Απάντηση του κ. Γιάννη Δημαρά στο FOCUS

«Ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο,

είναι και η Ελλάδα για την ανθρωπότητα»

Γκαίτε

Μια δεύτερη, δυστυχώς, δυσάρεστη «έκπληξη» επιφύλαξε το γερμανικό περιοδικό FOCUS για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Μετά την άσεμνη χειρονομία της Αφροδίτης της Μήλου, σειρά είχε τώρα να πνιγεί η Ακρόπολη, η χώρα μας και μαζί με
αυτή τα ιερά και όσιά μας.
Δεν είναι ζήτημα λογοκρισίας, ούτε απαγορεύεται να υπάρξει σχόλιο ή εκτίμηση για τη χαώδη κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική οικονομία και κοινωνία από τις πράξεις και τις ενέργειες της σημερινής κυβέρνησης.
Όμως, όλα έχουν ένα όριο. Έχουν μια «κόκκινη γραμμή». Την οποία το εν λόγω περιοδικό τις ξεπέρασε. Πιστεύω ηθελημένα και υστερόβουλα.
Ένα έθνος, όμως, δεν έχει τιμή αγαπητές κυρίες και κύριοι του FOCUS. Δηλητηριάζετε την χώρα μου, τους συμπολίτες μου και μας παρουσιάζετε σαν τα «παγκόσμια τέρατα» που θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο.
Και τι παράξενο; Σκεφτόμενος αυτό που προσπαθείτε να κάνετε μου ήρθε στο μυαλό, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Θυμάστε; Τότε που η χώρα σας ήταν κι αυτή δέσμια της συνθήκης των Βερσαλλιών. Που ο γερμανικός λαός πείναγε από τους δυσβάστακτους φόρους από το τότε «μνημόνιο» των δυνάμεων της Αντάντ. Που αποφασίσατε να δώσετε τέλος σε αυτό, επιλέγοντας έναν σχιζοφρενή ηγέτη που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα, για το «καλό» σας.
Μέσα σε αυτά τα θύματα μιας «καλύτερης Γερμανίας» ήταν και η χώρα μου. Εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε οσφυοκάμπτες. Έχουμε ένα πρόβλημα με τους τεμενάδες. Σας πολεμήσαμε μέχρι τέλους. Όπως και τους Ιταλούς. Και σας νικήσαμε. Την οχυρωματική γραμμή Ρούπελ δεν την καταλάβατε ποτέ. Μετά τη «μάχη της Κρήτης» οι επίλεκτες δυνάμεις των Fallschirmjager (αλεξιπτωτιστών) αποδεκατίστηκαν και έτσι το σχέδιο SeeAdler για την κατάληψη της Μεσοποταμίας και τη δημιουργία δεύτερου μετώπου στη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο πήγε «περίπατο». Και η αντίστροφη μέτρηση για την ήττα των ναζιστικών δυνάμεων είχε αρχίσει…
Αυτό δεν μας το συγχωρήσατε ποτέ. Ο ελληνικός λαός είχε από εσάς την πιο βάρβαρη μεταχείριση. Δίστομο, Καλάβρυτα, Κοκκινιά, Καισαριανή, Κλεισούρα. Αθώοι Έλληνες πολίτες, εκτελέστηκαν, βιάστηκαν, βασανίστηκαν, κάηκαν ζωντανοί από το «πνεύμα ελευθερίας» των προγόνων σας. Χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες μου στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που δεν ξέρατε. Έγιναν σαπούνι για να πλένονται από τις αμαρτίες τους οι πρόγονοί σας. Κι αυτά τα μάθατε αργότερα φυσικά…
Όμως, οι νεώτερες γενιές ακολουθήσατε τον δρόμο της λήθης. Μιλήσατε για «τρομερά συμβάντα» και «καθαρίσατε».
Και ερχόσαστε σήμερα, ξανά, να μας επιτεθείτε. Όχι βέβαια με τα όπλα, για να μη χαρακτηρισθείτε βάρβαροι, αλλά με έναν εξίσου βρώμικο και «πολιτισμένο» τρόπο. Αυτόν της οικονομίας.
Πατάτε στο κεφάλι έναν λαό ολόκληρο, ανελέητα και χωρίς αιδώ. Μας απομυζάτε κι όλα αυτά για να σώσετε όχι την Ελλάδα, αλλά τη χώρα σας για να μη καταρρεύσει η Ευρωζώνη και χάσετε τα χρήματά σας. Ακούγεται ίσως δίκαιο στους κύκλους των νεοφιλελευθέρων «δαρβινιστών» της οικονομίας, όμως ηθικά και ανθρωπιστικά είναι απαράδεκτο, απέναντι σε μια χώρα που τόσο έχει ενισχύσει την οικονομία σας, τις περασμένες δεκαετίες.
Μπορείτε να σκεφτείτε το: «πως»; Αυτοκίνητα, οικιακές συσκευές, προϊόντα ένδυσης, τρόφιμα, είδη και συσκευές επικοινωνίας, άρματα μάχης, πύραυλοι, πυρομαχικά, τυφέκια εφόδου, αυτοκινούμενα πυροβόλα, υποβρύχια, είναι μερικά από αυτά που αγόρασε και αγοράζει η πατρίδα μου από εσάς. Έχουμε δώσει δισεκατομμύρια ευρώ για να είστε σήμερα η δεύτερη ισχυρότερη οικονομία του κόσμου. Δεν σας τα ζητάμε πίσω. Εξάλλου, «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο».
Όμως, είδαμε στο χρηματοκιβώτιό μας, πως υπάρχουν κάτι απλήρωτες «συναλλαγματικές» με την ένδειξη: «Γερμανικές αποζημιώσεις».
Κάποια «χρωστούμενα» από τους προγόνους σας, προς τον λαό μας. Κάποια «χρωστούμενα» από τότε, ξέρετε, που θέλατε να γεμίσετε τον κόσμο ξανθούς με γαλάζια μάτια και να μεταφέρετε τον «πολιτισμό» σας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Τότε που ένας τρελός με ένα «κολοβό» μουστάκι σας έπεισε πως είστε οι «εκλεκτοί», σπέρνοντας τρόμο και αίμα ξεπερνώντας και την πιο νοσηρή φαντασία.
Αυτά τα «χρωστούμενα» λοιπόν σας τα ζητάμε. Και επειδή τώρα, «δεν έχουμε απομακρυνθεί από το ταμείο» είναι καιρός να μας τα δώσετε.
Ποια είναι αυτά;
α) Το ποσό των 7.100.000.000 δολαρίων ΗΠΑ, που της επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην οικονομική υποδομή της χώρας.
β) Το αναγκαστικό δάνειο των 3.500.000.000 δολαρίων ΗΠΑ που εισέπραξε κατά τα έτη 1942-43.
γ) Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που αφαίρεσε από Μουσεία και Αρχαιολογικούς χώρους.
δ) Τις αποζημιώσεις προς τα θύματα των εγκλημάτων του Γερμανικού στρατού κατοχής, σε βάρος αμάχων Ελλήνων πολιτών.
Θα σας αναφέρω πιο αναλυτικά μερικά από αυτά που έκαναν στην πατρίδα μου οι πρόγονοί σας. Μερικές φορές είναι καλύτερα κάποιος να σιωπά, όταν δεν γνωρίζει ιστορία ή όταν την παραφράζει κατά το δοκούν.
Οι κατασχέσεις χρυσού, πολύτιμων μετάλλων και αρχαιολογικών θησαυρών ήταν σημαντικές (σ.σ. από τον Γερμανικό στρατό κατοχής). Ειδικότερα οι Γερμανοί κατέσχεσαν 83 κιλά χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος και 19.000 κιλά ασήμι. Είναι προφανές πως οι ελληνικές Αρχές δεν μπόρεσαν να διασώσουν το σύνολο του αποθέματος πολύτιμων μετάλλων. Παράλληλα οι Γερμανοί έκλεψαν αρχαιότητες από 42 μουσεία, 4 αρχαιολογικές συλλογές και επιπρόσθετα έκλεψαν 140 τεμάχια αγγείων, 12 κιβώτια με λοιπά αρχαιολογικά αντικείμενα, 122 νομίσματα αξίας και χρυσά στεφάνια, 8 ιερά σκεύη εκκλησιών, 8 άλλα ευρήματα, 2 πίνακες, πλήθος βιβλίων, κειμηλίων, ενώ έκαναν 24 παράνομες ανασκαφές με άγνωστα αποτελέσματα. (1)
Και συνεχίζουμε.
Οι τιμές που θα αναφέρουμε παρακάτω, είναι σε δολάρια ΗΠΑ με την αξία που είχε το αμερικανικό νόμισμα το1947. Η σημερινή είναι πολλαπλάσια.
-Η αξία των κατασχεθέντων αγροτικών προϊόντων από τους Γερμανούς ανήλθε σε 136.432.135$
-Στον τομέα της κτηνοτροφίας, οι Γερμανοί κατέστρεψαν ζωικό κεφάλαιο αξίας 58.636.446$ και κατέσχεσαν ζωικό κεφάλαιο αξίας 152.042.127$
- Στον τομέα της αλιείας, οι Γερμανοί προξένησαν ζημιά αξίας 806.307$ και κατέσχεσαν ψάρια αξίας 1.101.953$
- Στον τομέα γεωργικών εγκαταστάσεων οι Γερμανοί προξένησαν ζημιές αξίας 48.722.243$ και κατέσχεσαν εγκαταστάσεις αξίας 14.519.466$
- Στον τομέα των δασών, οι Γερμανοί κατέστρεψαν δάση αξίας 18.816.969$ και άντλησαν ξυλεία αξίας 22.312.322$ (2)
Και αυτά βέβαια χωρίς να υπολογιστεί η ζημιά στην ελληνική βαριά βιομηχανία και τα χιλιάδες μηχανήματα που κατασχέθηκαν και μεταφέρθηκαν στην Γερμανία, καθώς και τα εμπορικά πλοία που κατασχέθηκαν για τη μεταφορά υλικών και στρατευμάτων για την Γερμανία.
Εδώ πρέπει να προσθέσουμε ότι, η Ελλάδα πλήρωσε-αναλογικά με το μέγεθός της-το βαρύτερο τίμημα από την πολιτική της εξοντωτικής εκμετάλλευσης του γεωργικού, κτηνοτροφικού, βιομηχανικού και φυσικού πλούτου της. Οι νεκροί από πείνα μεταξύ 1941-1944 έφτασαν τους 360.000 χιλιάδες, ενώ λόγω της ασιτίας, το 1946, υπήρχαν 400.000 νέοι φυματικοί και άλλα 2,5 εκατομμύρια Έλληνες που έπασχαν από ελώδη πυρετό και από επιδημικές ασθένειες.
Αυτά εν ολίγοις αγαπητοί-πλέον σύμμαχοι-Γερμανοί. Περί «χρωστούμενων» και «συναλλαγματικών» προς τον ελληνικό λαό και το ελληνικό κράτος. Και αν θέλετε την επόμενη φορά στο εξώφυλλό σας, μπορείτε να βάλετε φωτογραφίες από τις θηριωδίες των προγόνων σας, για να «μη ξεχάσετε». Γιατί έθνος που ξεχνά είναι καταδικασμένο να χαθεί στη λήθη, όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Ξέρετε, αυτοί που έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού στην ανθρωπότητα. Μπορεί να χρεοκοπήσουμε οικονομικά, αλλά ήμασταν, ήμαστε και θα παραμείνουμε υπερήφανοι που είμαστε Έλληνες. Και το κυριότερο: Σαν λαός της Θάλασσας ξέρουμε πολύ καλά από μπάνιο. Όσο και να προσπαθήσετε να μας «πνίξετε» εμείς θα κολυμπάμε…
Βιβλιογραφία-πηγές
1. Ιωάννης-Διονύσιος Σαλαβράκος, «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος-Γερμανική Οικονομία, Εκδόσεις Ιωλκός, σελίδα 285. Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου για το «Χρυσό των Ναζί» στο Λονδίνο 2-4 Δεκεμβρίου 1997, Κ. Δοξιάδης, «Οι θυσίες της Ελλάδας» στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκδόσεως 1947
2. Ιωάννης-Διονύσιος Σαλαβράκος, «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος-Γερμανική Οικονομία, Εκδόσεις Ιωλκός, σελίδα 271-272. Κ. Δοξιάδης, «Οι θυσίες της Ελλάδας» στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκδόσεως 1947