ΔΝΤ : Μήπως μας λένε εμμέσως ότι, κύριοι, θέλουμε να χρεοκοπήσετε;;

Πολλά ερωτηματικά και τεράστιες αμφιβολίες γεννά έκθεση – ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους εκ μέρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αναφορικά με το εάν τελικά θα κατορθώσουμε να αποφύγουμε την χρεοκοπία. Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να αντιληφθεί πως ο αυτός ο κίνδυνος βρίσκεται προ των θυρών, αλλά και να διερωτηθεί μήπως τυχόν τον επιζητούν και προωθούν την πραγμάτωσή του οι διάφοροι καλοθελητές δανειστές μας.
Χαρακτηριστικό αυτής της ανάλυσης του
«Φριντμανικής νοοτροπίας» ΔΝΤ είναι οι προϋποθέσεις βάσει των οποίων πρέπει να υλοποιηθεί η εθελοντική ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων, το περίφημο PSI, ώστε το χρέος μας να είναι πραγματικά βιώσιμο. Οι όροι, λοιπόν, είναι τέτοιοι που δεν μπορεί παρά να χαρακτηρισθούν «ιδιαίτερα σκληροί» για τους ιδιώτες επενδυτές, που είναι πάρα πολύ πιθανό να μην τους δεχθούν. Κατά το ΔΝΤ λοιπόν, το κατά 50% «κούρεμα» θα πρέπει, για να είναι μετέπειτα βιώσιμο το χρέος, να γίνει ως εξής: Ένα ομόλογο αξίας € 100 θα ανταλλάσσεται με € 15 σε μετρητά και € 35 σε νέο ελληνικό ομόλογο, με 20ετή διάρκεια και 20ετή περίοδο χάριτος, ενώ το επιτόκιο του νέου ομολόγου θα είναι γύρω στο 3,8%. Επιπλέον, το ΔΝΤ κρίνει ότι ακόμη και με αυτούς τους όρους, για να είναι βιώσιμο το χρέος, η εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών πρέπει να είναι σχεδόν καθολική.

Πώς είναι δυνατό λοιπόν να δεχθούν εθελοντικά αυτούς τους όρους οι ιδιώτες επενδυτές, όταν οι τράπεζες ήδη έχουν κρίνει ως απαράδεκτες τις καλλίτερες προτάσεις που έκανε η κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα επιτόκιο 4,5%, ενώ ο κ. Νταλάρα έχει κάνει λόγο για επιτόκιο γύρω στο 7,5% με 8%;;;
Με άλλα λόγια, αυτό που βλέπουμε είναι το ΔΝΤ, στην ουσία δηλαδή στελέχη του (όπως αυτός ο «ειδήμων» τεχνοκράτης της σχολής Φρίντμαν Δανός Πολ Τόμσεν), να επιβάλει όρους που είναι εξόχως δύσκολο να γίνουν αποδεκτοί και συγχρόνως να μας λέει ότι ακόμη και με το κούρεμα, θα πρέπει για μία τουλάχιστον 20ετία να ζούμε μέσα σε αυστηρή λιτότητα. Διότι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, με κούρεμα κατά 50% και μόνον με τους όρους του ΔΝΤ, το δημόσιο χρέος από161% του ΑΕΠ φέτος, το 2012 θα μειωθεί στο 152%, στο 120% το 2020 και στο 96%το 2030. Και για να επιτευχθεί αυτός ο υπερφιλόδοξος στόχος θα πρέπει: (Α) Να ακολουθηθεί αυστηρή λιτότητα και δημοσιονομική πειθαρχία για να έχουμε κάθε χρόνο πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία πρέπει να είναι 4,5% του ΑΕΠ το 2014 και τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2020 και την επόμενη δεκαετία μέχρι το 2030 να είναι 3,5% του ΑΕΠ.(Β) Τα πλεονάσματα πρέπει να βασίζονται στη μείωση των πρωτογενών δημοσίων δαπανών (δηλαδή όλες οι δαπάνες πλην η καταβολή των τόκων στους δανειστές μας), ώστε να φθάσουν σταδιακά στο 38% του ΑΕΠ στην επόμενη 20ετία από το 43% που είναι τώρα.

Κατά τους κυρίους του ΔΝΤ, εάν ακολουθηθεί αυτή η «συνταγή» τότε εκτιμάται η ύφεση το 2012 θα μειωθεί στο 3% από το 6%φέτος, ενώ το 2013 θα επανέλθει η οικονομία σε μία αρχικά «ντροπαλή» ανάπτυξη με ρυθμό περί το 0,4%, με την ελπίδα να συνεχίσει να αναπτύσσεται με ρυθμό 2,5%τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2020.
Παρά την οικονομική εξαθλίωση που έχει επιβληθεί στους Έλληνες, παρά την ύφεση στην οποία εξαναγκάσθηκε η ελληνική οικονομία και παρά το ότι οι κύριοι αυτοί παραδέχονται τώρα, με μεγάλη δυσκολία είναι αλήθεια, ότι η «συνταγή» που μας επέβαλαν ήταν πλήρως αποτυχημένη, απαιτούν αφενός νέα μέτρα που θα οδηγήσουν σε περαιτέρω εξαθλίωση χωρίς να στρέψουν την προσοχή τους και προς μία αναπτυξιακή πορεία και, αφετέρου, όρους για το κούρεμα τού χρέους που είναι πολύ πιθανό να μην γίνουν αποδεκτοί από τους ιδιώτες επενδυτές. Οι οποίοι, ζώντας και στην ευρύτερη οικονομική πραγματικότητα μιας κλυδωνιζόμενης ευρωζώνης και των δεινών που υφίστανται και άλλες εθνικές οικονομίες από τους διεθνείς τοκογλύφους και τους διαπλεκόμενους οίκους αξιολόγησης, όπως και στην έλλειψη της στοιχειώδους ηγετικής πολιτικής βούλησης για τη λήψη ρηξικέλευθων μέτρων (έκδοση ευρωομολόγων και «τύπωμα» μεγάλων ποσοτήτων ευρώ από την ΕΚΤ), θα έχουν ακόμη μεγαλύτερη απροθυμία να αποδεχθούν τέτοιους όρους.
Μήπως λοιπόν μας λένε εμμέσως ότι, κύριοι θέλουμε να χρεοκοπήσετε. Γιατί τι σημαίνει αυτό, το κάνετε αυτά που θέλουμε εμείς και εάν δεν πετύχετε συμφωνία, τότε δεν θα έχουμε εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών στο κούρεμα, οπότε θα έχουμε πιστωτικό γεγονός, ήτοι χρεοκοπία τυπικά και ουσιαστικά;; . Θα σημαίνει αυτό και αναγκαστική οικειοθελή έξοδο από την ευρωζώνη;;
Ίσως κάποιος πραγματικός ειδήμων στα οικονομικά θα μπορούσε να μας διαφωτίσει.
ΣΝΕΒΕΜΠΕΤ