Οι Μνηστήρες της Ελλάδας

Σύμφωνα με πληροφορίες της RIA Novosti, ο ειδικός διαμεσολαβητής του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ για τα ενεργειακά θέματα κ. Amos Hochstein θα συναντηθεί με τους Έλληνες, Υπουργό των Εξωτερικών κ. Κοτζιά και τον Yπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Λαφαζάνη, στην Ελλάδα την Παρασκευή 8/5 για να συζητήσουν μια εναλλακτική πρόταση αντί του Ρωσικού αγωγού, που προτάθηκε από τους Ρώσους.

Δημήτριος Ν. Τσαϊλάς ΠΝ*

Αυτή η συνάντηση προκλήθηκε όταν ο Ρώσος πρόεδρος κ. Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε την
Πέμπτη 7/5, ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του αγωγού στην Ελλάδα.
Τον Απρίλιο ανακοινώθηκε ότι με την αποπεράτωση του έργου θα μπορούσαμε να μετατρέψουμε την πατρίδα μας σε ένα από τα κύρια κέντρα διανομής ενέργειας στην Ευρώπη και να κερδίσουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο από τα τέλη διέλευσης του φυσικού αερίου.
Μάλιστα σχετική μνεία για την Ενεργειακή Στρατηγική ως Παράγοντα Εθνικής Ασφαλείας είχαμε παρουσιάσει από αυτή τη στήλη με την παρακάτω επισήμανση. «Για εμάς πιστεύω ότι δεν έχει σημασία ποιος είναι ο αποστολέας, και δεν με νοιάζει αν είναι το φυσικό αέριο, ρωσικό, της Λιβύης, ή του Αζερμπαϊτζάν. Πιστεύω ότι πρέπει να είναι ελεύθεροι και ευπρόσδεκτοι όσοι επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν αγωγούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην ίδια βάση. Στο ερώτημα αν μπορούν να χρησιμοποιούν τον ΤΑΡ, σύμφωνα με την  κανονιστική και πολιτική άποψη, η απάντηση πρέπει να είναι ΝΑΙ.»
Η ρωσική προσφορά και η αμερικανική αντι-προσφορά έρχονται αμέσως μετά τη δήλωση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ότι η Ελλάδα δεν θα πρέπει να προσανατολιστεί προς την Κίνα ή τη Ρωσία για την εξεύρεση λύσης για την κρίση του χρέους.
Από την άποψη της εθνικής ασφαλείας μας, όλοι οι αγωγοί  θα μπορούσαν να θεωρηθούν όχι ανταγωνιστικοί, αλλά συμπληρωματικοί στην γεωπολιτική εικόνα της πατρίδας μας. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επωφελούντο από μία αναθεώρηση της ενεργειακής σχέσης στη βάση της βελτίωσης της αμοιβαίας συνεργασίας. Η Ρωσία χρειάζεται την ευρωπαϊκή ζήτηση φυσικού αερίου τόσο, όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται τη ρωσική προσφορά φυσικού αερίου.
Οι υπάρχουσες διαφορές είναι ανάγκη να διευθετηθούν μέσω συνομιλιών και αποφασιστικών πολιτικών, για να αναδειχθούν  οι σημαντικές στρατηγικές συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας που μπορούν να υποκαταστήσουν πολλές άλλες αδυναμίες.
Υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για τους οποίους η εθνική μας στρατηγική είναι σήμερα υποχρεωμένη να έχει ως φάρο της την ενεργειακή στρατηγική σε ένα ευρύτατο φάσμα πιθανών συμμαχιών.

*Υποναύαρχος (εα) Δημήτριος Ν. Τσαϊλάς ΠΝ
Στρατιωτικός Αναλυτής

http://www.komistes.gr