Το κανό, ο Τιτανικός και η ναυτιλία

Γράφαμε μόλις χθες ότι ο ιός της Μαργαρίτας , δυο χρόνια μετά την, με δόλιο τρόπο αναρρίχησή του στην εξουσία, ασχολείται ακόμη με αναδιαρθρώσεις και ανασυστάσεις επιτροπών και με μετονομασίες υπουργείων. Ανασυνθέτει επιτροπές που αναδιαρθρώνουν υπηρεσίες (ΕΔΩ), μετονομάζει γενικές γραμματείες, ανακατανέμει υπηρεσίες, μεταφέρει υπηρεσίες και αρμοδιότητες (ΕΔΩ), λες και προσπαθεί να ξορκίσει το κακό, για την θλιβερή εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνησή του. Μετά από δύο χρόνια στην πρωθυπουργία, ο κ. Παπανδρέου δεν ξέρει τι του φταίει και ψάχνεται.
Πρόσφατο παράδειγμα, μόλις πριν 12 ημέρες δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως
(ΦΕΚ Α 178), προεδρικό διάταγμα για την μετονομασία της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης σε Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης, και της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας σε Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας.  Τώρα όμως, μετά τις «καταλυτικές» αλλαγές, πιστεύει ότι όλα θα πάνε ρολόϊ. Θα αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, θα μειωθούν τα έξοδα, θα παταχθεί η διαφθορά, θα εκλείψει η φοροδιαφυγή.
Δύο χρόνια περάσανε και ακόμη δεν κατάλαβε, ο παμμέγιστος στοχαστής, ότι «δεν το έχει».
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, συνιστά με το ίδιο προεδρικό διάταγμα, Γενική Γραμματεία Ναυτιλίας που υπάγεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Έτσι, με τούτα και με εκείνα, ο ταλαίπωρος κ. Παμπούκης μη βλέποντας χαΐρι, αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι ήταν λάθος η κατάργηση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, που υπήρχε επί των ημερών της επάρατης δεξιάς.
Τι άλλο να πει κανείς για τον άνθρωπο, που μόλις έγινε πρωθυπουργός
--κατάργησε το υπουργείο ναυτιλίας,
--στον πρώτο ανασχηματισμό το επανασυνέστησε,
--στον δεύτερο ανασχηματισμό το επανακατάργησε και
--στον τρίτο ανασχηματισμό το ματαεπανασυνέστησε , υποβαθμισμένο όμως σε γενική γραμματεία. Δύο χρόνια ο άνθρωπος αυτός δεν έχει αποφασίσει αν θα πρέπει, η μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου να διαθέτει δικό της υπουργείο. Ο κ. Παπανδρέου ύστερα από ατέλειωτες ώρες στοχασμού, έκρινε ότι στην μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου αξίζει μια γενική γραμματεία, όπως και για τους μετανάστες. Αυτή όμως δεν είναι πολιτική ανάπτυξης, αυτή είναι πολιτική εκδίκησης.
Πίστεψε ο κ. Παπανδρέου ότι παίζει τη ναυτιλία στα δάκτυλα, επειδή ξέρει από κανό.
Πίστεψε ότι επειδή οδηγεί κανό, θα μπορούσε να κυβερνήσει και τον Τιτανικό. Διερωτώμαι αν σήμερα υπάρχουν ακόμα κάποιοι, έστω λίγοι, πολίτες, που πιστεύουν ότι ο ιός της Μαργαρίτας είναι ικανός να σώσει από την βύθιση τον ελληνικό Τιτανικό, μετά από την σύγκρουση με το παγόβουνο, στο οποίο ο ίδιος μας έριξε.
Π.Π.