Η Γερμανία έξω από το EURO. Υπόθεση του νότου το EURO

Με μία οδυνηρή διπλωματική ήττα στις «αποσκευές» της επιστρέφει στο Βερολίνο η Άνγκελα Μέρκελ για να μιλήσει το απόγευμα ενώπιον της Μπούντεσταγκ για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής κατά την ψηφοφορία έγκρισης του Δημοσιονομικού Συμφώνου και του μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM).
Η Μέρκελ αναχώρησε για τις Βρυξέλλες επιμένοντας ότι δεν θα κάνει παραχωρήσεις έναντι του ευρωπαϊκού νότου, όμως ο άξονας Μάριο Μόντι - Φρανσουά Ολάντ και η πίεση του
Μαριάνο Ραχόϊ «έσπασαν» την άκαμπτη γραμμή της σιδηράς καγκελαρίου, η οποία επιχειρεί να δικαιολογήσει το συμβιβασμό επιμένοντας ότι παραμένει πιστή στις αρχές της: «καμία παροχή, χωρίς αντάλλαγμα».

«Πιστεύω ότι πετύχαμε κάτι σημαντικό, αλλά παραμείναμε πιστοί στη φιλοσοφία μας. Καμία παροχή χωρίς αντάλλαγμα» δήλωσε η Άνγκελα Μέρκελ κατά τη δεύτερη ημέρα της Συνόδου Κορυφής τη στιγμή που ο ιταλικός Τύπος χειροκροτούσε τον «Σούπερ» Μάριο Μόντι διότι κατάφερε τελικά να επιβάλει στις Βρυξέλλες έναν πρώτο μηχανισμό για τον έλεγχο των spread και τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης κατέγραφαν την σαφή, οδυνηρή ήττα της καγκελαρίου.

«Παραμένουμε απολύτως στο προηγούμενο σχήμα: παροχή, αντάλλαγμα, όροι και έλεγχος» επέμεινε από τη βελγική πρωτεύουσα η Άνγκελα Μέρκελ, επιχειρώντας να υποβαθμίσει τον αντίκτυπο της στροφής, την ίδια ώρα που ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ εξέφραζε ικανοποίηση για τα «ευχάριστα αποτελέσματα» της Συνόδου.

Η Μέρκελ έρχεται το απόγευμα ενώπιον της Μπούντεσταγκ για να μιλήσει για την έκβαση της Συνόδου Κορυφής και να δικαιολογήσει πώς έφυγε από το Βερολίνο επιμένοντας πως δεν πρόκειται να απομακρυνθεί από το δόγμα «πρώτα δημοσιονομική πειθαρχία, μετά ανακούφιση», και τελικά επιστρέφει έχοντας συναινέσει σε ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απευθείας από τα ευρωπαϊκά ταμεία διάσωσης και αγορά ομολόγων χωρών που πιέζονται από τις αγορές από τους μηχανισμούς στήριξης.

Η σημασία της απευθείας ανακεφαλαιοποίησης
Μέχρι τώρα, όταν το χρηματοπιστωτικό σύστημα μιας χώρας είχε ανάγκη από ευρωπαϊκά κεφάλαια στήριξης, αυτά έπαιρναν τη μορφή δανείου προς την κυβέρνηση της ενδιαφερόμενης χώρας, η οποία μετά δάνειζε, με τη σειρά της, τις τράπεζές της. Με το που τα ποσά αυτά, όμως, εγγράφοντο στο χρέος των κρατών, οι χρηματαγορές άρχιζαν να ανησυχούν ζητώντας όλο και υψηλότερα επιτόκια για να δανείσουν τα κράτη. Κάποια στιγμή το κόστος δανεισμού γινόταν απαγορευτικό και έτσι η διάσωση μιας τράπεζας κατέληγε σε ποντισμό μιας ολόκληρης οικονομίας.
Πέρα από την τεχνοκρατική της διάσταση όμως, η απόφαση ερμηνεύεται πολιτικά ως νίκη του ιταλο - ισπανικού μετώπου, οι ηγέτες των οποίων υποστήριξαν και χθες, με σθένος απέναντι στη Μέρκελ, ότι παρότι έχουν κάνει ήδη τεράστια βήματα για τη διάσωση των οικονομιών τους, αυτές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν αυξημένα κόστη δανεισμού.
Μέχρι τώρα η μόνιμη επωδός της γερμανικής πλευράς ήταν ότι κάθε είδους βοήθεια πρέπει να είναι αποτέλεσμα σκληρών μεταρρυθμίσεων, διαρθρωτικών αλλαγών και λιτότητας ώστε να κατευναστούν οι αγορές.
Ενδεικτικό είναι το σχόλιο του Guardian: «Υστερα από 14 ώρες πάλης, το ανακοινωθέν των ηγετών ξαναγράφει την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική διάσωσης κατά έναν τρόπο που είναι πιθανό να απαλύνει τους δρακόντειους όρους που συνόδευσαν τα προγράμματα διάσωσης της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας τα τελευταία δύο χρόνια».

Και σα να μην έφθανε η ήττα της Μέρκελ στη σύνοδο κορυφής, στην κόντρα της κυρίως με τον Ιταλό πρωθυπουργό, ήρθε και ο αποκλεισμός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Γερμανίας από την αντίστοιχη Ιταλική, για να ολοκληρώσει την εικόνα της πρώτης νίκης του νότου της Ευρώπης εναντίον του γερμανικού διευθυντηρίου του βορρά.