Βουβό Κύμα και Πολιτική Αποκέντρωση

Ήμουν βράδυ στο κέντρο της Αθήνας, πέρασα από Πειραιώς – Ομόνοια έως Πεδίον του Αρεως… Όλη αυτή η τεράστια περιοχή του παλαιού κέντρου ήταν άδεια και έρημη με λιγοστές περιθωριακές φιγούρες εθισμένων ή μελαμψών και απωασιατών αλλοδαπών… Πεθαμένη κυριολεκτικά με μόνη ένδειξη εμπορικής ζωής κάποια ξεπεσμένα μοτέλ-πανσιόν με εύσημους τίτλους!
Δεν ξέρω αν η εγκληματικότητα μειώθηκε. Αυτό
που ξέρω είναι πως δεν θέλω να περνάω από κει ακόμη και μέσα από την “ασφάλεια” του αυτοκινήτου μου.
Φιέστες – φρου-φρου κι αρώματα όχι μόνο δεν βοηθάνε, αλλά γυρνάνε μπούμερανκ στο εκλογικό σώμα. Αυτό μάλλον δεν το λαμβάνει κανείς υπόψη από αυτούς που πρέπει.
Για ένα κράτος που δεν τιμά όπως τους αξίζει τους πεσόντες για την Πατρίδα στρατιώτες ή εθελοντές πατριώτες για κανένα ιστορικό γεγονός (πλέον των γνωστών οργανωμένων σε επίπεδο αγγαρείας σχολικών εορτών και παρελάσεων που ευτελίζουν αντί να τιμούν), φαντάζει ως κακόγουστο αστείο η συγκεκριμένη “βράβευση” του Πακιστανού που προσπάθησε να βοηθήσει του συμπατριώτες του που κινδύνευαν! Τέτοιες φιέστες τις αναμένουν πολίτες άλλων πολιτικών χώρων και ιδεών.
Κι αλήθεια πότε τιμήθηκαν οι διασώστες (επαγγελματίες & εθελοντές) του “Σαμίνα”, των πυρκαγιών στην Πελοπόννησο ή αλλού και τόσων άλλων περιστατικών; Πότε τιμήθηκε ο Πομάκος κάτοικος που σε κόντρα του Προξενείου, του κατεστημένου και του εγχώριου πολιτικού συστήματος, αυτός επιμένει να διακηρύττει ότι είναι Έλληνας (στη συνείδηση) και οδηγά καθημερινά 45 λεπτά και άλλα τόσα για να επιστρέψει  για να πάει τα παιδιά του σε Ελληνόφωνο σχολείο, απορρίπτοντας το Τουρκόφωνο που του έχει επιβληθεί στο χωριό του;
Η κοινωνική έκρηξη δεν θα έρθει, γιατί πολύ απλά η ΕΚΡΗΞΗ έχει ήδη συντελεστεί. Ήταν όμως βουβή, εσωτερικής σχάσης… και τεραστίου μεγέθους!
Οι ναυτικοί φοβούνται το “βουβό κύμα”, καθώς αν τους πετύχει στο πλάι είναι πολύ πιθανόν να μπατάρει το πλοίο…
Ένα σοβαρό σενάριο λοιπόν είναι πως στην Ελληνική κοινωνία ήδη έχει εξαπλωθεί αυτό το τεραστίου μεγέθους “βουβό κύμα”, το οποίο ανατρέπει τα πάντα υπογείως και σιωπηλά. Κάποια δεδομένη στιγμή θα αναδυθεί πολύ ξαφνικά στην επιφάνεια “μπατάροντας” ένα σύστημα που επί χρόνια σφυρίζει: αδιάφορα στην καλύτερη, εγκληματικά όμως στην ουσία του.
Η Ελληνική κοινωνία είναι “στα άκρα”… Δεν βοηθάνε βραβεύσεις τύπου Πακιστανού, ούτε στυλ Αντετοκούμπο.
Ίσα ίσα που σπρώχνουν ακόμη περισσότερο τους πολίτες σε “πολιτική αποκέντρωση”.
Tonia G.

http://www.antinews.gr/