Αυτοδιοικητικό πραξικόπημα

Λέει το Κράτος και υπογράφει υπερηφάνως σύμπασα η Πολιτειακή και Πολιτική Ηγεσία: «Κύριοι Δήμαρχοι και κύριοι Περιφερειάρχες, πάρτε τις ευθύνες, πάρτε τις αρμοδιότητες, πάρτε και τους υπαλλήλους, αλλά μη ζητάτε πόρους για τους μισθούς τους. Αυτούς τους καλύπτω εγώ το Κράτος. Όμως, από τα ήδη πενιχρά δικά σας έσοδα, θα αφαιρώ τα ποσά που πληρώνω γι αυτή τη μισθοδοσία»!!!
Το Σύνταγμα (δηλαδή ο -υποτίθεται- υπέρτατος Καταστατικός Χάρτης της Πολιτείας μας, προς τους κανόνες και τις κατευθύνσεις του οποίου οφείλουν -υποτίθεται- να ευθυγραμμίζονται όλοι οι νόμοι, τα διατάγματα, οι αποφάσεις, και κάθε άλλη έκφραση, της κρατικής -και όχι μόνο-
εξουσίας), - το Σύνταγμα, ακόμη κι έτσι όπως ισχύει σήμερα (μετά από τις ευκαιριακές, για να μην πούμε: αρπακολλατζήδικες, αναθεωρήσεις του), - το Σύνταγμα της Ελλάδος είναι σαφές: «Κάθε μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από κεντρικά ἤ περιφερειακά όργανα του Κράτους προς την τοπική αυτοδιοίκηση συνεπάγεται και τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων» (άρθρο 102 § 5 εδ. γ΄). Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων, και μάλιστα ευρύτατη, συνετελέσθη με το διαβόητο Πρόγραμμα Καλλικράτης (νόμος 3852/2010): σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής επικράτειας δημόσιοι υπάλληλοι μετετάγησαν υποχρεωτικώς στους οικείους Δήμους ἤ κατέστησαν υπάλληλοι των Περιφερειών (που αποτελούν πλέον οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως). Ο εκβληθείς της πρωθυπουργίας κύριος Παπανδρέου, και ο καλλικρατοπρωτομάστορας κύριος Ραγκούσης, αφιέρωναν μέγιστο μέρος του κυβερνητικού χρόνου τους (τον καιρό, βεβαίως, που ευρίσκοντο στην κορυφή της σαθρής πυραμίδας τους) σε δηλώσεις αυτοθαυμασμού, εκδηλώσεις αυτοδοξολογίας, και συνυποδηλώσεις αυτοϊκανοποιήσεως, για την, μέσω του Καλλικράτους, ανεπανάληπτη προσφορά τους στις Τοπικές Κοινωνίες, στην Ανάπτυξη, στην Ευνομία, στην Χώρα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ανθρωπότητα. Χάρη σ’ αυτή την προσφορά, Δήμοι και αιρετές Περιφέρειες φορτώθηκαν ευθύνες, αρμοδιότητες, υπηρεσίες και υπαλλήλους (του Κράτους), κι ανέμεναν «τη μεταφορά (και) των αντίστοιχων πόρων», καταπώς ορίζει το Σύνταγμα, την πιστή τήρηση του οποίου υποσχέθηκαν ενόρκως οι εκλεκτοί του Λαού, που συγκροτούν την Πολιτειακή και Πολιτική Ηγεσία της πτωχής Ελλάδος. Σύμπασα δε η εν λόγω Ηγεσία, - ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξοχώτατος κύριος Παπούλιας, ο υπερδιακομματικός Πρωθυπουργός (και τέως πρωθυπουργικός σύμβουλος) κύριος Παπαδήμος, και άπαν το τρισυπόστατο Υπουργικό Συμβούλιο (στις τάξεις του οποίου φοιτούν ουκ ολίγοι άξιοι θεράποντες της Θέμιδος, με σημαιοφόρους τους δυο συνταγματολόγους του «Κινήματος»), - σύμπασα η Ηγεσία μας υπογράφει την υπό ημερομηνία 16 Δεκεμβρίου 2011 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (δημοσιευθείσα, σε μια ακόμη έκφανση διοικητικής κουτοπονηριάς, περίπου στην εκπνοή του ωραρίου λειτουργίας του Εθνικού Τυπογραφείου, την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου, στο υπ’ αριθμ. 262 φύλλο του πρώτου τεύχους του ΦΕΚ). Αλήθεια, τι υποχρεώνει μια Κυβέρνηση («συνεργασίας», «συνευθύνης», ἤ όπως αλλέως ήθελε αυτοπροσδιορισθεί), μια Κυβέρνηση προικισμένη με 255 ψήφους εμπιστοσύνης, μια Κυβέρνηση που αξιώθηκε να περάσει αβρόχοις ποσί τον πιο ανάλγητο προϋπολογισμό, που σφραγίζει την υποτέλεια και σφαγιάζει τους πολίτες, - τι υποχρεώνει μια τέτοια Κυβέρνηση να μεταχειρίζεται το έκτακτο μέσον της Πράξεως Νομοθετικού Περιεχομένου, περιφρονώντας επιδεικτικά όχι μόνον το Κοινοβούλιο αλλά και την νοημοσύνη ακόμη και των ίδιων των μελών της; Ας μην επεκταθούμε όμως στην καταιγίδα του συμπυκνωμένου αυταρχισμού, που διατρέχει οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως, το πρώτο νομοθετικό κείμενο με την υπογραφή του κυρίου Παπαδήμου (τυχαίο; δε νομίζω!), και ας επικεντρωθούμε στο συντελεσθέν αυτοδιοικητικό πραξικόπημα, που δυστυχώς συνυπογράφουν και οι διατελέσαντες (τρομάρα τους!…) Πρόεδροι της Κεντρικής Ενώσεως Δήμων, κύριοι Αβραμόπουλος και Κουκουλόπουλος. Τι προβλέπει η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το προσωπικό του Κράτους, που «από 1.1.2011 μετατάχθηκε σε Δήμους» ἤ που πέρασε στις, αιρετές πλέον, Περιφέρειες; Προβλέπει, στο άρθρο 5 § 2α, πως η μισθοδοσία αυτού του προσωπικού θα καταβάλλεται «σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού» (δηλαδή, οι υπάλληλοι μεταφέρθηκαν, αλλά οι πόροι για την πληρωμή τους δεν μεταφέρονται στους νέους εργοδότες, Δήμους και Περιφέρειες!). Και, το επόμενο εδάφιο, δίνει την χαριστική βολή: «Η κάλυψη των σχετικών δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού γίνεται με ισόποση μείωση των πόρων των Δήμων και των Περιφερειών…»!!! Δηλαδή, λέει το Κράτος και υπογράφει υπερηφάνως σύμπασα η Πολιτειακή και Πολιτική Ηγεσία: «Κύριοι Δήμαρχοι και κύριοι Περιφερειάρχες, πάρτε τις ευθύνες, πάρτε τις αρμοδιότητες, πάρτε και τους υπαλλήλους, αλλά μη ζητάτε πόρους για τους μισθούς τους. Αυτούς τους καλύπτω εγώ το Κράτος. Όμως, από τα ήδη πενιχρά δικά σας έσοδα, θα αφαιρώ τα ποσά που πληρώνω γι αυτή τη μισθοδοσία»!!! Τέτοιο δούλεμα δεν ξανάγινε! Και επειδή τα συνδικαλιστικά όργανα, τόσο των Δήμων, όσο και των Περιφερειών, βρίσκονται στο έλεος πράσινων «πλειοψηφιών» (χάρη στα εκλογομαγειρέματα της Υποκράτους και στον ατέρμονα ύπνο της Συγγρού), τέτοιο δούλεμα θα ξαναγίνει! Όχι απλώς με την ένοχη ανοχή των «ενδιαφερομένων», αλλά, καταπώς φαίνεται, και με το χειροκρότημά τους…
οπωπητήρ