Της κακομοίρας στην Αθήνα...

Στέφανος Κασιμάτης

Πρώτα κήρυξαν τον πόλεμο: το ανακοίνωσαν, το διαλάλησαν με ταρατατζούμ και φανφάρες. Υστερα, κάθισαν να σκεφθούν και είπαν: «Ωραία! Και τώρα ας δούμε με ποιον στρατό θα διεξάγουμε τον πόλεμο». Κάπως έτσι –μην σας εκπλήσσει καθόλου– κατέληξε η Ν.Δ. στην υποψηφιότητα Αρη Σπηλιωτόπουλου για την Αθήνα. Ο Αρης, λοιπόν. Ο πολιτικός τον οποίο εγώ έχω συνδέσει με έννοιες όπως «ζακούζι», «τζοτζόμπα», «αλόη βέρα» και τα συναφή
επιστρέφει ως πολέμαρχος, από τη λήθη που τον παρέσυρε επικίνδυνα προς την αφάνεια και την πολιτική ανυπαρξία, για να πάρει την Αθήνα. Πήρε το ρίσκο να αυτοπροταθεί και του βγήκε, ελλείψει προθυμίας εκ μέρους όλων των άλλων – πλην ενός, τον οποίον όμως το Μαξίμου δεν θέλει ούτε να βλέπει ούτε να ακούει.
Εμμένω στον όρο «πολέμαρχος», διότι η επαναφορά του Αριστόβουλου Σπηλιωτόπουλου γίνεται με όρους στρατηγικούς. Εξ ου και απορρίπτω ως ρηχή την ένσταση φίλου της στήλης, ο οποίος διαισθάνεται μια αντίφαση ανάμεσα στην περιγραφή με την οποίαν ο Αρης πλάσαρε τον εαυτό του στην διαδικασία επιλογής, ως εκείνου «που ουδέποτε αρνήθηκε να δώσει μια μάχη» και, από την άλλη πλευρά, στο γεγονός ότι απουσίαζε κατά την ψηφοφορία του προϋπολογισμού, η δε επιστολική ψήφος του δεν θεωρήθηκε έγκυρη, για τον λόγο ότι είχε παρατείνει την παραμονή του στις ΗΠΑ (ιδίοις εξόδοις, βεβαίως), πολύ περισσότερο των χρονικών ορίων της επίσκεψης που είχε πραγματοποιήσει εκεί η κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία στην οποία μετείχε. Ο Αρης, όπως όλοι οι γνωστοί συνάδελφοί του του παρελθόντος από τον χώρο της στρατηγικής (Φρειδερίκος, Κλάουζεβιτς, Ναπολέων, Μόλτκε κ.ά.) διαλέγει ο ίδιος το πεδίο και τις συνθήκες υπό τις οποίες θα δώσει τη μάχη!
Τώρα πλέον, εμείς περιμένουμε να ακούσουμε από τον Αριστόβουλο, αν θα μείνει μία η δύο τετραετίες στον Δήμο – όσο χρειάζεται, τέλος πάντων, για να ολοκληρώσει το όραμά του. Αν θα επιστρέψει ποτέ στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αν, κατ’ αρχάς, προτίθεται να παραιτηθεί από τη βουλευτική έδρα του, ώστε ακόμη και ως απλός δημοτικός σύμβουλος, στην περίπτωση που δεν εκλεγεί, να αφιερωθεί στην υπηρεσία της πόλης που τόσο αγάπησε και της δόθηκε ανυστερόβουλα, όταν κανένας άλλος δεν τολμούσε...
Εδώ νόμιζα ότι είχα τελειώσει. Συνέβη όμως να πληροφορηθώ ότι, άμα τη ανακοινώσει της υποψηφιότητας Αριστόβουλου, ο Νικήτας Κακλαμάνης έσπευσε να ανακοινώσει και τη δική του ως «αντάρτη», που απευθύνεται και αυτός στο κοινό των νεοδημοκρατών. Θα έχουμε επομένως στην Αθήνα σύγκρουση Αρη, Νικήτα και Κασιδιάρη; Τέλεια! Προβλέπω ότι θα γίνει της κακομοίρας...