλέον, πως τα μέτρα έχουν σημασία όταν συνδυάζονται με ρυθμούς ανάπτυξης και συμπλήρωσε πως το ΠΑΣΟΚ στηρίζει την κυβέρνηση, την οποία χαρακτήρισε κυβέρνηση μακράς πνοής. Παράλληλα, υπογράμμισε την ανάγκη για ένα ενιαίο εσωτερικό μέτωπο και ότι, για να συζητηθεί ένα πρόγραμμα, πρέπει να συμφωνηθεί ολοκληρωμένα. Για την αντιπολίτευση σχολίασε πως πρέπει να αναλάβει το δικό της μερίδιο ευθύνης.
Ο κ. Βενιζέλος είπε επίσης ότι είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί η περίοδος ώς την έκθεση της τρόικας τον Σεπτέμβριο για υψηλού επιπέδου διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις χώρες που συναποφασίζουν στο πλαίσιο της ένωσης. Με άλλα λόγια, είπε ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να γίνουν όχι με τους απεσταλμένους – υπαλλήλους αλλά με τους ηγέτες των χωρών. Παρουσίασε και τα 10 σημεία στρατηγικής που κατέθεσε στον πρωθυπουργό και τα οποία περιλαμβάνουν την αλλαγή επιπέδου συνομιλιών από την τρόικα απευθείας στους ηγέτες, την προώθηση άμεσων διαρθρωτικών αλλαγών στη δημόσια διοίκηση, τη συγχώνευση οργανισμών, στήριξη απασχόλησης, αύξηση της ρευστότητας στις τράπεζες μέσω της μείωσης του κόστους χρήματος, μέτρα ελέγχου τιμών, ενίσχυση κοινωνικής συνοχής με αλλαγές στον Τειρεσία και διευθετήσεις για τα δάνεια και αλλαγή του διεθνούς επικοινωνιακού πλαισίου με παύση των αρνητικών δηλώσεων για την Ελλάδα.