ΒΕΛΗ ΚΑΙ... ΒΕΛΑΚΙΑ

>>> Μην με παρεξηγήσετε >>> αλλά ο τρόπος παρουσίασης από τα ΜΜΕ >>> του πολέμου στην Ουκρανία και των επιπτώσεών του >>> θυμίζει τηλεοπτική εκπομπή, με τοποθέτηση προϊόντος >>> και το προϊόν είναι το αμερικανικό LNG >>> το "καλό", το ακριβό, το αμερικάνικο LNG....
__________________________________________________________________________________________________

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΑΜΙΚΑΖΙ

Η φύση έδειξε για μία ακόμη φορά ποιος είναι το αφεντικό, ποιος κάνει κουμάντο πάνω στον πλανήτη γή. Η Ιαπωνία είναι το πλέον πρόσφατο μάθημα που η ανθρωπότητα πρέπει να μελετήσει και να αντλήσει διδάγματα για το πώς θα πορευθεί στο μέλλον. Τι και αν τα κτίσματα άντεξαν στον σεισμό των 8,9 ρίχτερ, η μανία της θάλασσας διέλυσε πόλεις, οικισμούς και υποδομές μέσα σε λίγα λεπτά. Τι και αν οι επιστήμονες είχαν σχεδιάσει στην εντέλεια την απρόσκοπτη λειτουργία των πυρηνικών σταθμών. Ο σεισμός και τα κύματα από το τσουνάμι έβαλαν τα γυαλιά στους επιστήμονες και στους υπολογισμούς τους. Η πυρηνική ενέργεια που μέχρι χθες ήταν εργαλείο ανάπτυξης και κινητήριος δύναμη για την αξιοθαύμαστη Ιαπωνική οικονομία, μετατράπηκε σε λίγα λεπτά σε ύπουλο και πανίσχυρο εξολοθρευτή της ανθρώπινης ζωής. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί με δέος, τις εικόνες πόνου, τρόμου και καταστροφής που προβάλλει καθημερινώς η τηλεόραση, από την βόρειο Ιαπωνία.
Παράξενα παιχνίδια της ιστορίας.
Κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει την εξέλιξη του πυρηνικού τσουνάμι που άρχισε να πλήττει την πολύπαθη Ιαπωνία. Οι καρτερικοί και εργατικοί Ιάπωνες, γνώρισαν τον πυρηνικό όλεθρο το καλοκαίρι του 1945 στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, από εχθρικές βόμβες που τους ανάγκασαν τελικώς να υποστείλουν την σημαία του πολέμου. Για κάποιο περίεργο λόγο, 66 χρόνια αργότερα, οι Ιάπωνες έμελλε να γνωρίσουν τον πυρηνικό όλεθρο από τα ίδια τα ειρηνικά έργα τους. Παράξενα παιχνίδια της ιστορίας.
Αλλά οι «συμπτώσεις» δεν σταματούν εδώ. Όλοι γνωρίζουμε τους θρυλικούς καμικάζι που με αυτοθυσία και την βεβαιότητα της πτήσης χωρίς επιστροφή, έπεφταν με τα αεροπλάνα τους σε εχθρικούς στόχους σπέρνοντας την καταστροφή και τον θάνατο. 66 χρόνια αργότερα μια νέα γενιά καμικάζι έμελλε με αυτοθυσία και βεβαιότητα του θανάτου, να ριχτούν στην άνιση μάχη εναντίον της ραδιενέργειας , για να σώσουν ζωές εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών τους.
Καμικάζι εν καιρώ ειρήνης
Πρόκειται για 50 εθελοντές της ηλεκτρικής εταιρείας Tepco, που εκμεταλλεύεται τον πυρηνικό σταθμό Fukushima. Οι σύγχρονοι αυτοί καμικάζι προσφέρθηκαν να εργαστούν εναλλάξ στις εγκαταστάσεις του πυρηνικού σταθμού, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να εξασφαλίσουν την ψύξη του αντιδραστήρα ώστε να αποφευχθεί η υπερθέρμανσή του και η έκρηξη. Ήδη από την περασμένη Τρίτη υπήρξαν και οι πρώτες απώλειες. Η Tepco ανακοίνωσε ότι δεκαπέντε από τους εθελοντές-καμικάζι έχουν υποστεί βλάβες στην υγεία τους. Οι σύγχρονοι καμικάζι, γνωρίζουν ότι το αντίτιμο της κοινωνικής προσφοράς τους είναι η ίδια η ζωή τους. Εφοδιασμένοι με προστατευτικές στολές αγωνίζονται να παροχετεύουν θαλασσινό νερό στον αντιδραστήρα ώστε να εμποδιστεί η υπερθέρμανσή του. Η επιτρεπομένη διάρκεια παραμονής τους στους στο κέντρο ελέγχου του πυρηνικού σταθμού είναι δύο έως τρείς ώρες, εξ αιτίας της μεγάλης ακτινοβολίας που υπάρχει στον χώρο. Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την πορεία προς τον πυρηνικό όλεθρο. Οι σύγχρονοι καμικάζι διετάχθησαν να αποχωρήσουν από τον πυρηνικό σταθμό. Η Fukushima, 250 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Τόκυο, έμελλε να έχει την τύχη της Χιροσίμα και Ναγκασάκι, όμως όχι ως θύμα πολέμου αλλά ως θυσία στον βωμό της οικονομικής ανάπτυξης και της προόδου, εν καιρώ ειρήνης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ

0 Σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια και παρατηρήσεις