Ερωτηματικά γύρω από την παπανδρεϊκή «πολιτική πρωτοβουλία»

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι οι εταίροι δανειστές μας δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μην δέχονται την απόφαση μιάς κυβερνήσεως, η οποία αφορά στους εσωτερικούς κανόνες λειτουργίας ενός κράτους. Είναι αποκλειστικό δικαίωμα του οιουδήποτε κράτους – μέλους να αποφασίσει τον τρόπο, με τον οποίο θα κυρώσει μία συμφωνία και δη διεθνή, που αφορά άμεσα το ίδιο. Και έχουν πολύ λιγότερο το δικαίωμα, όπως έκαναν πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να
απειλούν λέγοντας ότι η απόφαση για δημοψήφισμα είναι μια νέα «ελληνική απάτη». Βεβαίως, οι αντιδράσεις αντικατοπτρίζουν την έκπληξη για την κίνηση, αλλά και απηχούν την θέληση να προστατεύσουν όλοι τα δικά τους συμφέροντα.
Αυτών δοθέντων, δεν παύει η αιφνίδια «πρωτοβουλία» του κ. Γ. Παπανδρέου να γεννά πλήθος ερωτηματικών, τα οποία καλό θα ήταν να εύρισκαν κάποτε μια αξιόπιστη απάντηση. Στο κείμενο αυτό επιδιώκεται να παρατεθούν ορισμένα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι όλα.

-- Αμέσως μετά την ανακοίνωση της «πρωτοβουλίας», οι πρώτες διεθνείς αντιδράσεις δεν ήσαν επίσημες, αλλά προέρχονταν από πηγές είτε της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είτε του ΔΝΤ είτε κυβερνήσεων. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του είχε καταστήσει κοινωνούς των σχεδίων του τους συνομιλητές του;;;
-- Οι μόνες «επίσημες» αντιδράσεις -και δη αρνητικές- προήλθαν από τον χώρο των αγορών και των τραπεζών.
-- Εάν πράγματι οι πολιτικοί συνομιλητές γνώριζαν πριν από τους Υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης, πριν από την Βουλή και πριν από τον ελληνικό λαό τα σχέδια του κ. Γ. Παπανδρέου, είχαν προβλέψει την αρνητική αντίδραση των οικονομικών παραγόντων;;
-- Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, παίρνοντας αυτή την απόφαση αντιλαμβανόταν ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο αν μη αδύνατο να γίνουν ρεαλιστικές διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες και να συμφωνηθεί το ύψος της εθελοντικής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην απομείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους;;;
-- Είναι δυνατό να μην είχαν επίγνωση αυτού του εμποδίου οι ξένοι πολιτικοί συνομιλητές του κ. Γ. Παπανδρέου;;
-- Είχε και έχει επίγνωση ο κ. Γ. Παπανδρέου ότι ενδεχομένως η περιπέτεια του δημοψηφίσματος να μας οδηγήσει εκτός της ευρωζώνης, του ευρώ και, ίσως, εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης;;;
-- Είχε επίγνωση ο κ. Γ. Παπανδρέου ότι το δημοψήφισμα θα αναστάτωνε, όπως ήταν φυσικό, την ευρωζώνη, ἤ μήπως του ήταν αδιάφορο;;;
-- Ήταν σχέδιο του Πρωθυπουργού, το οποίο είχε αποφασίσει εδώ και αρκετό καιρό, καθώς μας είχε προϊδεάσει προ μηνός περίπου ο κ. Καστανίδης με σχετική δήλωσή του στην Βουλή;;;
-- Εάν αυτός ήταν ευθύς εξαρχής ο σκοπός του κ. Παπανδρέου, γιατί επέλεξε να ανακοινώσει επισήμως την απόφασή του τώρα και όχι μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και την υπογραφή της νέας δανειακής συμβάσεως;;;
-- Μήπως προσπαθεί να ασκήσει έμμεσες πιέσεις στους δανειστές μας ώστε να επιτύχει καλύτερους όρους στη νέα δανειακή σύμβαση;;;
-- Και εάν σκοπός του ήταν πράγματι να εξασκήσει πιέσεις, δεν αντιλαμβανόταν - ἤ δεν τον είχαν συμβουλεύσει- πως και οι εταίροι και δανειστές μας έχουν να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα, οπότε δύσκολα μπορεί να υπέκυπταν σε έναν ελληνικό εκβιασμό;;;
-- Είχε τη δυνατότητα να αντιληφθεί ο κ. Γ. Παπανδρέου ότι ενδεχομένως το ΔΝΤ να μην ήθελε να εκταμιεύσει την 6η δόση εφόσον με το δημοψήφισμα θα ετίθετο σε αμφιβολία εάν η απόφαση των Ελλήνων θα καθιστούσε τελικά βιώσιμο ἤ μη το ελληνικό χρέος;;;
-- Πώς είναι δυνατό ένας Πρωθυπουργός, ο οποίος προ ολίγων μόλις ημερών είχε εκ νέου θριαμβολογήσει για μία καινούργια του επιτυχία στις Βρυξέλλες προς όφελος του ελληνικού λαού, να θέτει το ερώτημα στους Έλληνες εάν πράγματι θέλουν να σωθούν ἤ όχι;;;
-- Μήπως, λοιπόν, επέλεξε τον χρόνο ανακοινώσεως του δημοψηφίσματος και τον χρόνο διεξαγωγής του έτσι ώστε να θέσει για μία ακόμη φορά κυβερνητικούς βουλευτές και ελληνικό λαό προ ενός νέου εκβιαστικού διλήμματος;;; Δηλαδή,  ἤ ψηφίζετε «ναι» ἤ δεν θα έχουμε πλέον χρήματα και πτωχεύουμε εξερχόμενοι, μάλιστα, από την ζώνη του ευρώ;;;
-- Γνώριζε εκ των προτέρων και γνωρίζει ο κ. Γ. Παπανδρέου ότι η χθεσινή ανακοίνωσή του δημιούργησε διεθνώς πολλούς χαμένους και αρκετούς κερδισμένους από την αντίδραση των αγορών;;;
-- Μπορεί να γνώριζαν εκ των προτέρων ορισμένοι οικονομικοί παράγοντες αυτή την κίνηση του κ. Γ. Παπανδρέου, οπότε και δεν αιφνιδιάστηκαν καθόλου;;;
-- Εάν ο κ. Πρωθυπουργός θέλει πραγματικά να αφήσει τον κυρίαρχο λαό να αποφανθεί, γιατί δεν προκηρύσσει εκλογές δίνοντας συγχρόνως με κάθε λεπτομέρεια και όχι με κομματικές και μικροπολιτικές παρουσιάσεις τα όσα μας επιφυλάσσει η νέα δανειακή σύμβαση και τις ακριβείς προβλέψεις της;;
-- Σε συνδυασμό με τις δηλώσεις Σόϊμπλε στο DER SPIEGEL περί νέων μέτρων και σημαντική εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και τις δηλώσεις του Όλι Ρέν για την ανάγκη δημιουργίας νέων οικονομικών ζωνών όπου θα ισχύουν ελαστικότατες διατάξεις εργασιακών θεμάτων με χαμηλά μισθολόγια και πολύ χαμηλότερη φορολογία των επιχειρήσεων ώστε να διευκολυνθούν οι ξένες επενδύσεις, ετοιμάζεται πραγματικά το «ξεπούλημα» σημαντικού τμήματος του εθνικού μας χώρου;;;
-- Τελικά, μήπως ο σημερινός Πρωθυπουργός έλαβε υπόψη του όλα τα παραπάνω, αλλά αδιαφόρησε και προχώρησε έχοντας κατά νου την επίτευξη άλλων σκοπών;;;

Σίγουρα θα υπάρχουν και πολλά άλλα ερωτηματικά. Και σίγουρα ο κ. Γ. Παπανδρέου, εάν θελήσει να ανακρούσει πρύμνα, έχει κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες. Όπως, για παράδειγμα, να αφήσει τους βουλευτές του ελεύθερους να ψηφίσουν κατά συνείδηση και χωρίς εκβιασμούς την επόμενη Παρασκευή, με το ενδεχόμενο να μην του παράσχουν ψήφο εμπιστοσύνης, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές. Ήδη η κα Μιλένα Αποστολάκη έκανε δήλωση ανεξαρτητοποίησης αφήνοντας τον Πρωθυπουργό της με μία Κ.Ο. τών 152 μελών. Ένα άλλο παράδειγμα ασφαλιστικής δικλείδας είναι όταν θα φέρει στην Βουλή το ερώτημα για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, η διατύπωση να είναι τέτοια που να χρειάζεται η πλειοψηφία των 3/5 του συνόλου των βουλευτών, ήτοι 180 ψήφους, οπότε το αποτέλεσμα θα ήταν αρνητικό και δεν θα οδηγούμασταν σε δημοψήφισμα. Τρίτο παράδειγμα ασφαλιστικής δικλείδας είναι η συμμετοχή στο δημοψήφισμα λιγότερο του 40% του εκλογικού σώματος, οπότε το αποτέλεσμά του δεν λαμβάνεται υπόψη.

Τέλος, μία άλλη ασφαλιστική δικλείδα είναι μία άλλη εσωκομματική ἤ και ενδοκυβερνητική αντίδραση, η οποία, βεβαίως, δεν θα ενεργοποιηθεί από τον ίδιο τον κ. Γ. Παπανδρέου.

Από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ευχής έργο θα ήταν ο κ. Α. Σαμαράς να λάβει όλα αυτά τα δεδομένα υπόψη του στην απόφασή του να «αποτρέψει πάση θυσία τέτοιους τυχοδιωκτικούς πειραματισμούς», όπως χαρακτήρισε την ανακοίνωση περί δημοψηφίσματος, πριν ή χαράξει την τελική πορεία της ΝΔ, σκεπτόμενος μόνον το εθνικό συμφέρον και απολύτως τίποτε άλλο. Το ίδιο θα πρέπει να αναλογισθούν και όλα τα άλλα κόμματα. Οι εκλογές φαίνεται ότι είναι η μόνη πρέπουσα λύση αυτή τη στιγμή. Θα πρέπει να φθάσουμε, όμως, σε αυτές χωρίς να δημιουργηθούν προϋποθέσεις τωρινών ἤ μελλοντικών διχασμών.

ΣΝΕΒΕΜΠΕΤ