Το Χρονικόν του Μορέως και οι μωροί

Αφιερωμένο, μέσω του ιού, που αφρόνως ετοιμάζει "Κόμμα",

στον άσωτο πατέρα του (που πετούσε και εξακολουθεί να πετά στα σύννεφα):

Ἐὰν οὐ μὴ βάλῃς ἄνθρωπον νὰ ἔνι κληρονόμος,
νὰ στήκεται καθολικῶς, νὰ κυβερνῇ τοὺς πάντας,
νὰ ἔχῃ ἔννοιαν καὶ σκοπὸν τὸν τόπον νὰ προκόβῃ,
ἔχε το εἰς πληροφορίαν, χάνεις τὸ
πριγκιπᾶτο.* - **

       

Δηλαδή, τι το "χάνεις", τό 'χασες το "πριγκιπάτο", ή μάλλον το χάσατε όλοι σας οι "κληρονόμοι", και οι "τετιμημένοι" και οι εξ αδιαθέτου...

(* Χρονικόν του Μορέως, 589)

** Τι άλλο από το Χρονικόν του Μορέως θα ταίριαζε στους μωρούς μοιραίους που δεν μεριάζουν ν' ανασάνει ο τόπος, παρά εξακολουθούν να λημεριάζουν εις του Συντάγματος τα μέρη;

οπ.