Η επανενθρόνιση του Σουλεϊμάν

Άραγε γιατί προσηλώνεται το φιλοθεάμον κοινό στον «Σουλεϊμάν»; 

Τι αναγνωρίζει στην πλοκή αυτής της παρωδίας, και της δίνει υψηλά ποσοστά θεαματικότητας; 

Την κοινωνία της εποχής του Σουλεϊμάν (οθωμανικό δοβλέτι του 1590) την περιγράφει σε έκθεσή του ένας βενετσιάνος απεσταλμένος: 

“Tutti in quel governo rubano e sono rubati;  Solamente l’ imfima plebe, che non ha alcuno

inferiore a se, con cui possa rifarsi, resta miseramente opressa e sola porta il peso di tutte le calamità”

(όλοι σ’ αυτό το Κράτος κλέβουνε και κλέβονται.  Μονάχα ο κοινός λαός, που δεν έχει άλλον κατώτερό του, για να ξεσπάσει πάνω του, μένει άθλιος και καταδυναστευόμενος και φέρει μόνος του το βάρος όλης αυτής της συμφοράς). 

420 χρόνια μετά, τι άλλαξε;  Μέχρι και ο Σουλεϊμάν επανενθρονίστηκε….   

Ενώ οι ραγιάδες δεν περιμένουν ούτε καν «τον Μόσκοβο»… αρκούνται στην τηλετύφλα τους…

Οπωπητήρ