ΒΕΛΗ ΚΑΙ... ΒΕΛΑΚΙΑ

>>> Μην με παρεξηγήσετε >>> αλλά ο τρόπος παρουσίασης από τα ΜΜΕ >>> του πολέμου στην Ουκρανία και των επιπτώσεών του >>> θυμίζει τηλεοπτική εκπομπή, με τοποθέτηση προϊόντος >>> και το προϊόν είναι το αμερικανικό LNG >>> το "καλό", το ακριβό, το αμερικάνικο LNG....
__________________________________________________________________________________________________

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Η δημοκρατία τρομάζει τις αγορές

“You have your way. I have my way. As for the right way, the correct way, and the only way, it does not exist.” ― Friedrich Nietzsche
του Αυγερινού Χατζηχρυσού  
Ακούγοντας τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, πλημμυρίζει η σκέψη μου μιας χώρας χωρίς την συγκυβέρνηση, ως ερημωμένη μετά από πυρηνικό όλεθρο. 
Συνεχίζοντας στα μεγάλα ΜΜΕ, βλέπω ένα εφιαλτικό μέλλον χωρίς Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, με παιδιά να πεθαίνουν στους δρόμους, μια χώρα στο
απόλυτο χάος. 
Κλείνοντας την τηλεόραση μένω με την απορία, πως έφτασε το γένος των ανθρώπων, από τον πρώτο homo sapiens στο Φεγγάρι, χωρίς Αγορές, Ευρώ, Τραπεζίτες και Εθνικούς Εργολάβους.
To οτι υπάρχει τεράστιο και ανησυχητικό έλλειμμα Δημοκρατίας στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα μετά τον Σημιτικό Μεσαίωνα υπήρχε πάντα ως αίσθηση στο αέρα. Η άρχουσα και η πολιτική τάξη έχουν αυτονομηθεί τόσο πολύ από την Ελληνική Κοινωνία που συμπεριφέρονται ωσάν να ζούν σε μια τελείως διαφορετική χώρα.
Πάντα στην Ιστορία υπήρχε μια νοητή διαχωριστική γραμμή μεταξύ των τάξεων, που όμως στους αιώνες της νεωτερικότητας οι ελίτ κρατούσαν τα προσχήματα δημοκρατικότητας και αντίληψης του κοινωνικού γίγνεσθαι, ώστε να προλαμβάνονται οι αντιδράσεις και οι επαναστάσεις.
Παρακολουθώντας την συζήτηση κατά την διάρκεια ψήφισης του προυπολογισμού ακόμη κι ο πιο ανίδεος είδε ότι απλά δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, όχι λόγω ανεπάρκειας – υπάρχει κι αυτή σε ορισμένους – αλλά απλά δεν τους ενδιαφέρει!
Η πολιτική τρομοκρατία που είναι πια εξόφθαλμη από την Κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα παπαγαλάκια τους. Είναι η μόνη και η πραγματική τρομοκρατία και μπροστά στο επερχόμενο τέλος των εκλεκτών που τόσα χρόνια εξέθρεψαν έχουν χάσει κάθε μέτρο απειλών και εκβιασμών που θα ζήλευε κι ο Κορλεόνε στον κινηματογραφικό Νονό.
Σε παλαιότερες εποχές έλεγαν ότι το Κράτος έχει το προνόμιο της βίας, αλλά αυτό πριν αναπτυχθούν τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας. Πλέον το Κράτος εχει το Προνόμιο της Τρομοκρατίας.
Δεν χρειάζεται πια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για εξοντώσει ένα κομμάτι του λαού, το μόνο που χρειάζεται είναι να το στοχοποιήσει και μετά αναλαμβάνουν οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ να γίνουν οι απολογητές του εγκλήματος. Έγκλημα με δικαιολογία παύει να είναι έγκλημα, είναι απλά αναγκαία μεταρρύθμιση.
Κάθε μορφή περιφρόνησης, ιδιαίτερα πολιτικής είναι Φασισμός. Ο γνωστός τηλεπερσόνας Υπουργός υποστήριξε ότι το κράτος δεν εκβιάζεται από τη βούληση των πολιτών και ότι το κράτος δεν μοιράζεται την εξουσία του. Περιγράφοντας το φαντασιακό του πιστεύω, για Κράτος δυνάστη που δεν εκπορεύεται από τον λαό για το λαό, αλλά ορίζει και επιβάλει στον λαό εξουσία ακόμη και χωρίς την θέληση του λαού!
Ακόμα κι όταν έχει άδικο, ακόμη κι αν αδιαφορεί για τους νόμους που το ίδιο ψήφισε (Καθαρίστριες, Ρωμανός, ΕΡΤ) μπορεί να το κάνει, και το κάνει γιατί έχει την εξουσία να παραβιάζει εαυτόν κατά το δοκούν. Είναι ο ορισμός της απολυταρχίας.
Η είσοδος των εκ της ακροδεξιάς προερχόμενων πολιτικών, που ήταν γνωστοί για τις απολυταρχικές και νεοφιλελεύθερες ιδέες τους, ήταν ο καταλύτης ώστε να αποκαλυφθούν και οι αντιδημοκρατικές εστίες φασισμού και στο άλλοτε σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ και στην δήθεν υπεύθυνη αριστερά.
Η πολιτική σήμερα
Η πολιτική σήμερα δεν παράγει ούτε θέλει να παράξει…πολιτική. Είναι απολογητές της τρόικα και των Αγορών, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Όταν το πρωί υπόσχονται ανάπτυξη στα πλεονεκτήματα της χώρας και το βράδυ φορολογούν παράλογα ή ψηφίζουν κόντρα σε αυτά τα πλεονεκτήματα (Τουρισμό, Κρασί, γάλα κτλ) απλά δεν τους ενδιαφέρει, έτσι απλά, έτσι και κυνικά!
Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο, μόνο είσπραξη φόρων και διατήρηση της εξουσίας με κάθε τρόπο και κάθε τίμημα!
Ο λαός δεν είναι καν ώριμος να γνωρίζει τι γίνεται με τις συνομιλίες με την τρόικα! Μόνο φήμες και αυτές φιλτραρισμένες! Δεν μάθαμε για παράδειγμα ποιες ήταν οι απαιτήσεις της τρόικα στις οποίες σκάλωσαν οι συνομιλίες και επισπεύσθηκε η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μήπως ήταν η σημερινή απαίτηση του ΔΝΤ στα κράτη με υψηλή ανεργία νέων – μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα – να γίνει μείωση των επιδομάτων ανεργίας και των κατώτερων μισθών; Άγνωστο.
Σκοτώνουν την κοινωνία, εν πλήρη συνείδησή και εκ προμελέτης και υπέρτατος στόχος είναι να σωθούν οι Αγορές και στο όνομα της νέας αυτής Αρείας φυλής, και δολοφονούν εν ψυχρό κάθε άλλο υγιή κλάδο της οικονομίας.
Έτσι η έννοια της αθωότητας χάνεται ακόμη και στον αθώο και μένει μόνο η αξία της δύναμης. Δεν είναι τυχαίο που οι νεοφιλελεύθεροι έχουν τόσες ομοιότητες στην φυσιοκρατία του Ναζισμού, όπου όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει.
Στοχοποιούνται ολόκληρες κοινωνικές ομάδες γιατί πχ κάποιος Ιατρός πήρε φακελάκι έκλεισε η μοναδική παιδοκαρδιοχειρουργική στην Ελλάδα, κι έπειτα στιγματίζονται από του απολογητές Πολιτικούς και εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες.
Στην Ελλάδα τελικά οι μόνοι αθώοι είναι οι πέτρες και όσοι είναι στην λίστα Λαγκάρντ, που δεν έκαναν δα και κάτι παραπάνω από την γιαγιά που δεν ζήτησε απόδειξη από την λαϊκή αγορά, «μαζί τα φάγαμε» είναι η δικαιολογία.
Το μόνο δικαίωμα που έχει το πόπολο είναι το μέλλον! Η υπόσχεση ότι το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο αν μείνει για τα επόμενα 10 χρόνια πειθήνιος στο ξεπούλημα των δικαιωμάτων του, εργασιακών και δημοκρατικών είναι δωρεάν και χωρίς κόστος.
Ο μόνος εχθρός στην Ελληνική Δημοκρατία, είναι η «λάθος» λαϊκή ετυμηγορία, που πολύ πιθανόν στις επερχόμενες εκλογές θα πει – επιτέλους – το βροντερό ΟΧΙ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από αυτή την μικρή λέξη. Στον σύγχρονο κόσμο της επικοινωνίας , το ΟΧΙ ισοδυναμεί από μόνο του σε επανάσταση. Σε έναν κόσμο που έχει χτιστεί πάνω στο ΝΑΙ, το ΟΧΙ είναι ο απόλυτος εχθρός!
Μετά από 4 χρόνια επαναλαμβανόμενων ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, τρομάζει και μόνον η ιδέα ότι μπορεί να πούμε στα αυτονόητα ΟΧΙ.
Όπως τρομάζει κάποιον που δεν ξέρει κολύμπι, η ιδέα της κολύμβησης στην θάλασσα. Αλλά αυτό μέχρι να μάθει να κολυμπά.

0 Σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια και παρατηρήσεις