Δεν είμαστε μόνο για εδώ

Και ο πιο ταπεινός άνθρωπος, ο έσχατος, ο ξεχασμένος, ο ανήμπορος, εκείνος που μιλάει και οι ισχυρότεροι αποστρέφουν το βλέμμα φοβούμενοι μην χάσουν χρόνο είναι ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτει το θησαυροφυλάκιο της εμπειρίας της περιπέτειας του είδους μας. Αρκεί να έχει φρενάρει κάποια στιγμή την ξέφρενη κούρσα του μυαλού του, να έχει καταλαγιάσει ως έδει την μάνητα της ανάγκης για να σκεφτεί, έπειτα να νιώσει και τέλος να ΕΙΝΑΙ.
Αυτός, ο ασήμαντος γίνεται η καρδιά του κόσμου ολόκληρου όταν έχει έρθει σε επαφή με τα

έγκατα της ύπαρξής του και βρεθεί σε θέση να διαμηνύσει στην πόλη και την πλάση τι σημαίνει να ζεις και να υπάρχεις. Αξίζει αληθινά αυτή η αίσθηση. Μια που όλοι, αργά ή γρήγορα, θα λάβουμε το εισιτήριο της επιστροφής στην πρωταρχική Αιτία, καλό είναι να γευτούμε το αψύ ποτό της ενσυνείδητης ύπαρξης πριν τη θανή μας. Τούτο κι αν είναι ειρωνεία τραγική αντάξια Σοφοκλέους στον Οιδίποδα που αναζητά τον δράστη-εαυτό του. Να φύγουμε πριν φτάσουμε για τα καλά. Χαμένος κόπος, χαρά στον βρόντο, δάκρυα και αίμα που ξεραίνονται δίχως να υπάρχει ήλιος να τα ρουφήξει με την μορφή του ατμού.
Δολοφόνοι είναι εκείνοι που περιφρονούν την αξία των θνητών. Αυτοί είναι πιο νεκροί κι από κουφάρια. Όσοι δεν ακούν τους άλλους -μπας και πάρουν καμιά ιδέα από τα κατοπτρικά τους είδωλα- είναι πιο εφήμεροι κι από τις νυχτοπεταλούδες με την 24ωρη παρέλασή τους στους χυμούς των λουλουδιών που ρέουν στο σκοτάδι.
"Μα καλά", θα πείτε, "εδώ έναν εαυτό τον έχω, τους άλλους θα κοιτάζω; Στις ξένες έγνοιες θα σκορπάω τον ανεπίστροφο καιρό μου;".
"Ναι", θα σου πει η Φύση. Το ίδιο κι οι Μύστες (μερικούς τους ξέρεις). "Μονάχος σου αν είσαι, στον γήινο ολοφυρμό, η Θεός θα 'σαι ή θεριό". Για τίποτα από τα δυο δεν κάνεις ακόμα. Ούτε εγώ που τα γράφω. Γι' αυτό, κι επειδή είσαι πολύ χαμηλά στην κλίμακα της ανάβασης, φρόντισε να σκαρφαλώσεις πατώντας στους ώμους ή στα χέρια των άλλων. Τα ίδια να πράξουν κι οι άλλοι με σένα.
Μερίμνησε για το Επέκεινα, σύντροφέ μου στην ασχετοσύνη. Δεν είμαστε μόνο για εδώ. Το διαβατήριό σου για το αλλού το βαστούν οι άλλοι. Τις περισσότερες σελίδες του θα τις ανακαλύψεις εκεί ακριβώς που δεν υποπτεύεσαι. Στο προφανέστερο σημείο...
http://adiavroxoi.blogspot.gr/