Δεν κατάλαβαν τα μηνύματα;;

Δυστυχώς, μέχρι σήμερα η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι δεν άναψε ακόμα τη μηχανή ή ότι δεν θέλει να την ανάψει μήπως και πληγούν οι λεπτές ισορροπίες μεταξύ τών συγκυβερνώντων κομμάτων. Ενδεχομένως, η εντύπωση αυτή να οφείλεται μόνον στην αιφνίδια περιπέτεια υγείας τού πρωθυπουργού.

Αλλά, οι αποφάσεις τής συσκέψεως τών τριών, τουλάχιστον έτσι όπως παρουσιάζονται

από το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, οδηγούν στην έντονη υποψία πως οι κυβερνώντες δεν έχουν αντιληφθεί ή συνειδητοποιήσει τα πανταχόθεν ερχόμενα κραυγαλέα και αυστηρά μηνύματα.

Δεν υπάρχει κανείς εταίρος, κανείς εμπλεκόμενος διεθνής παράγων, που να μην βροντοφωνάζει "δεν υπάρχει περίπτωση να απαλυνθούν οι όροι τού μνημονίου εάν δεν σεβασθείτε τις δεσμεύσεις που αναλάβατε αναφορικά με τις διαρθρωτικές αλλαγές και τις αποκρατικοποιήσεις". Ένα μήνυμα, το οποίο επαναλαμβάνεται συνεχώς εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια και που οι εγχώριοι πολιτικοί κάνουν πως δεν το ακούν.

Έχει τονισθεί και στο παρελθόν ότι σήμερα δεν θα βρισκόμασταν σε αυτήν τη δεινή θέση εάν από το 2010 είχαμε προχωρήσει με τόλμη στις αλλαγές και στις μειώσεις τού δημοσίου τομέως, εάν είχαμε προχωρήσει σε πραγματικές μεταρρυθμίσεις και απελευθέρωση αγορών. Οπωσδήποτε θα είχαν δυσαρεστηθεί διάφορες κοινωνικές τάξεις, βεβαίως πολλοί συμπολίτες μας θα είχαν μείνει άνεργοι ή άλλοι θα είχαν συνταξιοδοτηθεί πρώϊμα, αλλά ένα είναι βέβαιο:: Δεν θα είχαμε το σημερινό ρεκόρ τών 1.200.000 ανέργων τού ιδιωτικού τομέα και τα μαζικά κλεισίματος επιχειρήσεων, δεν θα είχαμε την τεράστια ύφεση, δεν θα ζούσαν εκατομμύρια συμπολίτες μας με το φάσμα τής απόλυτης προσωπικής και οικογενειακής χρεωκοπίας.

Βεβαίως, η θέση "όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων" είναι ορθή οικονομικώς και κοινωνικών. Αλλά η άρνηση μείωσης θέσεων στον δημόσιο τομέα αποτελεί μία επανάληψη τών γνωστών λαϊκίστικων κομματικών υποσχέσεων και νοοτροπιών, που είναι αρεστές στους ψηφοφόρους και γενικότερα στον κόσμο, αλλά που, δυστυχώς, δεν οδηγούν πουθενά.

Διότι είναι ο υπερτροφικός δημόσιος τομέας, με εκατοντάδες πολύ ζημιογόνες εταιρείες, με υπερπληθώρα υπαλλήλων πολλοί από τους οποίους δεν χρειάζονται, με τις τεράστιες δυσλειτουργίες του, με τη σχεδόν παντελή έλλειψη ηλεκτρονικής μηχανοργάνωσης (που επιτρέπει και όλες τις απάτες που γίνονται), που απορροφά σχεδόν όλα τα δημόσια έσοδα με τις υπέρογκες και εν πολλοίς αχρείαστες δαπάνες του.

Είναι ώρα ο κ. Α. Σαμαράς να δείξει πυγμή και να πείσει ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις θα υλοποιηθούν ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως και δεν θα αφήσουμε ανέγγιχτα όλα αυτά που μάς οδήγησαν σε τέλμα, αλλά και που με τη ριζική αλλαγή τους θα διευκολύνουν την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ανακούφιση. Μία ελάχιστη αρχή με ανακοίνωση για φορείς που "θα" ιδιωτικοποιηθούν και υπηρεσίες που "θα" καταργηθούν, έγινε χθες. Να δούμε τη συνέχεια...

Ειδάλλως, μάλλον το τέλος τού συμφοιτητού του θα έχει, αν μη χειρότερο.

ΣΝΕΒΕΜΠΕΤ